Rachels reis naar Jamaica. Hoofdstuk 4.

De zon die door haar slaapkamerraam scheen, maakte Rachel wakker. Ze bleef even stil liggen en controleerde hoe ze zich voelde. Ze had verwacht dat de alcohol en wiet die ze de avond ervoor had gebruikt, hun tol zouden eisen. Maar verrassend genoeg voelde ze zich geweldig, beter dan ze zich in maanden had gevoeld.

Ze sprong uit bed toen ze zag dat het 7:20 uur was en besefte dat ze honger had. Ze ging naar de douche om te ontbijten voordat de winkel vol was. De kleren die ze aanhad, lagen op de stoel naast haar bed en wetende dat ze de outfit nooit meer zou dragen als ze thuiskwam, besloot ze hem terug te brengen.

In de badkamer zag ze echter het kruisloze slipje over het douchegordijn hangen. Alleen al de aanblik ervan maakte haar nat. Ze wilde ze houden en kreeg een nare gedachte: ze zou ze thuis naar de kerk dragen.

Toen ze zich bukte om haar benen te wassen, zag ze de tatoeage. Ze was hem helemaal vergeten en had even overwogen hem te bedekken. Nee, Damed, als ze dat deed, zou het een prettige herinnering zijn dat ze zich had laten gaan en had geleefd.

Toen ze haar kamer verliet, zag ze Marty buiten zijn appartement lezen. Hij riep haar toe: "Ik heb op je gewacht. Mag ik met je ontbijten?"

Rachel flapte eruit: "Oké", maar ze gaf geen enkele aanmoediging. Ze was niet bepaald blij met hoe hij zich de dag ervoor had gedragen.

"En Stephanie? Wil je niet op haar wachten?" vroeg ze nadrukkelijk.

"Nee, voor zover ik weet leefde ze nog. Ik laat haar met rust; de jongens hebben een drukke dag voor haar gepland. Dus ze zal haar schoonheidsslaapje wel nodig hebben," zei hij sarcastisch.

Ze haalden hun eten op en vonden een tafeltje bij het raam. En Marty begon uit te leggen waarom hij bij haar wilde zitten.

"Ik zag je op de duinen toen je vriendin kwam en met de jongens praatte. Ik wilde weten hoeveel je zag," en toen hij haar blik zag, zei hij: "Ik weet dat ik als een eikel reageerde, maar ik bied daarvoor ook mijn excuses aan. Maar wat ze deed, was een enorme schok voor me. Ik denk dat sommige echtgenoten nog erger zouden hebben gereageerd."

Rachel leunde achterover in haar stoel en gaf toe dat ze ook geschokt was: "Je vrouw behandelde me als een slet, alleen maar omdat ik op dat strand was. En nu komt ze opdagen en betaalt ze voor seks."

"Ik denk dat dit voor mij was, om me van het pad af. Kun je me vertellen wat je zag? Toen we gisteravond terugkwamen op onze kamer, probeerde ze me te vertellen dat ze Frank nooit had betaald en dat hij haar had verleid."

"Ha! Dat is onzin. Ik was in de bar toen jullie twee op het strand aankwamen. En Arley en ik zijn via de achterdeur naar buiten geglipt en naar de videocamera gegaan, waar we alles hebben gekeken."

Rachel vertelde Marty vervolgens alles wat ze had gezien, van Stephanie die aan de piccolo vroeg waar ze waren en hoeveel ze kostten, tot haar fooi van $50 voor Horse toen hij dreigde te vertrekken vanwege haar houding.

Marty lachte erom. Ja, Frank lijkt haar nummer te hebben. Ik denk niet dat een man ooit weerstand tegen haar heeft geboden. Ik in ieder geval niet, maar daar komt verandering in.

"Hoe ben je ooit met haar getrouwd, en waarom blijf je?"

