"Wow, wat is dit in godsnaam, man?" Rachel stond in de deuropening van haar kamer, droogde haar haar af met een handdoek en kon haar ogen niet geloven. De vriend van haar kamergenoot lag op haar bed, zijn broek om zijn enkels, en wreef over zijn pik.
"Eh, heb je er last van?" antwoordde Norm schaamteloos, zonder te stoppen. "Ik ben nu aan het aftrekken."
Ik ben een dominante MILF. Ik wil jou op je knieën, tong op mijn kut, tot ik spuit. Daarna bind ik je vast en rijd ik je gezicht tot ik gillend klaarkom. Dit is geen fantasie. Ik maak echte afspraken met mannen die geil genoeg zijn om zich te laten gebruiken. Durf je? Kom dan NU.
"Heb je er last van?" stamelde ze, oprecht sprakeloos. "Is dit verdomme mijn ondergoed?"
"Ja," kreunde hij, terwijl hij ze tegen zijn neus hield en diep ademhaalde. "Ze ruiken heerlijk."
"Wat doe je hier in godsnaam? Waar is Laurel?"
"Ze heeft een dienst achter de bar gedraaid. Ze heeft me hier stoned en geil achtergelaten, dus ik dacht dat ik er wel eentje uit moest persen."
"Ik vraag niet waarom je in het appartement bent," zei ze met opeengeklemde tanden. "Jij kloot hier altijd. Ik bedoel, waarom ruk je je in godsnaam af in mijn kamer?"
"Natuurlijk, daar ligt je vuile was. Hé, kun je eens ophouden met zo te vloeken? Ik vind het echt afstotelijk."
"Verdomme, Norm!" Ze gooide haar handdoek op de grond en stampte met haar voet. "Ik heb Laurel verteld dat je een loser bent, maar dit is een nieuw dieptepunt."
"Ik zou niet zeggen dat het nieuw is," grinnikte hij, zich niet bewust van haar woede. "Ik doe het de hele tijd! Alleen ben ik meestal al klaar voordat jij uit de douche komt."
"Wil je verdomme even ophouden met jezelf voor mijn neus te wrijven?"
"Ik kan dit niet, man." Hij snoof opnieuw en zuchtte. "Het spijt me dat je dit moest zien, maar ik ga richting een monsterlijke climax. Als je even een paar minuten weggaat, kan ik het afmaken en uit je weg gaan."
"Ga uit mijn weg! Je zit je af te trekken in mijn bed!"
"Doe niet zo dramatisch, ik lig niet in je bed, ik lig op je bed."
"Wacht, is dat waarom al mijn verdomde ondergoed verdwijnt? Heb je het meegenomen om mee af te trekken?"
"Oh ja, je slipje ruikt onwerkelijk. Die geur maakt me zo stijf. Wat als ik ze zo om mijn pik wikkel?" Hij zuchtte terwijl hij de satijnen stof om zijn hoofd wikkelde en verder streelde. "Het voelt geweldig, vooral die zijdezachte."
"Verdomd vies! En waarom die van mij? Je gaat naar Laurel, neem die van haar!"
"Nee, die van haar zijn allemaal van goedkoop katoen. Het elastiek schuurt. Bovendien ruiken ze niet zo lekker als die van jou."
"Hou toch op met dat gezeur over hoe lekker ik ruik!"
"Man, leer een compliment te accepteren."
"Steek je ze daarom? "Hou je ze ergens om aan te snuffelen?"
"Nee hoor, ik gooi ze gewoon weg."
"Jij... verdomme wat?"
"Nadat ik in je slipje ben klaargekomen, gooi ik ze weg." Hij zuchtte, wisselde van hand en ging verder met strelen. "Ik bedoel, ik heb eraan gedacht ze terug in je wasmand te leggen, maar ik dacht dat je het gespuug zou opmerken, boos zou worden en tegen me zou schreeuwen zoals je nu doet. Het leek voor iedereen makkelijker om je onderbroek gewoon in de prullenbak te gooien."
"Oké, hou eerst op met dat verdomde woord."
"Wat, onderbroek?"
