Hannah wordt de baas

Hannah en Ian bleven een zeer gelukkige relatie hebben, geleid door vrouwen. Toen Hannah bij hem introk, liet Ian alle beslissingen over aan Hannah, die deze verantwoordelijkheid met plezier op zich nam. Ze hield van de controle die ze over Ian had, die, hoewel haar baas op kantoor, zich thuis graag aan haar onderwierp.

Hannah was eenendertig en Ian iets ouder.

Om haar controle over Ian te versterken, strafte Hannah hem wanneer hij haar niet gehoorzaamde. Er waren geen specifieke regels die hij kon overtreden, slechts één: doen wat Hannah hem zei wanneer zij hem zei. Wanneer hij niet deed wat zij hem zei, werd er afgesproken dat Hannah hem zou straffen. Dit betekende altijd dat hij Ians blote billen met zijn hand sloeg, maar ook met allerlei hulpmiddelen zoals een haarborstel met houten achterkant, een dikke leren riem met gaten en metalen ogen, een tawse en een wandelstok. Het was duidelijk dat Hannah er enorm van genoot om Ian te slaan wanneer dat nodig was, en dat Ian zeker genoot van zulke pijnlijke straffen. Niet alleen genoot hij van de straf zelf, net als Hannah, maar hij was erna ook, net als Hannah, erg opgewonden.

Meestal werd elke pak slaag van Hannah aan Ian gevolgd door de meest verrukkelijke seks. Hannah stond erop dat zij eerst kwam, met de extra dreiging dat Ian nog meer straf zou krijgen als ze dat deed. Hij hield er ook van om Hannah op de eerste plaats te zetten.

Af en toe, misschien twee of drie keer per maand, besloot Hannah dat ze Ian een pak slaag wilde geven, niet omdat hij haar ongehoorzaam was geweest, maar gewoon voor de seksuele opwinding. Ze hadden afgesproken dat zij mocht beslissen dat dit mocht gebeuren. Ian kon dat niet, maar hij had natuurlijk de mogelijkheid om straf te krijgen als hij Hannah gewoon ongehoorzaam was.

Op het werk was Ian de baas en Hannah werkte voor hem. Ze was echter erg goed in haar werk en kwam regelmatig met nieuwe ideeën om dingen te verbeteren. Ian merkte dat hij het, hoewel hij het niet eens was met sommige teamleden over wat ze voorstelden, altijd eens was met Hannahs suggesties. Dit was niet omdat hij zich ondergeschikt aan haar voelde, maar omdat de suggesties en beslissingen die ze nam altijd de juiste waren. Sterker nog, ontdekte hij, ze had thuis ook altijd gelijk als ze beslissingen nam.

Er veranderde van alles op kantoor toen er een nieuwe functie ontstond, een functie die hoger in rang was dan die van Ian. Hij solliciteerde, maar Hannah ook. Niemand was verbaasd dat Hannah solliciteerde, want ze had een goede reputatie opgebouwd binnen het team, en hoewel ze Ian respecteerden, zagen ze dat Hannah een nog betere baas zou zijn. Het selectieteam stemde toe en Hannah kreeg de functie aangeboden.

Hannah was blij met de promotie. Ze maakte zich een beetje zorgen over Ians houding, maar uiteindelijk besefte Ian ook dat het de juiste beslissing was, niet omdat hij op kantoor door Hannah gedomineerd wilde worden, maar omdat het de juiste beslissing was. Hij was ervan overtuigd dat het geen degradatie voor hem was, maar een promotie voor Hannah. Hij wist dat Hannah het echt verdiende om de nieuwe baas te zijn, dus hij vond alles prima.

Een van de veranderingen die dit met zich meebracht, was dat Ian naar een bureau in het hoofdkantoor moest verhuizen en dat Hannah zijn kantoor zou overnemen. Hannah besloot dat het weekend de beste tijd was om deze verhuizing te doen, wanneer er niemand anders op kantoor was. Als iedereen dan op maandag terugkwam, was de nieuwe situatie al opgelost en hoefde ze niet toe te kijken hoe Ian zijn spullen uit kantoor haalde en Hannah die van haar daarheen bracht. Die zaterdag gingen Hannah en Ian dus naar kantoor, waar ze alleen waren en de verhuizing ongezien konden voltooien.