"Ze was niet altijd zo'n arrogante bitch. Alleen heeft ze de laatste jaren geen seks gehad. Eerlijk gezegd wilde ze nooit de helft van wat ik wilde doen. Maar dat geldt eigenlijk voor al mijn vriendinnen."

"Waar hebben jullie elkaar ontmoet?" vroeg Rachael.

"Ik heb een mediabedrijf. We ontmoetten elkaar toen ze pas achttien was en voor ons werkte als model en promotor van een show. Het was liefde op het eerste gezicht, en haar gebrek aan interesse in seks stoorde me toen niet echt. Ik was meer geïnteresseerd in mijn werk en in het hebben van een mooie vrouw aan mijn zijde."

"Ik haat haar niet. Het kan soms moeilijk zijn om met haar samen te leven, maar we hebben drie geweldige kinderen. We hebben een vriendenkring met wie onze levens nauw verweven zijn. Er zijn tientallen andere redenen waarom ik blijf."

Rachel was niet verrast dat Stephanie model was geweest en actrice wilde worden. Op haar 38e was ze nog steeds een knappe vrouw en had ze een goed figuur, vooral gezien het feit dat ze drie kinderen had. Rachel hoopte dat ze op deze leeftijd nog steeds in dezelfde goede conditie zou zijn.

"Laat je haar Paard nog eens zien?"

"Ja, hij haalt ons om 12 uur op. Cassius moet vandaag ergens werken, dus Frank neemt twee van zijn vrienden mee en neemt ons mee naar een geheime waterpoel met een waterval. Hij zegt dat weinig mensen in de buurt ervan weten, dus dat er niemand zou moeten zijn. Ik heb de videograaf geboekt om met ons mee te gaan."

"Ik hoorde dat het duur is?"

"Ze denken misschien van wel, maar het bedrijf waar ik werk produceert voornamelijk... Reclame. En wat hij vandaag vraagt ​​is een fluitje van een cent. Verdorie! Stephanie zit in de makelaardij, en met één enkele verkoop hebben we onze vakantie betaald. Dus geld is geen probleem."

"Hoe heb je Michael ontmoet?"

Verbijsterd vroeg Marty: "Wie is Michael?"

"Die videoman, hij heet Michael. Hij was in het busje aan het filmen terwijl ik naar je keek."

"Oh! Ik wist zijn naam niet. Hij kwam naar het strand nadat je weg was en bood aan ons te filmen. Ik stapte opzij en liet hem Cassius en Frank filmen. filmen ze terwijl ze seks met haar hebben. Ik haal de banden vandaag van hem op en we zullen nog een paar scènes opnemen bij de kroeg. Ik hou niet van chantage, maar ze zullen verdomd nuttig zijn als Steph probeert terug te vallen in haar oude gewoontes."

Een van de medewerkers kwam naar de tafel en onderbrak haar: "Juffrouw Rachel, er is iemand aan de telefoon."

Rachel draaide zich om in haar stoel en stond op.

"Ze vragen alleen of ze je om 9:00 uur buiten kunnen ontmoeten in plaats van om 10:00 uur. Je hoeft niet op te staan. Ik kan ze je antwoord."

Rachel zei dat het goed was, en de ober liep weg. Toen ze haar benen weer onder tafel legde, zag ze Marty haar benen bestuderen.

"Wat is die tatoeage op je enkel? Die zat er gisteren nog niet."

"Ik heb hem gisteravond laten zetten. Hij is om me te herinneren aan mijn tijd hier."

"Jeetje, meid! Weet je wat het betekent?"

"Rachel voelde een koude, onheilspellende rilling. Ze vroeg zich af of Eldon kwade bedoelingen had toen hij het haar gaf, dus verzon ze snel een verhaal in haar hoofd.

"Ik heb het uitgezocht. Ik vond het mooi, en er stonden de initialen van Elizabeth Regina onder, als herinnering aan mijn tijd in Engeland. En waarom? Wat denk je dat het is?"

