Na twee jaar huwelijk hadden Albha en Tadhg McGinnis een comfortabel leven opgebouwd in hun twee-onder-een-kapwoning aan de rand van Cork. Beiden nog jong, begin dertig, leefden en werkten ze in aparte sferen: Albha bij het Ierse Waverly Finance en Tadgh bij het kantoor in Cork van de multinationale effectenmakelaardij US Mutual Funding Inc., met hoofdkantoor aan Wall Street in New York City.
Hun dagen begonnen met een ontbijt dat ze in stilte aten, hun hoofden begraven in hun mobiele telefoonschermen. Een korte poging tot een kus bij de deur, gevolgd door aparte ritten naar kantoor in aparte auto's. Afhankelijk van hoe druk hun dag was geweest, kwamen ze apart thuis, Albha eerst tussen 18.00 en 19.00 uur en Tadhg meestal zo'n twee uur later. Daarna trokken ze zich terug in aparte gedeelten van het grote huis, Tadhg in zijn goed uitgeruste en comfortabele studeerkamer aan de voorkant van het huis, en Albha aan de keukentafel.
Nog even tussendoor. Mocht je een keer een leuk avontuurtje willen beleven met meiden die oudere mannen zoeken, heb ik precies de website voor jouw. Bekijk deze site. Ik heb me ook al aangemeld en met succes!
Bedtijd was een ongeoefende maar vertrouwde dans, waarbij Albha zich terugtrok in de slaapkamer boven, een bad nam en in bed kroop in een smaakvolle, elegante nachtjapon en een bijpassend slaapmasker om haar pols. Daar las ze een tijdje terwijl de televisie in de hoek van de kamer aanstond. Tadhg daarentegen werkte volgens de New Yorkse tijd en ging zelden voor 1 uur 's nachts naar bed, omdat zijn positie als vicepresident van Ierland hem dwong zich te bemoeien met diverse bestuurlijke aangelegenheden die op elk continent gangbaar waren.
Eens per maand vond er een bijna verplicht paringsritueel plaats, bestaande uit een paar tedere kusjes, gevolgd door een haastige poging tot een of andere indirecte vorm van voorspel. Dit werd gevolgd door een obscure versie van een intieme verbintenis, wat hun versie van seks was. Het was altijd hetzelfde: Tadhg stond bovenaan en Albha maande hem aan om vlak voor de ejaculatie zijn behoefte te doen, waarna ze onmiddellijk het beddengoed uittrok en verving door schoon linnen, terwijl Tadhg daar naakt stond toe te kijken, zich tekortschietend, beschaamd en blootgesteld voelend.
Tadhg McGinnis was een hurlingwonder in zijn geboortestad Blackrock, een bolwerk van Ierlands nationale sport. Zijn natuurlijke gratie, evenwicht en stijl wezen al op een potentiële superster op zevenjarige leeftijd. Om zijn vaardigheden te verbeteren, nam zijn vader Barry, afkomstig uit Kilkenny, de grootste hurlingregio in de geschiedenis, hem mee naar Ballyhale Shamrocks, de thuisclub van Henry Shefflin, de legendarische hurler uit Kilkenny en All-Star. Hij bracht zijn zomers door met hurling in Ballyhale, en Tadhg kwam al snel onder nauwlettend toezicht te staan van Brian Cody, coach en manager van het seniorenhurlingteam van Kilkenny.
Goede manieren en de regels van de vereniging verboden Cody om het jonge fenomeen te smokkelen, aangezien hij nog steeds in Cork woonde, historisch gezien Kilkenny's grootste vijand op het veld. Dat weerhield de slimme genie er echter niet van om alles te geven, inclusief het proberen de gemeenteraad van Kilkenny te overtuigen een huis binnen de grenzen van de county voor de familie te kopen, zodat hij zich kon kwalificeren als speler van Kilkenny.
Toen de gemeenteraad van Cork County hiervan hoorde, deden ze een beroep op de enorme middelen en commerciële partnerschappen die ze tot hun beschikking hadden om enkele van de grootste bedrijven van het land te overtuigen de rijkdom van hun middelen en bedrijfsstructuren aan de familie McGinnis toe te vertrouwen.