"Ja," huiverde ze. "Ik haat het. En ten tweede kost dat ondergoed geld!"
"Eh, je kunt het je veroorloven. Je hebt die geweldige baan in de reclame."
"Ik ben parttime stagiair!"
"Het is hetzelfde." Hij haalde zijn schouders op. "Maar goed, nu je het weet, kan ik ze gewoon weer in de vuile was doen als ik klaar ben."
"Je snapt het verdomde onderwerp niet, Norm!"
"Misschien kun je het later uitleggen? Je maakt me echt kapot."
"Ik maak je stijve kapot? Meen je dat nou serieus?"
"Ja. Kun je even naar buiten gaan en me maximaal vijftien minuten geven?"
"Vijftien...!" Rachel haalde diep adem voordat ze iets deed wat ze moeilijk kon uitleggen.
Die verdomde kerel was ongelooflijk. Hij was er altijd, at al haar eten op, rookte al haar wiet en krabde zichzelf op de bank. Ze kon niet begrijpen wat Laurel in hem zag. Nou, nee. Wat ze in hem zag, was overduidelijk verbazingwekkend mollig en gehuld in Rachels favoriete zwarte satijnen heupwarmers.
Wat de zaak nog erger maakte, was de steeds moeilijker te ontkennen ondertoon van opwinding onder haar woede. Haar hart bonsde in haar keel en ze was onmiskenbaar woedend, maar een deel van haar limbisch systeem reageerde ongepast op de intensiteit van de situatie. Ze sloeg haar armen over de dunne stof van haar nachthemd, omdat ze niet wilde dat hij zag hoe hard haar tepels waren geworden.
Dit was zo stom. Ze haatte hem en het feit dat hij echt niet leek te begrijpen waarom ze overstuur was. Hoe kon hij niet beseffen dat wat hij deed een overtreding was? Ze wilde schreeuwen en dingen naar hem gooien. Hij gaf haar die stomme blik, alsof ze hem op de een of andere manier dwarszat. Haar zeggen dat ze moest opstappen? Schandalig! Ze wilde hem het zwijgen opleggen. Ze wilde zijn mond dichthouden tot hij niet meer kon ademen en zijn ogen van schrik zien opengaan.
Ze wilde hem wurgen.
Huh.
Ze had een idee.
"Norm, hoeveel onderbroeken van mij heb je weggegooid in de twee jaar dat jij en Laurel samen zijn?"
"Man, kan dit echt wachten? Ik denk wel 20 of Vijfentwintig?"
"Vijfentwintig, verdomme?" Het aantal was schokkend hoog. Dat betekende dat hij vijfentwintig keer haar kamer was binnengeslopen. Vijfentwintig keer had hij zich afgetrokken met haar ondergoed. Hij gooide ze vijfentwintig keer weg."
"Min of meer," haalde hij zijn schouders op.
Haar wangen gloeiden van schaamte. Ze had het natuurlijk wel gemerkt, maar het was zo langzaam gegaan dat ze het had toegeschreven aan de goedkope wasmachines van de huisbaas die ze opaten. Net als sokken die verdwijnen.
"Jeetje," fronste ze, terwijl ze het uitrekende, "dat is ongeveer vijfhonderd dollar."
"Wow, slipjes zijn duur!" Hij grinnikte. "Ik kan een sixpack boxershorts kopen voor twintig!"
"Ja, ze zijn niet goedkoop!" Ze lachte opgetogen. "Vooral omdat er maar één merk is dat goed bij mijn heupen past."
"Dat is balen, man." Hij verloor duidelijk zijn interesse en hoopte dat ze zou vertrekken.
"Ja, dat klopt." Ze wachtte even. "Dus, hoe ga je me terugbetalen?"
"Hmm?"
"Vijfentwintig onderbroeken. Twintig dollar per stuk. Dat is vijfhonderd dollar die ik je schuldig ben, klootzak."
"Wauw, ik bedoel, laten we niet..." Zijn hand bleef even op zijn penis rusten. "Ik bedoel, dat was maar een schatting, het is waarschijnlijk minder, en, eh, ik heb momenteel niet veel cashflow..."