"Nou, in bepaalde bars waar vooral mensen van kleur rondhangen, betekent het dat je een seksuele voorkeur hebt voor zwarte mannen. En in sommige situaties kan het zelfs betekenen dat je openstaat voor elke zwarte man in de ruimte."

De tatoeage die haar zo kwetsbaar maakt, had haar moeten shockeren, maar in plaats daarvan schokte het haar. een golf van opwinding.

"Ik betwijfel of iemand die ik ken die betekenis kent. Ik heb het gekozen omdat we op regenachtige dagen in Londen een kaartspel speelden dat 'Hunt the Bitch' heette. Ik denk dat de echte naam 'Hartenjagen' is, maar we hebben het nooit zo genoemd. Ik heb de jongens het ooit 'Hunt the Cunt' horen noemen... Mijn hemel, ik heb dat nooit hardop gezegd, maar het windt me altijd op als ik eraan denk. Dus heb ik dat gekozen."

"Wat doe je vandaag?"

"Arley neemt me mee naar plekken die de meeste toeristen niet zien. En ik moet erbij zeggen dat ik hem geen cent schuldig ben. Hij is gewoon een goede vriend."

"Misschien neemt hij je mee naar onze kroeg. Dat zou echt een overwinning zijn voor mij en de jongens," zei hij, terwijl hij haar een roofzuchtige blik gaf.

"Zet die gedachte maar uit je hoofd. Het zal nooit gebeuren. Ik ben niet zoals je vrouw." En ze stond op en wilde weggaan.

Marty stelde haar nog één laatste vraag: "Waar heb je die tatoeage laten zetten? Ik ga er vandaag een op Stephanie's enkel laten zetten."

"Vraag het maar aan Horse. Ik weet zeker dat hij een plek weet. Maar als het betekent wat je zegt. Ben je niet bang dat ze in de problemen komt?"

Marty lachte: "Dat verwacht ik wel. Mijn productiestudio's bevinden zich in een louche buurt, ver van waar we wonen. En ik ken een bar in de buurt waar alleen mensen van kleur drinken. Dus ik neem haar daar mee naartoe zodra we thuis zijn. Nou, zodra ik een reden kan bedenken, kan ik haar naar de... kantoor."

"Dat is niet erg aardig."

"Waarschijnlijk niet, maar heb je haar gisteren niet gezien? Ze kwam harder klaar dan ik haar ooit heb gezien. Ze zal dol zijn op de bar. Tuurlijk, ze zal aarzelen, maar als ze eenmaal een grote zwarte pik in zich heeft, zal ze me dankbaar zijn. De bonus voor mij is de seks thuis. Je had moeten horen hoe ze gisteravond klaarkwam. Het was de beste seks die we ooit hebben gehad, en de manier waarop ze klaarkwam doet me twijfelen of ze ooit klaarkwam tijdens onze seks."

Rachel ging terug naar haar kamer en voelde zich ongemakkelijk over haar gesprek en Marty's gedachten dat hij een kans bij haar had. Jeetje, die gast was boven de vijftig – bah. Gelukkig was dit haar laatste dag; ze had zeker niet aan haar verwachtingen voldaan.

Ze herinnerde zich dat Arley had gezegd dat hij haar mee zou nemen naar een ander strand en pakte twee strandlakens toen ze langs het zwembad liep. Daarna haastte ze zich terug naar haar kamer, pakte haar spullen en liep naar de receptie, waar Arley al stond te wachten.

Hij leidde haar naar Naila's auto en legde uit dat hij die voor een dag had geleend. Toen ze weg waren, vroeg ze hem waar hij haar mee naartoe zou nemen.

"Eerst moet ik naar de boetiek; Naila wil een afspraak. Daarna haal ik Tarone op en breng ik je naar een privéstrand."

Hij keek naar Rachel en zag dat ze hem angstig aankeek.

"Wat? Wil je niet naar het strand?"