Ian droeg alleen een korte broek en een T-shirt met sandalen, omdat het zomer was. Hannah droeg een laag uitgesneden tanktop en een heel kort rokje, wat Ian graag droeg. Hij wist dat Hannah platte borsten had, slechts een cupmaat 32AA, en heel slank, zelfs mager, maar ze had prachtig lang donker haar dat haar fantastische gezicht omlijstte, heldere ogen en een stralende glimlach, prachtige armen en benen, een platte buik, en hij beschouwde haar altijd als de mooiste vrouw ter wereld.

Dit waren niet de kleren die ze normaal gesproken naar kantoor zouden dragen, maar ze hadden de stof om in te bewegen, en er zou niemand anders zijn.

Ian schrok een beetje toen hij zag dat Hannah haar vrij dikke leren riem met gaten en metalen ringen droeg. Het was de riem waarmee ze hem zo vaak had geslagen, en hij vroeg zich af of het dragen van die riem een ​​soort waarschuwing was dat hij moest doen wat hem op kantoor werd opgedragen. Hij vond de stok erg moeilijk te hanteren, maar door het aantal slagen met de riem vond hij het vaak nog moeilijker. Hannah gebruikte de stok als de tijd kort was en hij een lesje moest leren, of als ze gewoon dikke, opgezette striemen op zijn billen wilde achterlaten. Op andere momenten nam ze de tijd om hem nog veel meer slagen met de riem te geven, wat zijn billen zozeer pijnigde dat hij moeilijk kon zitten en hem er constant aan herinnerde. Hij vroeg zich af waarom ze die riem vandaag droeg, maar hij nam aan dat hij dat deed om ervoor te zorgen dat hij alles opvolgde wat ze zei.

Aangekomen op kantoor duurde het niet lang om alles te herschikken, maar Hannah glimlachte toen ze aan haar nieuwe bureau ging zitten en door de glazen wand zag dat Ian tegenover haar zou zitten, zij het in het hoofdkantoor.

Toen ze klaar waren, bevonden ze zich allebei in wat nu Hannahs kantoor was. Hannah bleef aan haar bureau zitten, terwijl Ian opstond en haar aankeek. Ze vond dat ze Ian moest laten zien wie van hen nu de baas was op kantoor en zei: "Eerlijk gezegd, Ian, voel ik me behoorlijk gestrest door deze nieuwe baan. Ik denk dat ik wat stressverlichting nodig heb, en ik dacht dat ik je kon helpen: je mag je bureau voor de laatste keer gebruiken."

Ian had verwacht dat Hannah zou zeggen dat ze zich over het bureau zou buigen en dat hij haar moest penetreren en haar moest laten klaarkomen. Hij zou het geweldig vinden en antwoordde: "Cool."

In plaats daarvan gaf Hannah hem de opdracht: "Ik ga je billen opwarmen met een ouderwetse handspanking, maar ook een paar dozijn klappen met mijn houten haarborstel. Dan buig je over het bureau en houd je je aan de andere kant vast, en dan geef ik je een paar dozijn stoten met mijn leren riem. Dat zal mijn stress wel verlichten. Zodra ik stressvrij ben, zorg jij ervoor dat ik als eerste klaarkom, zoals altijd."

Ian begreep nu waarom Hannah haar leren riem droeg. Hoewel hij niet uitkeek naar het soort pak slaag dat Hannah had beschreven, wist hij dat ze het recht had om hem gewoon thuis te straffen, en nu ze op kantoor de leiding over hem had, zou dat zeker van toepassing zijn. Natuurlijk was er niemand anders in de buurt, en hij moest nog steeds uitzoeken of ze haar relatie met een vrouw geheim zou houden of dat de mensen op kantoor er snel achter zouden komen. Hij moest toegeven dat hij hoopte van niet, en hij vertrouwde Hannah onvoorwaardelijk, maar de beslissing lag bij haar alleen.

Toen ze de bedachtzame, zelfs bezorgde blik op Ians gezicht zag, stelde Hannah hem gerust: "Maak je geen zorgen, Ian, niemand op kantoor zal er van mij iets over horen."

