Wilde propositie: gevangenis of seks?

Elizabeth hing op de passagiersstoel van haar rammelende camper, haar prachtige figuur viel over de vervaagde bekleding, een strak tanktopje en een spijkerbroekje accentueerden haar vormen met precisie. Op haar 35e was ze een blonde bom – haar lichaam een ​​droom van genetici die vrouwen begeerden, met een slanke taille die moeiteloos werd omarmd door haar natuurlijke aanleg, bekroond door een billen die zo perfect gevormd waren dat ze half een geschenk van erfelijkheid was en half het resultaat van haar eigen gedisciplineerde inspanning, rond en stevig met een betoverend gewicht. Haar lange, dikke blonde haar viel in volumineuze golven over haar schouders, een gouden kroon op haar aantrekkingskracht, terwijl haar van nature volle borsten met prominente tepels brutaal tegen haar bovenlijf drukten, een bewijs van haar fitte, benijdenswaardige lichaam.

Haar gezicht was een adembenemend wonder, adembenemend mooi met scherpe, betoverende gelaatstrekken die al sinds haar jeugd de aandacht trokken, een schoonheid zo onweerstaanbaar dat ze nog steeds elke kamer beheerste met haar verfijnde aantrekkingskracht en gedurfde, zelfverzekerde uitstraling. Haar gebruinde huid gloeide in de late middagzon, die door de stoffige voorruit scheen en strepen over het rommelige dashboard wierp – afdrukken van nudistenresorts, blikjes Celsius en een halflege waterfles die rammelde door het schommelen van de camper.

Het beschadigde vinyl van het dashboard vertoonde krassen van eerdere reizen en een vervaagde luchtverfrisser hing nutteloos aan de achteruitkijkspiegel, allang overstemd door de campergeur. Ze keek naar Jace, met wie ze al drie jaar getrouwd was. Hij zat achter het stuur met het zelfvertrouwen dat hij overal mee naartoe neemt – glad, scherp van begrip en met een prachtige glimlach – een echte man, gebouwd op jarenlange dienst en atletische bravoure, met een breed en solide postuur, een mix van ervaren spieren en een vleugje frisse kracht, net zacht genoeg om hem de sexy kant van een vaderfiguur te geven.

Zijn overhemd spande zich over een krachtige borstkas, versierd met een royale hoeveelheid dik, donker haar dat onder de kraag uitstak, terwijl een opvallende schoudertatoeage over zijn arm liep, een spoor uit zijn verleden geëtst in inkt. Zijn dikke baard omlijstte zijn sterke kaaklijn en zijn doordringende groene ogen fonkelden met een zeldzame glans die weinigen konden evenaren. Zijn onderarmen spanden zich aan toen hij het stuur vastgreep, een bewijs van zijn onverminderde vitaliteit. De camper stond vol met kleren op een smalle stapelbedden, een koelbox met eten stond naast de gootsteen en er was een onverzadigbare drang om aan hun stadsleven te ontsnappen.

"Verdorie, wat is het warm," mompelde Elizabeth, terwijl ze zichzelf koelte toewuifde met een gescheurd tijdschrift, waarvan de randen omkrulden van de vochtigheid die door de krakende airconditioning van de camper sijpelde. De lucht binnen was zwaar, een mengeling van zonverwarmd vinyl en de vage geur van haar laatste stop – een wegrestaurant met vette friet en bittere koffie, de herinnering aan de vervaagde gordijnen die achter haar stoel heen en weer bewogen, hun ooit zo schitterende bloemenpatroon vervaagd door stof en tijd.

"We hadden de kustweg moeten nemen," zei Jace, zijn diepe stem sneed door het gezoem van de motor en het geratel van losse onderdelen – een pannetje klonk zachtjes in de kitchenette, het deksel scheef op het aanrecht naast een stapel ongewassen borden. Hij knipoogde naar haar, die vertrouwde glinstering die hun nachtelijke gesprekken aanwakkerde – waar ze vieze foto's van haar online hadden gedeeld, vreemden haar rondingen hadden geplaagd en fantasieën over haar hadden uitgewisseld met een andere man. Het was hun geheime sensatie, een spel van gefluister en pixels dat ze nooit hadden durven realiseren, hoewel het idee als een stroomdraad tussen hen pulseerde en tijdens deze reis nog luider zoemde naarmate de open weg hun remmingen deed verslappen.