"Je zult me ​​wel een goedkope hoer vinden als ik nog een keer met jullie naar bed ga. Je begrijpt het niet, ik ben niet zo. Ik heb maar met één man geslapen vóór jou. Dus ik voel me schuldig over hoe Ik heb me de afgelopen twee dagen goed gedragen."

"Ik vind je geen gierigaard... duur misschien, maar niet gierig," en hij lachte om haar te laten zien dat hij een grapje maakte.

"Kijk, ik werk nu bijna vier jaar voor Aden, en met gemiddeld ongeveer één reis per week, laat ik je uitrekenen met hoeveel vrouwen ik ben geweest. Ze waren allemaal anders. Maar er zijn ook overeenkomsten. Het zijn bijna allemaal weduwen die hun man vroeg verloren en al een aantal jaren alleen wonen. En de grootste overeenkomst is dat ze wensen dat ze zich niet hun hele leven hadden moeten conformeren aan de verwachtingen van anderen. Sommigen praten openlijk over hoe ze wensten dat ze met meer mannen waren geweest en al hun fantasieën hadden kunnen waarmaken toen ze jong genoeg waren om er echt van te genieten. Dus, ik Ik vind je mooi en mag doen wat je wilt. Je kunt je gedragen als een perfecte vrouw als je een man vindt en je ergens settelt. Tot die tijd weet niemand wat je hebt gedaan, behalve wij mannen, en we praten er nooit over."

Rachel haalde instemmend haar schouders op en vroeg of hij haar verschillende standjes wilde laten zien. Toen zachtjes, bijna in zichzelf: "Stoute dingen, dingen die je in de praktijk hebt geleerd."

"Het eerste wat je moet leren is hoe je een pijpbeurt geeft; alle mannen vinden dat lekker, en veel vrouwen vinden het zelfs lekkerder dan seks. We zijn nog een kwartier verwijderd van Naila, mocht je het willen proberen."

Blozend om hoe brutaal ze was geweest, ritste ze zijn short open.

"Jouw Bob Marley-maatje is de enige met wie ik dit ooit heb gedaan, dus vertel me of ik het goed doe," zei Rachael, terwijl ze haar hoofd boog om zijn slappe lid in haar mond te nemen. Het werd snel hard, raakte haar keel en deed haar kokhalzen.

"Ooooh fuck. Dat is mooi," kreunde Arley, "Je doet het heel goed. Ik kan van de weg af rijden als je zo doorgaat."

Het werd al snel te groot voor haar, dus ze pakte de twee derde die niet in haar mond paste met haar hand vast en rukte zich af, als in een pornofilm die ze in Londen had gezien. Ze zoog op het stompje en verkende de ribben en de kop met haar tong.

Ze schrok toen ze voelde dat hij van de weg af reed. Maar toen ze hem een ​​parkeerplaats zag oprijden, boog ze zich voorover en zoog de prachtige, gezwollen lul terug in haar mond.

"Ik kom klaar als je zo doorgaat, en ik maak geen grapjes over dat ik van de weg afraak en een ongeluk krijg."

Ze liet haar mond weer over hem zakken, zoog en streelde tot ze voelde dat hij stijf werd. Ze wilde zich terugtrekken, bang dat hij in haar mond zou klaarkomen. Maar Arley greep haar haar vast en hield haar tegen toen hij klaarkwam. Rachael had geen andere keus dan te slikken en was aangenaam verrast dat de smaak niet onaangenaam was.

Ze bleef stil staan, voelde hem zachter worden en deinsde toen ze een schaduw langs de auto voelde lopen. Ze zag verschillende mensen over straat lopen, niemand leek haar op te merken, maar ze liet zich in de stoel zakken, beschaamd over wat ze net had gedaan.

"Shit, dat was goed. Weet je zeker dat je maar één vriendje had? Hij was een bofkont als hij zulke pijpbeurten kreeg."

"Dat heb ik nooit met hem gedaan!" riep Rachel uit.

"Ik wil dat je me vandaag wat nieuwe dingen leert. Misschien krijg ik die kans nooit meer."