Deze geruststelling nam Ian meteen alle stress weg, en hij vroeg zich zelfs af of Hannah zich wel echt gestrest voelde. Maar hij wist dat dat er niet toe deed, en hij had zich al lang voorgesteld dat hij Hannah doggystyle zou nemen terwijl zij over zijn bureau leunde. Het had hem een ​​paar flinke erecties bezorgd toen hij aan dit bureau zat, of liever gezegd, aan Hannahs bureau, en zich voorstelde hoe hij haar liefdevol van achteren ramde, zoals zij dat graag had.

Hij had haar nooit om seks op kantoor durven vragen en vond het geweldig dat ze het nu deed. Natuurlijk zou de spanking vooraf een tijdje voor een pijnlijke kont zorgen, maar de seks erna was altijd zo geweldig.

Hannah hield zich in bedwang en beval: "Goed, Ian. Ik wil dat je je kleren uittrekt."

Ian was gewend aan deze instructie en trok meteen zijn T-shirt omhoog en over zijn hoofd, liet het langs zijn armen glijden en legde het op een bezoekersstoel. Toen duwde hij zijn korte broek en onderbroek op de grond. Toen stond hij weer op en keek naar Hannah. Hij zag Hannah naar zijn penis kijken en wist dat hij al een erectie kreeg. Hij verstijfde echter nog meer toen hij zag dat Hannah haar hemdje over haar hoofd trok en op de bezoekersstoel legde, vervolgens haar bh losmaakte, over haar armen schoof en bij haar hemdje plaatste. Haar rok en slipje volgden snel.

Ian vond het zo geweldig als Hannah naakt was wanneer ze hem spankte. Zelfs met haar platte borsten was hij altijd onder de indruk van haar schoonheid, en hij genoot ervan om naar haar naakte lichaam te kijken, omdat hij er altijd een stijve erectie van kreeg. Nu zag hij dat Hannah's tepels zo geprikkeld waren, wat aangaf hoe opgewonden ze al was.

Hannah opende haar tas, haalde de haarborstel met houten achterkant eruit en legde die op het bureau. Toen haalde ze de leren riem uit de hangers van haar rok en legde die op tafel.

Ian wist dat deze twee voorwerpen hem een ​​zekere hoeveelheid pijn zouden bezorgen, die hij net kon verdragen, maar die hem altijd opwond.

Hannah ging zitten in de andere bezoekersstoel, een stoel met een hoge rugleuning, keek Ian aan, zij het met een lichte grijns, en beval: "Kom nu op mijn schoot, Ian."

Ian boog zich snel over Hannahs schoot en genoot opnieuw van het uitzicht op haar gelakte teennagels en haar prachtige benen. Hoe slank ze ook was, dat weerhield hem er niet van om te denken hoe mooi haar benen waren. Terwijl hij op haar schoot lag en Hannahs hand over zijn billen voelde strijken, wist hij dat hij Hannahs controle over hem nooit in twijfel had getrokken. Hij hield van de relatie met een vrouw als leider en dacht dat die nog beter zou zijn nu zij zijn baas op kantoor was.

Hannah twijfelde er nooit aan dat zij de controle had. Dat was haar natuurlijke rol, net zoals die van Ian om zich daaraan te onderwerpen. Daarom maakte ze zich geen zorgen over hoeveel pijn ze Ian zou doen toen ze haar hand ophief, zoals ze al zo vaak had gedaan, en haar handpalm op zijn wachtende billen legde. Ze vond het heerlijk hoe die onder haar hand plat werd, net als haar andere billen toen ze er voor de tweede keer op sloeg. Toen gaf ze hem de ene klap na de andere, zogenaamd om haar stress te verlichten, maar deze keer vond ze het fijn dat het in haar nieuwe kantoor gebeurde, en ze raakte steeds opgewondener naarmate ze hem meer klappen gaf.

Ian wist dat de handslagen slechts een voorbode waren van de veel ergere pijn die de haarborstel zou veroorzaken. Hij accepteerde natuurlijk altijd dat de duur en intensiteit van de slagen afhingen van Hannah. Hij stelde nooit vragen over de straf, omdat hij dat niet wilde. Hoewel de handslagen zijn billen deden branden, vond hij het wel leuk, en het was gewoon perfect dat Hannah de slagen gaf.