Het gebrul van de camper werd onderbroken door een plotselinge waas: een auto raasde in de tegenovergestelde richting voorbij, met piepende banden, gevolgd door sirenes die de stilte doorbraken en zachtjes tegen de ruiten rammelden. Jace grinnikte en keek in de enorme zijspiegel, die stof deed opwaaien. "Iemand heeft een slechtere dag dan wij, schat."

Maar de sirenes zwol aan, scherp en meedogenloos, rode en blauwe zwaailichten flitsten in de spiegel, kwamen snel dichterbij en weerkaatsten op de afgebladerde lak van de camper. "Jeetje," zei Jace, geïrriteerd door zijn stem, terwijl hij met een hand door zijn dikke baard streek. Hij liet het gas los en stuurde de camper met een langzame draai de stoffige berm op. Het voertuig kreunde toen het tot stilstand kwam, een losse pot rammelde steeds luider achterin. Elizabeth ging rechtop zitten en streek haar volumineuze blonde krullen glad. Een speelse twinkeling in haar betoverende ogen zorgde ervoor dat haar topje haar volle decolleté accentueerde – een beweging die ze hadden gefotografeerd en online hadden gezet, en de herinnering eraan tintelde in haar vingertoppen door de sensatie van haar eigen brutaliteit.

"Denk je dat hij mijn stoeipartij met mijn vrouw gelooft?" plaagde ze, terwijl ze vooroverleunde om haar spiegelbeeld in de kapotte make-upspiegel op het dashboard te bekijken, haar prachtige gezicht een vlekkeloos canvas van verleiding.

Jace grijnsde, zijn groene ogen fonkelden, terwijl hij achteroverleunde met één arm op het stuur. "Als hij dat niet doet, betover ik hem. Je hebt toch met die knappe mannen op internet gewerkt?"

De agent stapte uit zijn patrouillewagen, een imposante beer van een man in een strak uniform dat strak om zijn postuur paste. Agent Johnson was begin vijftig, 1,83 meter lang en woog bijna 90 kilo – een mix van oude spieren en vet, een enorme en intimiderende gestalte die de ruimte tussen zijn auto en die van haar domineerde. Zijn donkere huid vertoonde de sporen van jarenlange blootstelling aan de zon, en een dikke, donkere, goed verzorgde snor omlijstte zijn strenge mond, waardoor die een norse blik kreeg. Alles aan hem was groot: een brede borstkas die door zijn shirt heen drukte, vlezige handen die het klembord dat hij vasthield in het niet deden vallen, een aanwezigheid die de straat overspoelde. Zijn ogen, verborgen achter spiegelende lenzen, richtten zich op Elizabeth: haar volle heupen, het gebeeldhouwde meesterwerk van een kont, een oeraantrekkingskracht die hij niet kon weerstaan. Jace gooide de camperdeur open, stapte met een luie grijns op het grind en liet hem op een kier staan ​​toen Johnson naderde.

"Rijbewijs en kentekenbewijs," zei Johnson, zijn stem een ​​diep, schor gegrom dat haar overstemde. Van dichtbij was hij overweldigend: zijn buik drukte tegen zijn riem, maar zijn schouders en armen bleven sterk, en zijn snor verborg zijn mond. Zijn blik bleef door de open deur op Elizabeth rusten en volgde de slanke, welgevormde rondingen die al sinds haar jeugd de aandacht trokken. Maar toen hij de documenten van Jace aannam, trilde zijn neus en ving een vage, aardse geur op – voorbij de muffe lucht van een lange autorit.

"Goedemiddag, agent," neuriede Elizabeth, terwijl ze naast Jace kwam staan. Haar stem droop van de zoetheid terwijl ze tegen het frame van de camper leunde, haar heupen bewogen met de zelfverzekerde kalmte die elke kamer die ze binnenkwam domineerde. "We zijn er maar even – op weg naar San Diego. Oh, en noem me gerust Liz – dat rolt makkelijker van de tong, vindt u niet?" Ze gaf hem een ​​plagerige glimlach, haar verbluffende schoonheid en indrukwekkende aanwezigheid verlichtten het moment met moeiteloze charme.

Johnsons lippen trilden onder zijn snor, maar zijn uitdrukking verhardde en zijn neusgaten trilden toen hij opnieuw snoof. "Je reed 85 in een zone van 65, Liz," zei hij, terwijl hij de papieren aannam en zijn dikke vingers langs Jace' ruwe hand streek, "maar dat is niet alles wat ik ruik." Zijn toon werd scherper en zijn ogen vernauwden zich achter zijn zonnebril. "Stap weg van de auto. Allebei. Onmiddellijk."