"Nou, dat was je eerste les. Het is goed om een ​​man te bevredigen voordat hij met je naar bed gaat. Meisjes hebben veel meer tijd nodig dan jongens, en mannen kunnen het vaak niet lang genoeg volhouden om hen te bevredigen. Dus als je je vriend laat klaarkomen, kan hij het veel langer volhouden als hij van je houdt."

--

Toen ze bij de boetiek aankwamen, haalde Rachael het schoolmeisjespakje uit haar tas en droeg het de winkel in. Naila gaf Arley opdracht om buiten op haar te wachten, omdat ze met hem moest praten. Toen stelde ze haar voor aan Chandice en legde uit: "Aden en ik geven vanavond een feestje. Chandice helpt je wel iets te vinden om aan te trekken, en het is van het huis."

Toen ze zag dat Rachael op het punt stond te protesteren, stak ze haar hand op en zei: "Geen discussie mogelijk. Je moet het zien als betaling voor het terugkrijgen van het lint, samen met alles wat je gisteravond voor ons hebt gedaan. Het feestje is voor onze bankmanager, maar voor mij is de avond voor jou."

De eerste jurk die Chandice haar probeerde aan te trekken, was een little black dress met minder stof dan een van haar korte nachtjaponnen.

"Die kan ik niet dragen. Ik zou rondhangen overal."

Chandice wierp tegen dat ze met zulke mooie borsten iets moest dragen dat ze goed zou laten uitkomen. Uiteindelijk koos ze voor een rode, strapless avondjurk met hoge taille.

Chandice vouwde de jurk zorgvuldig op en stopte hem in een papieren draagtas. Rachael zag dat ze een rode bh en een slipje in de tas had gestopt. Toen ze protesteerde, wuifde Chandice haar weg: "Naila zei dat je dit bij de jurk moest dragen. Uiteindelijk vonden ze een paar rode, lage sandalen met hak die haar pasten, en ze ging aan de toonbank zitten om op Arley te wachten.

Toen hij eindelijk op haar af kwam, vertelde zijn opgewonden, blije gezicht haar dat hij Naila's suggestie had geaccepteerd. Hij pakte haar arm en liep met haar terug naar zijn auto. Toen hij eenmaal zat, draaide hij zich naar haar om: "Ik heb goed nieuws."

Rachel antwoordde dat ze wist wat er gebeurd was, maar geen details kende.

"Nou, Aden verkoopt me de strandbar, en ik run de Beachboy-zaak voor een investeerder."

"Heb je het geld om de bar te kopen?" vroeg Rachel.

"Ik heb de afgelopen vier jaar veel gespaard, maar Aden laat me wat geld na dat ik in minder dan een jaar zou moeten kunnen terugbetalen. Laten we naar het strand gaan en het vieren."

Arley draaide zich naar Rachel om: "Wil je dat ik Tarone ophaal?"

Rachel antwoordde met een zacht 'ja'.

"Weet je het zeker? Je klinkt niet erg positief."

"Ik schaam me. Maar ja, ik wil jullie allebei terug."

Arley zei niets, hij zette gewoon de auto in de versnelling en ze reden oostwaarts de stad uit. Na vijf minuten stopte Arley voor een vervallen flatgebouw en toeterde. Tarone stapte uit een portier met een sporttas over haar schouder en klom op de achterbank.

Aan de rand van Kingston zag ze een bord voor Morant Bay, een uur rijden. Ze had het bord al eerder gezien, aangezien het resort aan dezelfde weg lag.

"Gaan we daarheen?" vroeg ze.

"Nee, we gaan naar een mooie, privéplek ongeveer een kwartier voor Morant Bay."

Arley legde zijn hand op haar been en kneep erin. "Weet je nog wat ik je vertelde over het voorbereiden van je vriendje zodat de liefde goed is?"

Rachael knikte naar hem.

Hij glimlachte en zei zachtjes: "Wees een braaf meisje, spring achterin en maak Tarone klaar."

