Michael en Mia

Hoofdstuk één: Het restaurant

Het licht was zacht en warm, het zachte gezoem van de gesprekken en het geklingel van het bestek creëerden een intieme sfeer rond het stel dat aan een tafeltje achter in het restaurant zat. Mia zag er moeiteloos stralend uit, haar gouden haar net genoeg gekruld om haar gezicht te omlijsten met een flirterige zwaai. Haar jurk was kort en zijdezacht, een champagnekleurige jurk die glinsterde in het licht. Michael, die tegenover haar zat, bewoog een beetje, zijn donkere ogen volgden haar elke beweging met zowel bewondering als verwachting.

Michael en Mia zaten dicht bij elkaar, haar hand streek over zijn dij onder het tafelkleed. Ze waren lang genoeg getrouwd om elkaar te vertrouwen, en pas kort genoeg om toe te geven dat ze nog steeds niet alles van elkaar wisten.

Vanavond was anders.

De wijn had hun gebruikelijke ritme verzacht. Mia boog zich naar hem toe en fluisterde een vraag die zijn hart deed bonzen.

"Wat is een fantasie die je me nog nooit verteld hebt?"

Michael aarzelde. Hij lachte erom. Maar ze wachtte. En eindelijk kwam de waarheid er met een zacht stemmetje uit.

"Ik denk erover om ontvoerd te worden. Voorovergebogen. Beheerst."

Haar ogen straalden.

Ze raakte zijn hand aan, glimlachte en zei: "Goed."

Ze nam een ​​slokje wijn en boog zich voorover, haar stem fluweelzacht. "Ga naar de badkamer," mompelde ze, speciaal voor hem. "Doe je ondergoed uit en breng het terug."

Michael knipperde met zijn ogen. "Nu meteen?"

Mia glimlachte alsof ze hem net had gevraagd haar het zout te geven. "Nu meteen."

Hij aarzelde slechts een seconde, verliet toen de tafel en liep naar de toiletten, terwijl hij probeerde nonchalant over te komen terwijl zijn hart in zijn keel bonsde.

Terwijl hij weg was, richtte Mia haar aandacht op de ober – een jonge, knappe man die haar de hele avond al had aangekeken. Ze kantelde haar hoofd en wenkte hem dichterbij, onder het voorwendsel dat ze iets nodig had. Toen hij dichterbij kwam, keek ze hem met een veelbetekenende glimlach aan.

"Ik heb gemerkt dat je me in de gaten hebt gehouden," zei ze, zo zachtjes dat alleen hij het kon horen. "Het is vleiend... en een beetje ongepast."

De ober bloosde en stamelde iets verontschuldigends, maar ze hield hem tegen met een blik. Toen, in een subtiele beweging die alleen voor hem bestemd was, trok ze haar slipje uit, stopte het in een gevouwen servet en schoof het over de tafel.

"Beschouw dit als je fooi," zei ze, terwijl ze hem een ​​klein kaartje met haar nummer erop overhandigde. "Als je alleen bent, wil ik dat je ervan geniet. En als je dat doet... stuur me dan een berichtje. Ik wil het weten."

Zijn mond viel open van verbazing, maar ze wuifde hem weg met een glimlach, net toen Michael terugkwam.

Mia keek haar man aan, haar ogen stralend. "Heb je gedaan wat je gezegd werd?"

Hij knikte, zijn wangen kleurden rood. Ze reikte over de tafel, haar hand onder het kleed, en griste de verfrommelde stof uit zijn hand.

"Braaf."

Terwijl hij achterover in de bank zakte en probeerde haar stemming te peilen, bewoog ze zich een beetje, haar vingers werkten onder de tafel. Met één vloeiende beweging stopte ze zijn ondergoed onder haar jurk, waar eerst de hare had gezeten.

Michaels ogen werden groot.

Ze glimlachte, brutaal en bot. "

Nadat ze de rekening hadden betaald, stond ze op, pakte zijn hand en leidde hem naar de deur. Haar bewegingen waren traag en bedachtzaam – en Michael, nu volledig in haar ban, volgde haar de nacht in.

⸻
Hoofdstuk 2: DE UBERRIT

De rit stopte bij de stoeprand met het gezoem van een elektromotor, gestroomlijnd en stil. Mia glipte als eerste op de achterbank, haar blote benen streken langs het leer terwijl haar korte jurkje iets hoger kwam. Michael volgde, zijn lichaam gespannen – niet van ongemak, maar van de langzaam opbouwende opwinding die Mia de hele nacht vakkundig had aangewakkerd.

De deur sloot met een zachte klap en sloot hen binnen.

Mia glimlachte even naar de chauffeur, leunde toen tegen Michael aan en fluisterde iets achter zijn oor. "Vond je het leuk om me met de ober te zien praten?"

Michael slikte. "Ja."

Haar lippen bewogen nauwelijks. "Weet je wat ik hem heb gegeven?"

Zijn ogen flitsten naar de hare. "Je nummer?"

Ze glimlachte. "En mijn slipje."

Michaels adem stokte in zijn keel.

"Hij stuurt me later een berichtje," voegde ze er zelfverzekerd aan toe. "Ik heb hem gezegd dat ik bewijs wilde als hij ze gebruikt heeft."

Michaels gekreun was zacht, nauwelijks hoorbaar – maar Mia hoorde het.

Ze drukte haar dijbeen tegen het zijne. "Je vindt het fijn als ik de controle neem, hè?"

Hij knikte.

Haar stem werd zachter. "Vertel Vertel me meer over je fantasie. Iets wat je nog nooit aan iemand hebt verteld."

Michael aarzelde, zijn blik dwaalde af naar de bestuurder, die gefocust was op de weg voor hem. Maar de intimiteit van de achterbank, de warmte van haar adem, gaven hem het gevoel van een biechtstoel.

"Ik wil dat je... me vastpint."

Mia vertrok geen spier. Haar uitdrukking veranderde in een ondeugende glimlach. "Ik weet het."

Zijn hoofd schoot omhoog. "Weet je?"

Ze knikte langzaam. "Ik heb gemerkt hoe je naar bepaalde dingen kijkt. Hoe je blijft hangen bij scènes in films. Ik heb twee weken geleden een schaal gekocht. Die staat verstopt in de kast."

Michaels mond werd droog. "Heb je er... een?"

"Jawel," fluisterde ze. "En ik ben van plan hem te gebruiken. Vanavond."

Ze liet de stilte even sudderen voordat ze de volgende bom liet vallen.

"Maar dat is nog niet eens het beste," zei ze, terwijl haar hand langs zijn dij gleed. "Wil je mijn fantasie horen?"

Hij knikte trillend.

"Nadat ik jou genaaid heb, wil ik dat je zus jou als volgende genaaid heeft."

Michael verstijfde.

"Wat?"

Mia glimlachte, haar lippen raakten zijn oorlel. "Stel je voor. Haar handen op je. Haar stem in je oor. En ik kijk toe."