Mijn vrouw en ik zijn ongeveer een jaar geleden naar een klein stadje in Arkansas verhuisd. Ik had promotie gemaakt bij mijn bedrijf en was verhuisd om een klein kantoor in Little Rock te beheren. De verhuizing was een behoorlijke ingreep. We waren nu ongeveer veertien uur rijden verwijderd van onze beste vriend of familielid.
Toen we ons vestigden, was het eerste wat we deden een kerk zoeken. Mijn vrouw en ik waren allebei opgegroeid in het landelijke Georgia. Hoewel we verre van heiligen waren, gingen we altijd regelmatig naar de kerk. We bezochten diensten in verschillende kerken totdat we een kleine methodistische kerk in de buurt kozen.
P.s. Ik sta aangemeld op deze onderstaande site met de naam JoriX69. Als je leuk wilt praten om je ervaring te delen of misschien een leuk afspraakje wilt maken weet je me te vinden X Jorinde. Let op: zorg dat je wel serieus bent en geen kinderlijk gedrag. Ik zoek een leuke gesprekspartner voor sex.
De dominee en zijn vrouw waren ongeveer even oud als wij, en in de kleine gemeente duurde het niet lang voordat we goede vrienden werden. Paul en Sue brachten de meeste zondagmiddagen bij ons thuis door, tussen de ochtend- en avonddiensten. Sue en mijn vrouw kookten of iets dergelijks, terwijl Paul en ik naar voetbal of andere sporten keken die in het seizoen waren.
Mijn vrouw en ik hebben nooit kinderen gehad. We trouwden jong en zaten allebei op de universiteit. Na onze afstuderen wilden we allebei werken. We werkten allebei hard en hadden geen tijd voor kinderen. We bleven maar zeggen dat we het volgend jaar zouden proberen, maar dat jaar kwam er nooit.
Toen mijn vrouw 40 werd, wisten we dat we te oud en te vastgeroest waren voor een kind, dus liet ik me op mijn 41e steriliseren. Ons seksleven was altijd goed, maar na de sterilisatie was het nog beter. De remmingen waren verdwenen. Er was geen risico meer om zwanger te raken, dus genoten we van lange nachten vol seks. Zelfs na bijna 25 jaar huwelijk was ons seksleven perfect.
Paul en Sue kregen een dochter, Beth. Ze studeerde in Virginia, dus we hebben haar nooit ontmoet. Paul praatte vaak over haar. Hij schepte op over hoe slim ze was en hoe goed ze het deed op school. Ik zag dat hij erg trots op haar was.
Na verloop van tijd werden mijn vrouw en ik beiden erg actief in de kerk. Hoe actiever we werden, hoe dichter we bij Paul en Sue kwamen te staan. Bijna elke zondag ontmoette mijn vrouw Sue buiten de kerk. Ze zetten koffie en aten donuts of iets anders voor de gemeente als ze binnenkwamen. Ik ging zelden zo vroeg, maar arriveerde altijd een paar minuten voor de dienst.
Het was half november en we waren bezig met de voorbereidingen voor de Thanksgiving-dienst en de maaltijd. Paul en ik waren buiten de kerk een schuur aan het bouwen zodat hij en ik de kalkoen konden braden toen zijn telefoon ging. Zoals gewoonlijk nam hij op en liep weg. Terwijl hij sprak, werkte ik verder.
Na een tijdje kwam hij terug. Ik besefte dat er iets mis was. Hij zei dat hij moest vertrekken. Hij en Sue moesten naar Virginia rijden omdat er iets mis was. Ik zei hem dat hij moest gaan, ik zou alles wel afmaken. Hij bedankte me en vertrok.
Ik maakte alles klaar en ging naar huis. Toen ik thuiskwam, zat mijn vrouw aan de telefoon, dus ging ik douchen. Toen ik uit de douche kwam, liep ze de badkamer in waar ik me aan het scheren was. Ze vertelde me dat ze met Sue had gebeld en dat Beth in de problemen leek te zijn gekomen, en dat zij en Paul haar zouden komen halen. Sue had haar niet verteld wat het probleem was, maar ze vroeg ons om voor haar familie te bidden, en vooral voor Paul.
Een paar dagen later belde Sue mijn vrouw en vertelde haar dat ze veilig thuis waren. Mijn vrouw wilde iets doen en begon het avondeten voor hen klaar te maken. Toen ze alles klaar had, laadden we het eten in de auto en reden ermee naar hun huis. We werden met open armen ontvangen. Sue huilde toen we het eten binnenbrachten en op tafel zetten.