Rachael aarzelde. Ze zou nooit zo brutaal durven zijn. Toen Arley zijn hand tussen haar benen schoof en in haar geslacht kneep, fluisterde ze onder haar "Wat is er in vredesnaam aan de hand?" en begon tussen de stoelen te klimmen. Maar Arley hield haar tegen. Zijn vingers waren door de opening van haar slipje geglipt en hij tilde haar strandjurkje op om een ​​glimp op te vangen.

"O shit, Tarone. Ze draagt ​​een slipje in haar kruis."

Tarone grijnsde als een Cheshire Cat toen ze op haar rug klom. Hij tilde snel zijn heupen op en duwde zijn short tot aan zijn enkels terwijl Rachael naar hem reikte. Ze was blij te zien dat hij geen stijve had en wilde hem in haar mond voelen. Toen ze hem in haar mond nam, kreeg ze bijna de hele schacht. Maar binnen enkele seconden zwol hij op en moest ze zich terugtrekken voordat ze stikte."

"Mijn meisje, je hebt er vandaag echt zin in; laat me het wat comfortabeler maken."

Hij wurmde zich om zodat hij tegen de zijdeur kon leunen. Toen reikte hij over haar heen en liet zijn hand over haar rug, over haar kont en tussen haar benen glijden. Daar vond hij het kruisloze slipje waar Arley hem voor had gewaarschuwd. Een brede grijns verspreidde zich over zijn gezicht toen hij de spleet vond, hem opende en twee vingers in haar natte, gapende spleet stak.

De volgende vijftien minuten waren er alleen de gladde geluiden van een nat kutje dat werd gevingerd en het gesmoorde gekreun en gehijg van Rachael terwijl ze aan zijn schacht werkte.

Toen ze tekenen van een naderend hoogtepunt vertoonde, tilde ze haar hoofd op en zei dat ze van pijpen hield.

"Nou, je bent er verdomd goed in, meid. Wil je dat ik me terugtrek? Ik kom zo?"

Ze schudde haar hoofd om hem te laten zien dat ze dit niet wilde en wiegde nog harder. Zijn eerste ejaculatie was zo krachtig dat ze ervan moest kokhalzen, en ze rukte zich los. De tweede straal raakte haar tong en lippen, en een deel ervan liep in haar oog. Ze trok zich terug en keek hoe de laatste straal op haar hand druppelde.

Rachel ging rechtop zitten, meer dan tevreden met haar inspanningen. Tarone boog zich voorover, tilde haar op alsof ze niet meer woog dan een zak meel en zette haar met haar rug tegen de rechterdeur.

"Arley, trek de stoelschuif omhoog," riep hij.

En toen Arley instemde, schoof hij de passagiersstoel naar voren en liet zich op zijn knieën in de uitsparing zakken. Toen greep hij Rachels knieën vast, tilde ze op naar haar borst en bracht zijn mond naar haar blootliggende roze gleufje.

"Ik doe graag een wederdienst voor zo'n deskundige dienst," zei Tarone terwijl hij begon te slurpen en aan haar te zuigen.

Ze merkte dat Arley de achteruitkijkspiegel zo aanpaste dat hij haar kon zien. Ze reageerde op haar blootheid door te blozen, een golf van hitte omhulde haar lichaam.

Ze sloot haar ogen en genoot van het gevoel van Tarones tong die zich een weg baande door haar tere plooien. Al snel voelde ze een orgasme opkomen en opende ze haar ogen om te zien of Arley keek. Ze wilde dat hij haar zag klaarkomen. Maar toen ze opkeek, zag ze het doodsbange gezicht van een oude Jamaicaanse man op de passagiersstoel van een passerende vrachtwagen zitten.

Vastzitten in zo'n kwetsbare situatie bracht haar in paniek en ze gooide haar handen omhoog om haar borsten te bedekken. Maar de sensatie van de blootstelling bracht haar tot een hoogtepunt, en ze lag daar maar, trekkend en knijpend in haar stijve tepels terwijl ze kronkelde van extase.