Jace' grijns vervaagde, maar hij gehoorzaamde en deed langzaam een ​​stap achteruit. Zijn 1,85 meter lange postuur was stevig en gespannen, zijn donkere borsthaar ving het licht toen zijn shirt afzakte. Zijn groene ogen ontmoetten die van Johnson, een uitdagende glimp erin toen hij zijn armen over elkaar sloeg. Liz volgde hem, haar sandalen knerpend op het grind, haar pas traag en uitdagend, haar heupen wiegend van de magnetische aantrekkingskracht die mensen al sinds hun jeugd betoverde. Haar aanwezigheid domineerde nog steeds elke blik toen ze zich een paar meter verderop bij Jace voegde, de woestijnbries die aan haar dikke blonde krullen trok. De snelweg was leeg, de zon laag, kleurde de lucht in tinten oranje en roze, en schaduwen strekten zich uit over het asfalt.

"Probleem, agent?" vroeg Jace, zijn stem druipte van bravoure, met een hand aan zijn zij.

Johnson zette zijn zonnebril af en onthulde donkere, verweerde ogen die Liz in zich opnamen – haar meesterlijke kont, haar benijdenswaardige rondingen – voordat hij een blik wierp op Jace, wiens neusgaten weer opengingen. "Ik heb iets illegaals geroken," zei hij, terwijl hij dichterbij kwam en zijn omvang prominent werd. "Het ruikt naar wiet. Heb je iets?' Zijn stem was nors, eerst gericht aan Liz, maar hij draaide zich om. 'Jij eerst,' zei hij tegen Jace, knikkend naar de zijkant van de camper.

Liz leunde met haar armen over elkaar tegen de achterkant van de camper. Haar slanke, gespierde taille accentueerde haar evenwichtige figuur terwijl ze nieuwsgierig toekeek; haar schoonheid had altijd al de aandacht getrokken. Jace spreidde zijn armen en grijnsde, zijn houding ontspande, het dikke donkere haar op zijn borst bewoog toen zijn shirt lichtjes opvloog in de wind, waardoor een vleugje gebruinde huid zichtbaar werd. Johnson stapte naar voren, zijn vlezige handen begonnen eerst stevig op Jace's brede schouders te tikken met een zware dreun, bewogen vervolgens langzaam en grondig over zijn borst, waarbij zijn vingers door het weelderige haar bij zijn kraag streken. Zijn handen maakten zich los, gleden langs Jace's zijkanten, zakten naar zijn heupen en streelden vervolgens de binnenkant van zijn dijen – aandachtig, doelbewust, een zoektocht die persoonlijker aanvoelde dan procedureel. Jace's adem stokte, zijn groene ogen flikkerden terwijl een verborgen verlangen oplaaide, de aanraking van de grote man deed iets begraven ontbranden. Johnson bleef even staan, zijn handen bewogen omhoog om Jace' stevige, licht bolle billen te strelen, waardoor Liz' grijns breder werd en haar zelfverzekerde blik geen moment wankelde. Johnson deed een stap achteruit, met op elkaar geklemde kaken, en draaide zich toen naar Liz om. "Jij bent aan de beurt, Liz." Handen op de camper."

Ze grijnsde, liep er met een zelfverzekerde zwaai naartoe en drukte haar handpalmen tegen het warme metaal van de camper. Haar korte broek kroop omhoog en onthulde haar perfect gevormde billen – half genen, half inspanning. Johnsons handen landden zwaar en zeker op haar schouders, gleden vervolgens langs haar rug en volgden de benijdenswaardige rondingen die haar kenmerkten. Zijn vingers spreidden zich wijd uit om meer ruimte te bedekken. Ze bleven even op haar heupen liggen, streken er even langs, gingen toen lager, streken langs haar dijen en betastten haar korte broek. Liz lachte zachtjes, keek om met een gezicht zo prachtig dat het de tijd kon stilzetten, en merkte de beweging van zijn snor op terwijl hij zich concentreerde op haar indrukwekkende aanwezigheid.