Met de hulp van countyhurling- en footballlegende Jimmy Barry Murphy werden er zomerclinics opgezet in Blackrock om Tadhg uit de klauwen van Brian Cody te houden. Ze waren zo bezorgd dat ze hem zouden verliezen aan de vastberaden aanvaller van Kilkenny dat de jonge Tadhg, om mogelijke aanbidders voor te zijn, werd opgeroepen voor het minor team van de county voor het National Minor Hurling Championship toen hij net vijftien was geworden. Het grootste obstakel voor zijn deelname aan de selectie, afgezien van de storm van controverse die zijn jeugdstatus veroorzaakte, was zijn neiging tot wraak op tegenstanders die hem volgens hem probeerden te verwonden of belachelijk te maken.
Hoe bedreven hij ook was in zijn vaardigheden en oog voor tactische vooruitgang, hij was altijd het middelpunt van elke wedstrijd, zowel in de verdediging als in de aanval. Zijn teamgenoten keken altijd eerst naar hem wanneer ze de sliotar te pakken kregen, en die belandde altijd in zijn handen in plaats van in die van iemand anders. Hurling is een hectische contactsport die een hoge mate van vaardigheid vereist om het spel onder de knie te krijgen. Temperament was de sleutel tot zijn succes en daarom werd er een toegewijde coach ingehuurd om Tadhg kennis te laten maken met de cynische, duistere kunsten van het spel. Na verloop van tijd ontwikkelde hij een talent voor diep ademhalen en kalm blijven, totdat hij, toen hij zag dat niemand keek, een naar zijn mening volledige en eerlijke prijs eiste voor wat hem was aangedaan.
Na een in het geheim georganiseerde wedstrijd tussen de senioren en de junioren achter gesloten deuren, werd hij geselecteerd voor het seniorenteam en maakte hij zijn debuut als invaller in de eerste ronde tegen Limerick. Hij scoorde twee doelpunten en twee punten in een gemakkelijke overwinning voor de Leesiders.
Na de wedstrijd, in de spelerstunnel op weg naar de kleedkamers, raakte Tadhg de rechterhoekspits van Limerick meerdere keren met zijn stick op de schouders en enkels, waardoor hij diepe snijwonden, kneuzingen en twee gebroken ribben overhield. Verhalen over deze ontmoeting verspreidden zich als een lopend vuurtje en werden een zeldzaamheid voor de rest van zijn carrière.
Deze prestatie zorgde ervoor dat Kilkenny geen interesse meer had in het wegkapen van Tadhg, en hij werd dat seizoen nog een paar keer in het team ingezet.
Drie jaar later stond Tadhg op het veld van Croke Park op de dag van de All Ireland Senior Hurling Final, toen het team de kampioensbeker won. Tadhg was aanvoerder vanaf het middenveld en scoorde elf doelpunten, waarvan drie als scorer. Tadhgs reputatie groeide snel in de hurlingwereld. Zorgvuldig begeleid, paste hij zijn levensstijl aan om zich volledig te concentreren op zijn carrière, zowel op als naast het veld.
Met zijn lengte van meer dan 1,80 meter en krachtige postuur was hij een opvallende en imposante verschijning op het veld in zijn rood-witte kleuren. Staand op kantoor of in een auditorium, gekleed in een maatpak, was hij een magneet voor vrouwen, vooral wanneer zijn knappe gelaatstrekken zich openden voor een stralende glimlach onder zijn doordringende blauwe ogen.
Zijn imago werd beschermd door de vriendelijke lokale media, die wisten waar ze aan begonnen. Er verschenen geen negatieve foto's of artikelen over hem in de media, en hoewel hij onschuldige, adolescente interacties met meisjes had, werden deze nooit openbaar gemaakt omdat de media hen de ruimte gaven om te groeien. Tadhg en zijn anonieme vriendinnen konden zich vrij door de stad bewegen. Dat veranderde toen er op een avond na een trainingskamp op Tenerife een foto van hem opdook waarop hij ontspande bij een zwembad.
Tadhg was net uit het zwembad gekomen. Het water druppelde van zijn torso, gezicht en haar, en een brede glimlach onthulde perfect witte tanden. Hij pakte een handdoek en veegde er snel zijn hoofd mee af om het overtollige water te verwijderen. Hij pakte een waterfles, opende hem, bracht hem naar zijn lippen en nam een flinke slok. De laatste foto, waarop Tadhg lachend de fles van zijn lippen nam, stond de volgende dag op de voorpagina's van elke ochtend- en avondkrant in heel Ierland.