De mond van de oude passagier viel open en hij stak zijn duim omhoog toen Arley wegreed. Die klootzak moet expres vaart hebben geminderd om de vrachtwagen naast hen te laten rijden.

Een paar minuten later reden ze van de weg af een zandpad op dat naar een afgelegen strand leidde. Rachel haalde nog steeds diep adem.

Arley opende de kofferbak en haalde er een tas met eten en drinken uit. Hij haalde er ook twee korte bamboestokken uit met iets wat op lampen leek. Hij zag haar vragende blik en legde uit: "We blijven onder die boom in de schaduw, maar de muggen zijn hier erg, dus dit creëert een rook die ze weghoudt."

Ze stond opgewonden naast de auto terwijl de twee enorme Jamaicanen het picknickkleed neerlegden en de handdoeken, bakjes en waterflessen klaarzetten.

Het was een idyllische plek, met golven die tegen het strand klotsten – een klein stukje paradijs. Tarone kwam naar haar toe en tilde haar op de deken, en de jongens gingen aan weerszijden van haar liggen.

Arley vroeg haar naar zichzelf, maar ze wilde haar leven niet saai noemen, dus stelde ze een paar vragen.

"Hoe ziet het huis van Aden en Naila eruit?" vroeg ze, zich voorstellend dat het een grotere versie was van Arley's hut. Maar de chique avondkleding in de kofferbak van de auto betekende niet dat ze een vervallen hutje bezaten.

"Het is net een landhuis. Hoe dan ook, het is een Jamaicaans landhuis. Voor jou is het misschien gewoon een gewoon huis. Ze kochten het een paar jaar geleden tijdens de Depressie. Een Amerikaan bouwde het, maar verloor al zijn geld, en toen de prijzen kelderden, kochten ze het voor een habbekrats."

Rachael vroeg: "Gaat Tarone vanavond met ons mee?"

Tarone antwoordde: "Nee. Ik was niet uitgenodigd. Ik heb het huis nog nooit gezien."

Arley antwoordde: "Het feest is al een paar weken uitgesteld. Het zijn gewoon zakenrelaties. Naila wilde dat je kwam omdat ze zo dankbaar is voor wat je voor haar hebt gedaan. Maar ze wil me niet vertellen wat je hebt gedaan," zei hij, terwijl hij haar vragend aankeek.

"Ik kan het je niet vertellen. Ik heb geheimhouding gezworen."

Arley wees naar haar enkel: "Heeft het iets te maken met die gangster?"

"Als je weet wie die tatoeage voorstelt, weet je dat je niet meer mag vragen. Moet ik weten wat de zaak is, zodat ik niets zeg?" verkeerd?"

Arley aarzelde, leek even na te denken over wat hij moest zeggen en ontspande zich toen: "Ik weet zelf ook niet wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Maar het moet veel te maken hebben met de verkoop van de Beach Boys, want hun bankdirecteur is een van de belangrijke gasten."

Tarone nam het woord: "Rose en een paar van haar meisjes zijn uitgenodigd, dus ik denk dat ze de bankdirecteur proberen te strikken."

"Ik denk niet dat ze hem proberen te strikken. Ze proberen hem eerder te paaien om voor hen te zorgen." Arley keek Rachael aan en legde uit: "Ze hebben een beveiligingsbedrijf opgericht dat inbraakalarmen en bewakingscamera's installeert. Ze hebben een paar slimme computernerds uit hun studententijd in dienst die proberen contracten te krijgen voor het bedienen en ondersteunen van grote rekeningen. De bank is er daar een van. Die wordt momenteel vanuit de VS bediend. En minstens twee anderen hebben grote bedrijven op het eiland."

"Waarom hebben ze de meisjes daar dan nodig?" vroeg Tarone.

