prooi

Ik geef les aan groep twee. Het is bevredigend werk, maar ook vermoeiend. Ik ben de hele dag bezig met het geven van bevelen en het proberen te laten gehoorzamen van zevenjarigen. Als het werk klaar is, trek ik mijn bazige broek uit. Ik wil geen beslissingen nemen, plannen maken of dreigen iemand naar het kantoor van de directeur te sturen. Ik wil geen bevelen geven; ik wil ze opvolgen. Ik wil ontspannen in de veiligheid van de controle van iemand anders.

De situatie van mijn vriend is precies het tegenovergestelde. Theo werkt als ober in een chique steakhouse in een chique wijk. Het is een goede baan. Het betaalt zelfs zo goed dat hij andere carrièrekansen heeft laten liggen. Maar hij neemt de hele dag en avond bevelen aan. Als hij thuiskomt, wil hij ze doorgeven.

Dat wil zeggen, meestal. Sommige dagen wordt hij door het leven meegesleurd. Ik merk wanneer de dag zijn energie heeft weggezogen: hij is passief, besluiteloos. Uiteindelijk eten we troep als avondeten omdat we geen keuze kunnen maken, en dan kijken we troep op tv.

Maar dat is zeldzaam. Hij is meestal Meneer Assertief als hij bij mij thuis komt. Hij komt thuis van zijn werk en stuurt me een berichtje als dit:

"Doe je rode jurk aan. We gaan uit."

"Maak fondue. Ik wil het je geven."

"Trek je kleren uit en haal de aardbeien en slagroom tevoorschijn. Ik ben over 10 minuten thuis."

"Vanavond is het filmavond. Kruip lekker op de bank en kijk naar La La Land." (Hij heeft een zwak voor Emma Stone. Correctie: Wij hebben een zwak voor Emma Stone.)

Of, mijn favoriet: "Doe het glijmiddel maar."

Als ik zo'n berichtje krijg, weet ik dat de avond zal eindigen met een warm gevoel van voldoening in mijn hart en warme straaltjes sperma op verschillende delen van mijn lichaam. Alleen al de gedachte eraan bezorgt me rillingen.

Afgelopen vrijdag was een perfect voorbeeld. Theo kwam eerder dan normaal thuis van zijn werk. Rond 20.00 uur kreeg ik een berichtje: "We hebben om 21.00 uur een tafel vrij bij Terilli's. Ik haal je over 30 minuten op."

Ik had al gedoucht en begon hem hartelijk te verwelkomen. Het duurde niet lang voordat ik mijn make-up had bijgewerkt voor een avondje uit en een nauwsluitende, strapless jurk tot op de knie aantrok. Ik draaide me rond voor de spiegel. Mijn lichtbruine haar was in losse krullen gestyled die tot over mijn schouders vielen. Ik trok het naar achteren en besloot dat ik het zo mooier vond, omdat het meer huid van mijn slanke nek liet zien en uitnodigde tot een beetje geknabbel aan mijn oren.

Mijn make-up was precies goed en accentueerde mijn groene ogen en volle lippen. Ik bloosde ze met lippenstift. De zwarte jurk omhulde mijn platte buik en vestigde de aandacht op mijn stevige C-cup borsten.

Mijn slanke benen waren gehuld in zwarte hakken van tien centimeter met dikke bandjes om mijn enkels. Ik rommelde door een lade tot ik een bijpassende zwarte choker en polsboeien vond. De choker was een makkelijke keuze. Ik twijfelde even over de polsboeien, maar besloot ze uiteindelijk te dragen. Ik wilde Theo de niet zo subtiele boodschap geven dat ik vanavond zijn gevangene zou zijn, aan hem gebonden als een bedelaar of een slaaf.

Ik heb de polsboeien op de kleinste stand gezet. Theo plaagt me met mijn tengere figuur. Ik heb het snel koud en ik faal in dingen die brute kracht vereisen. Maar ik weet dat hij alleen maar de aandacht wil vestigen op mijn lichaam, dat hij bewondert. Hij wil dat ik klein genoeg ben om op te tillen, te verplaatsen, op bed te gooien of over zijn knie te buigen.

Hij kwam me ophalen bij ons thuis, al gekleed in een zwart pak van zijn werk. Theo ziet er geweldig uit in pakken; ze accentueren zijn brede schouders en slanke taille. Hij draagt ​​zijn donkere haar in losse krullen en zijn vierkante kaak is bedekt met donkere stoppels. Zijn blauwe ogen prikken dieper in me dan al zijn andere gelaatstrekken, en hij onthult kuiltjes als hij lacht.