De kop "TADGH MAAKT INDRUK OP TENERIFE" prijkte op de voorpagina van de Cork Echo. Het stond boven een paginagrote foto van hem in slechts een korte, doorweekte zwembroek, waarop de contouren van zijn dikke, acht centimeter lange penis duidelijk zichtbaar waren. In latere edities verschenen meer foto's van Tadhg met diverse jonge vriendinnen, wat leidde tot koppen als: 'WIE IS DE GELUKKIGE DAME VANAVOND, TADHG?' en 'HUNKY HURLER IN HEET EN HECTISCH GEHAD'. Latere verwijzingen naar Tadhg in de meeste media plaatsten steevast de woorden 'heet', 'volwassen', 'enorm' of een andere soortgelijke omschrijving voor zijn naam aan het begin van een artikel.
Dit alles stopte bij de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen, toen elke krant of tijdschrift die zich niet aan de regels hield, zijn aanwezigheidsrechten werd ontnomen totdat ze ermee instemden zich aan de regels te houden en de ophef te sussen. In de hoogste regionen van de Cork County Board bestond de vrees dat dit de bezoekersaantallen bij de eerste wedstrijden van de National League zou beïnvloeden, die voor veel fans minder interessant waren en daardoor minder kaartverkoop opleverden.
De media zaten achterover en wachtten gelaten op de financiële crisis, voorspellend dat twee teams het veld op zouden rennen in een leeg stadion. Het probleem was dat hordes Ierse meisjes en vrouwen de kaartjes meteen opkochten zodra ze in de verkoop gingen.
De vraag naar kaartjes werd overtroffen door de vraag naar replica's van het rode shirt met nummer 14 dat Tadhg tijdens wedstrijden droeg. Officiële posters, pentekeningen en handtekeningenboeken waren minuten na het drukken al uitverkocht. Een speciaal programma voor een liefdadigheidswedstrijd was drie weken voor de wedstrijd al uitverkocht, waardoor er nog drie herdrukken nodig waren. Na de wedstrijd overhandigde Tadhg een cheque van € 290.000 aan het goede doel, een lokaal hospice in Blackrock. Hij signeerde alleen de officiële posters en handtekeningenboeken voor een enorme, feestende menigte vrouwen en kuste drie hospiceverpleegkundigen die de cheque in ontvangst namen. Een van de ongelukkige verpleegkundigen liep een blauw oog op, maar ze was dolblij met het enthousiasme van de menigte en de aanraking van zijn lippen met de hare.
Tadhg kreeg een stage aangeboden bij Waverly Finance. Hij werd ook benaderd door verschillende andere buitenlandse bedrijven met een salaris dat bijna twee keer zo hoog was als dat van hem. Waverly stemde ermee in hem een volledig personeelspakket aan te bieden en zijn voorbereidings- en trainingskosten kwijt te schelden.
Een lokale dealer stelde een nieuwe Mazda MR6 in de kleuren van Cork beschikbaar, met de afspraak om gedurende tien jaar jaarlijks een nieuwe te leveren. De carrosserie was versierd met de logo's en emblemen van meer dan vijftig sponsors, en Tadhgs ouders vonden het noodzakelijk om een ervaren sportagentschap in te schakelen om zijn zaken te regelen. Ten eerste eiste de agent 55% van alle opbrengsten van merchandise met Tadhgs beeltenis, het eerste beeldrechtencontract ooit aangeboden aan een Ierse hurler.
Toen hij 30 werd, beklom Tadhg als aanvoerder van het team de trappen van de Hogan Stand naar de laatste van vijf opeenvolgende All Ireland Senior Hurling Championship-titels, een prestatie die zelfs het geweldige team van Kilkenny uit de jaren 80 niet kon evenaren. Tijdens zijn dankwoord kondigde hij zijn afscheid van de sport aan en brak daarmee de harten van een miljoen vrouwen.
Tijdens het overwinningsdiner in het Grand Hotel in Malahide, County Dublin, pakte Tadhg de hand van Albha Murphy en leidde haar het podium op, terwijl hij opstond om de Lifetime Achievement Award in ontvangst te nemen ter ere van zijn legendarische carrière. Terwijl hij het unieke en kunstig geslepen stuk Waterford-kristal in ontvangst nam, keek hij naar rechts en zag haar glimlachen om de nauwkeurigheid van het stuk, een actiestudie van Tadhg, met de horde in de hand en opgeheven terwijl hij op het punt stond de sliotar die tussen zijn voeten op de grond lag, eruit te trekken.