Jace bewoog zich, keek haar aan, zijn kaken spanden zich, maar Zijn stem bleef kalm. "Probeer je ons te fluiten of zo, grote jongen?" Johnson rechtte zijn rug, torende boven haar uit en grijnsde breed. "Je bent schoon – bij jou thuis," zei hij met een diepe stem, "maar die geur komt ergens vandaan." Hij stapte de camper in, zijn omvang vulde de ruimte, de vloer kraakte onder zijn voeten. Dekens lagen verspreid over een opklapbed, de kitchenette stond vol met servies, een vage waas hing in de lucht. Hij rommelde door het dashboard, veegde blikjes Celsius en afdrukken van nudistenresorts met zijn vingers opzij, pauzerend terwijl zijn ogen zich vernauwden tot de glanzende pagina's – naaktstranden en zorgeloze stellen – zijn lippen krulden tot een grijns toen het zaadje van een handel wortel schoot. Hij opende een lade, haalde er een klein zakje wiet uit en hield het met een grom omhoog. "Dit is niet makkelijk," zei hij, terwijl hij met het zakje naar buiten stapte. "Bezit betekent gevangenisstraf – uren op het bureau, misschien een nacht in de cel." De camper wordt ook in beslag genomen."

Liz' grijns vervaagde, haar houding verstijfde terwijl ze Jace aankeek, haar scherpe gelaatstrekken werden scherper. "Gevangenis?" zei ze, haar stem vervaagde, de ondeugendheid was verdwenen, maar haar kalmte bleef intact. "Dat staat niet op onze route." Jace wreef over zijn dikke baard en kneep zijn groene ogen samen. "

Johnson zweeg even, krabbelde wat op zijn klembord, en de stilte werd langer toen hij zich afwendde van de naaktprints en een gewaagde suggestie deed. Zijn blik gleed naar Liz – haar volle heupen, haar welgevormde billen – en zijn kalmte verdween. "Ik zou jullie allebei kunnen boeken," zei hij langzaam, zijn stem een ​​zacht gegrom, "of we kunnen iets regelen. Hier. Het lijkt erop dat je al betrokken bent bij wilde dingen – waarom zou het voor mij niet de moeite waard zijn?" Zijn blik bleef doelbewust op Liz rusten, met de tas in haar hand, de suggestie die uit de afdrukken sprak.

Liz kantelde haar hoofd, haar stem daalde tot een voorzichtig gespin toen ze dichterbij kwam, haar heupen wiegend met die zelfverzekerde gratie die elke ruimte beheerste. "Iets regelen? Zoals wat?"

Johnsons snor trilde, zijn pen tikte op het klembord. "Ik ruik wiet, ik kan er niets aan doen," zei hij, zijn ogen gericht op Liz' lichaam. "Maar ik doe dit soort dingen normaal gesproken niet – ik heb mijn vrouw nog nooit bedrogen." Tenzij..." Hij liet het in de lucht hangen, zwaar van de insinuaties.

"Tenzij?"

Liz boog zich voorover, haar stem klonk samenzweerderig, haar prachtige gezicht slechts centimeters van het zijne. "Kijk, we willen niet de gevangenis in – of de camper kwijtraken, agent. Misschien is er een deal." Ze pauzeerde even en voegde er toen aan toe: "Jace vertelde me uiteindelijk op een avond onder de douche dat hij zich mij voorstelde met een kerel zoals jij, met stoom om zich heen. Ruw, lang, ouder, donker. Hij zei dat het wild zou zijn om me... helemaal bezet te zien, en hij verlangt ernaar om het zelf te proberen."

Jace' hoofd schoot naar haar toe, zijn ogen gingen wijd open, een blos kroop onder zijn dikke baard, zijn borsthaar bewoog terwijl hij zich spande. "Liz..."

Ze grijnsde, hem onderbrekend, haar stralende schoonheid onaangetast. "Het is waar. Het water stroomt, ik ben helemaal heet, ik stel me voor dat ik overstroom, en vraag me af hoe het voor jou zal zijn. Ik ben het niet vergeten."

Johnson verstijfde, de tas bewoog lichtjes, zijn ogen flitsten naar Jace en toen weer naar Liz, die geschokt was door haar woorden en gezichtsuitdrukkingen. Hij schraapte zijn keel, zijn stem schor. "Vandaag is misschien je geluksdag, Liz," zei hij, terwijl hij de tas en het klembord op de drempel van de camper zette, de massa die een schaduw wierp toen de zon lager zakte. "Geen gevangenis. Als je het de moeite waard maakt."