Theo friste zich op en liep met me naar de auto. We kwamen op tijd aan bij het restaurant. Terilli's is een sfeervol Italiaans restaurant met een geweldige wijnselectie en elke avond live jazz. We zaten aan een klein tafeltje in een afgelegen hoekje – perfect om te zoenen – waar een vrolijke serveerster met een paardenstaart onze drankbestellingen opnam en Theo iets te hartelijk toelachte.

We praatten over werk. Hij vroeg naar het probleem dat ik had met mijn schooldirecteur en naar de verslechterende gezondheid van mijn moeder. Theo kan goed luisteren. Hij zorgt er vaak voor dat ik me veilig en gewaardeerd voel voordat hij me naar bed brengt en me behandelt als een waardeloze slet. Ik kan niet kiezen welke behandeling ik het prettigst vind. Ik ben blij dat hij beide kan.

Het eten was heerlijk, afgewisseld met steeds openlijker flirtpogingen van het paardenstaartmeisje, en we hadden bijna een fles goede, droge Cabernet leeg. Toen het dessert arriveerde, vielen me twee dingen op aan Theo's gedrag.

Ten eerste, tot mijn grote vreugde, negeerde hij het meisje met de paardenstaart terwijl ze de tiramisu onder zijn neus duwde en provocerend haar borsten samenkneep. Ik had gemerkt dat hij haar had gadegeslagen toen we aankwamen, starend naar haar magere billen terwijl ze van onze tafel weghuppelde. Hij is tenslotte een man met oerinstincten en ballen die leeggezogen moeten worden. Maar nu was zijn blik op mij gericht als een tijger die zijn prooi besluipt. Ik wist dat hij me aan het eind van de avond aan flarden zou scheuren.

Het tweede wat me opviel, was dat hij klaar was met kletsen. De man is een echte prater, maar hij weet wanneer hij moet stoppen met praten.

Hij brak een puntje van het zachte dessert af en hield het tegen mijn lippen. Ik nam langzaam de zoetigheid in mijn mond, zoog het van mijn vork en keek hem in de ogen.

"Verdorie, wat ben je een hartige taart," fluisterde hij.

Ik likte dramatisch mijn lippen af ​​als reactie.

"Je ziet er vanavond fantastisch uit." Hij bekeek me van top tot teen.

Op dat moment verscheen de bitch met de paardenstaart met de rekening, haar reeks van vreselijke timing voortzettend. Zonder zijn ogen van me af te wenden, boog hij zich voorover, haalde zijn portemonnee tevoorschijn en gooide een kaart op tafel. Terwijl Pony Tail de betaling verwerkte, leunde hij achterover, bleef me met zijn ogen verslinden en vouwde zijn armen over elkaar. Zijn biceps spanden de stof van zijn pak. Pony Tail voltooide het proces en huppelde voorgoed weg. Ik staarde naar Theo's armen.

Op dat moment smolt ik al weg in een plasje verlangen naar hem. Ik dacht aan de sappige, vlezige slang in zijn broek en beet op mijn lip. Ik wilde hem in mijn hand, in mijn mond, in... nou ja, op zoveel plekken. Ik wilde hem hard maken, hem laten klaarkomen, hem gelukkig maken.

Hij boog zich voorover om me te kussen en ik bood hem mijn wang aan. Ik kon me even terughoudend gedragen, maar ik wist dat ik me heel snel, en heel gretig, aan hem zou overgeven. Ik zou met plezier mijn lippen, mijn benen, mijn billen in de meest compromitterende posities openen en me aan hem overgeven terwijl hij van me genoot.

Hij kuste me heel zachtjes op mijn wang en fluisterde toen in mijn oor: "Haal mijn pik eruit."

Dat was een verrassing. Theo had nog nooit interesse getoond in seks in het openbaar. Maar ik was zo geil dat het een geweldig idee leek. En als Theo me een bevel geeft, kan ik hem niet weigeren. Ik reikte onder de tafel en voelde zijn opbollende mannelijkheid. Ik keek om me heen om er zeker van te zijn dat we niet betrapt werden, maar hij hield zijn ogen niet van me af. Met een zekere nonchalance pakte hij zijn wijnglas en draaide het rond onder zijn neus, onder zijn smeulende blik.

Ik ritste zijn broek open en ontdekte dat hij zijn onderbroek had uitgetrokken toen hij me optilde. Zijn halfharde lid kwam lichtjes naar buiten, kronkelend in zijn schoot als een dronken acrobaat – soepel en gespierd, op zoek naar een doelwit.

Ik voelde een zachtheid tussen mijn benen toen ik dacht aan zijn lome, roofzuchtige kracht en hoe zeker hij ervan was dat hij me zou nemen. Ik wilde verkracht worden. Ik wilde dat hij met het gewicht van zijn gespierde mannelijkheid op mijn ingewanden zou drukken. Ik wilde dat hij mijn ziel eruit zou rukken en voor mijn ogen zou verslinden, mijn levenskracht uit zijn wangen zou zuigen en mijn pantser in de zon zou laten bleken.