Tijdens een haastig bijeengeroepen persconferentie de volgende ochtend gingen er honderd flitslichten aan toen Albha en Tadhg hand in hand de zaal binnenkwamen. Tadhg droeg een rood poloshirt met het logo van de hoofdsponsor van de County Board en een modieuze gekreukte en verouderde spijkerbroek, terwijl Albha een prachtige zwarte jurk droeg die haar porseleinen huid en lange blonde haar accentueerde. Toen hem gevraagd werd wie ze was, stond Tadhg op en stelde haar voor als zijn verloofde, waarop de zaal uitbarstte in een kakofonie van geschreeuw, gejuich en vragen, die allemaal onbeantwoord bleven.
Albha Murphy is geboren en getogen in het dorp Dunmanway in het westen van County Cork. Als oudste van drie kinderen ging ze naar de Dunmanway Convent Girls National School, een basisschool gerund door nonnen. Op twaalfjarige leeftijd stapte ze over naar St. Mary's Senior School en studeerde de daaropvolgende zeven jaar nauwgezet om te slagen voor het Intermediate en Leaving Certificate-examen. Albha was altijd populair bij jongens, maar ze maakte zorgvuldige en zeldzame keuzes, wat haar de reputatie van ijskoningin opleverde.
Op achttienjarige leeftijd, na een korte affaire met een getrouwde boer uit de buurt, voor wie ze in de zomer werkte, werd Albha naar een oom en tante in Cork City gebracht. Drie maanden later ontdekte ze dat ze zwanger was door de affaire. De familie was vastbesloten de zwangerschap te beëindigen en stuurde haar naar een andere tante in Engeland. Zij moest Albha thuis houden, haar opleiding afmaken en na de bevalling zonder het kind in haar armen naar huis terugkeren.
Omdat het te laat was om het kind door abortus te verwijderen, moest Albha de zwangerschap uitdragen en de woede van haar familie gedurende de hele zwangerschap verdragen. Toen de weeën begonnen, werd ze opgenomen in het St. Mary's Hospital van de Manchester Royal Infirmary. Achttien uur later werd het kind geboren.
De baby, een meisje dat ze niet eens mocht vasthouden, werd haar afgenomen op de kraamafdeling en ter adoptie afgestaan aan een kinderloos Engels echtpaar uit Groot-Manchester, met alle papieren verzegeld. Acht weken later keerde Albha terug naar huis, en de enige tekenen van haar afwezigheid waren een lichtrode huid en vijf kilo extra gewicht.
Ze verbleef bij haar familie in Cork City en voltooide haar studie voordat ze bij Waverley Finance werd aangenomen als stagiair bij een beleggingsadviesbureau. Twaalf maanden later ontmoette ze Tadhg voor het eerst tijdens het kerstfeest van het bedrijf in Hayfield Manor Estate, en ze begonnen een relatie die nooit overdreven gepassioneerd was, maar bijna kameraadschappelijk.
Twee jaar voordat Tadhg zijn pensioen aankondigde, verliet hij Waverly Finance om een veel beter aanbod van US Mutual te accepteren. US Mutual zag een gat dat hen toegang zou geven tot de enorme Ierse gemeenschap aan de Amerikaanse oostkust en daarbuiten. Ze lieten hem rondlopen in hun kantoren in New York, Boston, Washington D.C. en San Francisco. Tijdens deze rondleidingen werd hij vergezeld door een klein team van assistenten en beveiligers. De aanvoerster van het team, Brenda O'Leary, was in alle opzichten Albha's tegenpool. Zij en Tadhg konden het uitstekend met elkaar vinden en leidden de tournees met zelfvertrouwen en meedogenloze efficiëntie.
Zijn prestaties werden goed ontvangen door de media in eigen land en in de VS. Grote menigten verzamelden zich om hem te begroeten bij evenementen en festiviteiten. Je kon hem zien terwijl hij vrolijk handtekeningen uitdeelde, rode shirts uitdeelde en zelfs een paar borsten uitdeelde aan enthousiaste fans, van wie de helft waarschijnlijk niet eens wist wie hij was.
Foto's van hem terwijl hij een honkbal sloeg in Fenway Park verschenen in de kranten in zijn thuisland, samen met een korte tv-nieuwsflits waarop hij in volledige uitrusting van de New York Yankees te zien was, de eerste bal van de St. Patrick's Week-festiviteiten vanuit Yankee Stadium sloeg en langs de honken rende terwijl hij vrolijk zwaaide naar het uitverkochte publiek.