Sue vertelde me dat Paul in zijn studeerkamer was, dus ik verontschuldigde me in de keuken, liep naar de deur en klopte op de deur van de studeerkamer. Paul deed open en ik deed langzaam de deur open. Toen ik binnenkwam, zat hij achter zijn bureau een van zijn commentaren te lezen. Hij hief zijn hoofd op en zag dat ik het was. Toen sloeg hij langzaam het boek dicht terwijl ik op een stoel voor het bureau ging zitten.
"Bill, Bill, Bill," begon hij. "Nooit van mijn leven had ik gedacht dat ik mijn dochtertje uit de gevangenis zou moeten halen." Hij begroef zijn gezicht in zijn handen. "Ik denk dat het enige wat erger is dan je dochtertje in zo'n gevangenispak te zien, een doodskist is."
"Het spijt me, Paul, ik kan het me niet eens voorstellen," was alles wat ik kon zeggen.
Hij begon te snikken toen hij me vertelde over de nachtmerrie die hij en Sue net hadden meegemaakt. Blijkbaar was Beth gearresteerd omdat ze een politieagent had versierd. Blijkbaar waren zij en een paar van haar vriendinnen een escortbedrijf begonnen voor de lol. Ze gingen uit met bezoekers van de universiteit om hen een leuke tijd te bezorgen. Terwijl hij sprak, snikte hij zo hard dat ik nauwelijks kon verstaan wat hij zei. Mijn hart brak voor mijn vriend. Niet alleen omdat hij dat moest doorstaan, maar ook vanwege het voetstuk waarop hij zijn dochter had geplaatst. Hij was echt kapot van verdriet.
Die avond aten we in stilte met onze vrienden. Beth was er ook, maar weigerde haar kamer uit te komen terwijl wij er waren. Ik wist niet zeker of ze rebels was of zich schaamde, maar hoe dan ook, we konden haar niet ontmoeten. Terwijl mijn vrouw en ik naar huis reden, praatten we over hoe kapot Paul en Sue ervan waren.
Het was zondag toen we onze vrienden weer zagen. Omdat we niet wisten of Sue in de kerk zou zijn, vertrokken mijn vrouw en ik vroeg om het gebak en de koffie klaar te maken. Toen we binnenkwamen, waren we verrast Sue en, naar we aannamen, Beth in de keuken te zien werken. Mijn vrouw zette haar tas op tafel en sprong te hulp.
Sue stelde ons voor aan Beth terwijl ze aan het werk waren. Ze was een mooie jonge vrouw en ik dacht dat ze vast en zeker een fortuin zou verdienen als escort. Ze had lange, gebruinde en gespierde benen. Ze had een strak zandloperfiguur en vulde de jurk die ze droeg perfect. Haar borsten waren niet overdreven groot, maar ze pasten perfect bij haar figuur. Haar schoonheid werd bekroond door gitzwart haar dat glinsterde in de neonlichten van de kerk, en als ze glimlachte, verschenen de schattigste kuiltjes in haar wangen. Haar ogen waren grijsblauw en leken bijna helder als het licht er precies goed op viel. Ze was een van de aantrekkelijkste vrouwen die ik ooit had gezien.
Ik betrapte mezelf erop dat ik naar haar staarde, en zij betrapte mij ook een paar keer. Elke keer dat ze me betrapte, glimlachte ze, en die kuiltjes deden me vanbinnen koken. Ik moest daar weg. Ik stond op en besefte toen dat ik een fout had gemaakt. Ik rechtte me snel op en keek om me heen om te zien of iemand de bult had opgemerkt. Niemand keek, dus haalde ik diep adem en ging de kerkzaal in om de gemeente te begroeten.
Na de dienst was ik opgelucht toen mijn vrouw me vertelde dat Paul, Sue en Beth niet zouden komen. Ik wist niet zeker of ik Beth wel lang bij me kon hebben. Ze was aantrekkelijk en wist dat. Ze had me meer dan eens betrapt op het feit dat ik naar haar keek, en wetende wat ze had gedaan, wantrouwde ik haar aanwezigheid.
Die middag was de eerste repetitie voor het kerstprogramma. Ik was er niet bij. Mijn vrouw had me echter vrijwillig aangeboden om de rekwisieten op te zetten. Mijn enige reden om daar te zijn, was om te zien hoeveel werk ik moest doen. Gelukkig voor mij was Beth de eerste persoon die ik zag toen ik binnenkwam.
Ze droeg haar conservatieve kerkkleding niet meer. Ze droeg een spijkerbroek die haar perfect paste. De spijkerbroek accentueerde haar perfect ronde billen. Haar top was een flanellen blouse, maar de bovenste drie knoopjes stonden open. Hoewel haar borsten niet groot genoeg waren om veel decolleté te creëren, waren ze wel genoeg zichtbaar om mijn bloed weer te laten stromen.
Ik heb snel de schetsen in het programma gescand om te zien wat er nodig was.