Ik streelde hem langzaam en voelde hem sterker worden in mijn hand. Mijn mond liep te watertanden. Hij dronk wijn.

Toen hij zijn glas leegdronk en vooroverboog voor nog een kus op mijn wang, ritste hij zijn spijkerbroek dicht en vertrokken we. Ik probeerde langzaam te lopen, mijn heupen te wiegen en er sexy uit te zien. Maar ik wilde naar de auto sprinten. Mijn gezicht voelde rood aan.

Op weg naar huis legde hij zijn hand op mijn dijbeen, waarbij zijn pinktopje langs mijn schaamheuvel streek. Ik bloosde opnieuw en probeerde niet naar zijn hand te kijken, maar ik wilde dat die – met een soort Star Wars-kracht – dichterbij kwam om me te wrijven. Dat deed hij niet. We spraken weinig.

Thuis probeerde ik de flirterigheid in stand te houden, maar die verdween snel. Dus ik was blij toen Theo actie ondernam. Hij trok zijn schoenen en sokken uit, gooide zijn jas over een stoel, ging op de bank zitten, spreidde zijn knieën, legde zijn handen achter zijn hoofd en zei: "Is dat een nieuwe jurk? Kom het me maar eens laten zien."

Theo vindt het heerlijk als ik me uitkleed. Hij vindt het heerlijk om geplaagd te worden met mijn soepele vlees, net buiten zijn bereik. Hij speelt met zijn prooi.

Ik slenterde tussen zijn knieën door en bewoog mijn heupen in langzame bewegingen, draaide mijn taille en liet mijn handen over mijn lichaam glijden. Hij glimlachte en zijn broekspijpen zaten strak.

Ik draaide me om en wipte met mijn billen net boven zijn schoot, terwijl ik hem over mijn schouder aankeek. Toen ging ik op hem zitten en voelde de ribbel in zijn broek, hard als een pijp. Ik streek er langzaam tegenaan. Ik voelde vocht uit mijn slipje lekken.

Theo schoof langzaam de rits van mijn jurk over mijn rug. Ik stond op en trok hem uit met alle verleidelijke traagheid die ik kon opbrengen. Toen deed ik hetzelfde met mijn bh en slipje. Het wond me op, zoals altijd als ik naakt voor hem stond, volledig ontbloot. Ik droeg alleen de kraag, manchetten en hakken. Ik boog me over hem heen, één hand op zijn dijbeen, de andere op zijn borst, en kuste hem, kreunend in zijn mond.

"Trek mijn kleren uit," beval hij.

Ik knoopte zijn shirt los en trok het van zijn borstspieren. Ik zoog op zijn tepels.

Toen zakte ik op mijn knieën, maakte zijn riem los en trok hem van hem af. Ik wikkelde hem een ​​of twee keer om mijn handen, hield hem toen voor mijn gezicht en beet in het leer.

Theo stak zijn hand uit en legde die op mijn gezicht. Het voelde krachtig en veilig, mijn hoofd recht boven de bult in zijn broek die me riep.

Hij zei: "Ik droom de hele dag al over je pijpbeurten, Laura. Laat me zien wat je in huis hebt."

Ik liet de riem op de bank vallen en trok het vleeskleurige speeltje voor de tweede keer die avond uit zijn broek. De dronken acrobaat uit het restaurant was nu een brullend kanon – een scepter van verovering die heerste over alles wat hij aanraakte. Nooit heb ik zo graag gekoloniseerd willen worden.

Hij stond op zodat ik de rest van zijn broek kon uittrekken, en daar waren we dan – op de plek waar ik vaak over droom – hij stond er stevig en rechtop, torenhoog boven me uit met zijn heerlijke pik voor me, en ik knielde in een houding van hoopvol, wellustig gebed, naakt, hem begerend, symbolisch gebonden in leer en lust, klaar om hem mijn volledige overgave te geven.

Er is een reden waarom Theo de hele dag – en de hele nacht – droomt over mijn pijpbeurten, en vaak terwijl hij met andere dingen bezig zou moeten zijn. Ze zijn onaards, subliem, buitenaards. Ik weet dit omdat ik vele uren heb geïnvesteerd in onderzoek, lezen, observeren en oefenen, en omdat elke man die ik de afgelopen 10 jaar heb gepijpt me dat heeft verteld, allemaal hijgend, zeer uitzinnig, één zelfs huilend. Als ik de pik van een man aanbid, verander ik zijn leven.