"Blijkbaar heeft de bankmanager interesse getoond in chocolade. Dus ze hopen dat hij het op prijs stelt dat ze hem de kans geven."

Zullen er nog andere vrouwen zijn? "Zal ik zijn, of moet ik me met alle leuke meisjes bemoeien?" vroeg Rachael.

"Ik weet dat sommige gasten hun vrouw meenemen, maar ik denk niet dat de uitnodiging van de bankmanager zijn vrouw omvatte. Daarom denk ik dat ze Rose en haar meiden hebben uitgenodigd."

"Laten we in ieder geval gaan naaktzwemmen en daarna lunchen."

Ze stonden allebei op, trokken hun kleren uit en draaiden zich toen naar Rachel om. Ze aarzelde omdat ze nog nooit naakt had gezwommen. En de vijftig meter naakt naar het water lopen, maakte haar ongerust. Maar ze trokken haar zomerjurk over haar hoofd voordat ze tijd had om zich te verzetten. Ze verzette zich echter toen ze aan haar bh en slipje begonnen. Het werd een spelletje. Ze kietelden en kneep in haar tepels en billen om haar af te leiden, en al snel stond ze poedelnaakt op de met gras begroeide oever.

"Degene die als laatste in het water ligt, wordt erin gegooid," schreeuwde Tarone. En Rachael sprong het zand op en rende weg.

Haar voorsprong duurde niet langer dan twaalf stappen, en toen ze op het strand in hun armen rende, werd ze opgetild en in een golf gegooid. Zoveel tijd had ze die ochtend aan haar haar en make-up besteed.

Stotterend en hijgend probeerde ze Tarone onder water te krijgen, en de volgende 30 minuten speelden ze als kleine kinderen in de branding.

Rachel had nog nooit zo hard gelachen en kon het nauwelijks laten. Toen Arley zich vooroverboog en haar bij haar kuiten optilde, viel ze terug in Tarones armen, die haar ook optilde voor een kus. Arley tilde haar verder op en begroef zijn hoofd. tussen haar benen. En dat was het einde van hun voor de gek houden. Ze werden allemaal heel serieus. En ze lieten haar kronkelen als een worm in de zon voordat ze haar neerzette en haar terug naar het plafond brengt.

-

De zon scheen door de overhangende takken op Rachael's rug. Ze lag op haar buik, haar hoofd rustte op haar armen, terwijl Tarone over haar schouders wreef met kokosolie. Een overweldigend seksueel verlangen had de controle over haar lichaam overgenomen. Ze was zich zeer bewust van de nabijheid, de kracht en de mannelijkheid van de twee van hen. Arley zat naast haar hoofd en streelde haar haar vingers door haar haar.

Rachel hoorde een auto optrekken en stoppen. Ze probeerde dat te doen Sta op om zichzelf te bedekken, maar Arley hield haar tegen.

"Het zijn slechts een paar surfers. Je kunt niet veel zien en je zult binnenkort in het water zijn. "Arley fluisterde.

Ze draaide haar hoofd opzij en zag een auto aan de andere kant van hen geparkeerd. Ze kon niet veel zien, maar als ze kneep, kon ze drie paar voeten onderscheiden en vermoedde dat ze hun surfplanken aan het uitladen waren. Daarna dook ze vooraan en liepen ze naar de branding. Ze kromp ineen terwijl ze haar kant op keken en ze voelde Tarone zijn olieachtige vingers over haar scheur laten lopen. Ze wist dat hij een show voor haar opzette en ze begroef haar hoofd in haar elleboog, beschaamd maar ook gewekt op een manier die ze nooit was geweest.

Na wat een eeuwigheid leek, vertelde Arley haar dat ze weg waren. Ze opende haar ogen en wierp er een snelle blik op. En ja hoor, de drie jonge Jamaicanen stonden bij het water neer en waadden hun planken.

"Je wilde iets nieuws. Hoe zit het met een 69, slechts een van Tarone's en mijn speciale?"