Dorothy werkte op de boerderij van haar familie. Haar ouders waren ouder en konden niet meer zoveel met de dieren en de velden doen als vroeger. Ze had liever weggegaan om naar school te gaan of een baan in de grote stad te zoeken, maar ze kon haar familie niet verlaten, anders zou ze de boerderij helemaal kwijtraken.
Meer dan het gevoel dat ze het leven van een tiener, een student en een typische jonge vrouw had gemist, voelde ze haar seksualiteit schreeuwen om ontlading en verkenning. Het kijken naar de paring van de boerderijdieren triggerde gevoelens in haar eigen lichaam die haar deden verlangen naar het gevoel van een jongenshand op haar lichaam. Om haar aan te raken, te wrijven, in haar te werken. Omdat de enige andere mensen op de boerderij haar ouders en een tachtigjarige knecht waren, had ze geen kans op die ervaring als ze op dit land bleef.
Ik heb m’n benen al open liggen en een condoom op tafel. Ik wil NU een seksdate. Geen grapjes, geen afspraken volgende week. Vanavond. Jij. Mij. Kut nat. Pik hard. En dan neuken tot het matras drijfnat is. Als je niet serieus bent, fuck off. Maar als jij het nu wil – klik dan hier.
Toen ze hooi uit de schuur haalde om aan de dieren te geven om te grazen, voelde ze een windvlaag uit het westen die naar regen rook. Dat was wat de vlaktes zo bijzonder maakte. Je kon kilometers ver kijken, maar je kon ook zien wanneer er een zware storm op komst was.
De wind nam toe en toen Dorothy naar het westen keek, zag ze de lucht met elke oogwenk veranderen. Ze haastte zich om de dieren in de schuur te krijgen en het gereedschap op te bergen, zodat ze geen projectielen zouden worden als de wind te hard zou worden of, God verhoede, er een tornado zou toeslaan.
De lucht werd donker en Dorothy zag in de verte de regenbuien over de velden van de familie Johnson trekken. Haar tijd begon te dringen. Ze moest de boerderij nog beveiligen en dan haar ouders in de schuilkelder krijgen.
Ze hoorde de windvaan op het huis beginnen te draaien en keek omhoog. Hij draaide sneller dan ze hem ooit in haar achttien jaar op de boerderij had gezien. Op dat moment wist ze dat haar tijd begon te dringen.
Ze rende het huis in en begon om haar ouders te schreeuwen. Ze waren slechthorend en met de bulderende wind buiten was het bijna onmogelijk om hun antwoord te horen. Ze doorzocht elke kamer, maar het huis was leeg. Hopelijk waren ze al naar de kelder gegaan en waren ze veilig. Het was tijd om haar hondje te pakken en zichzelf in veiligheid te brengen.
Dorothy vond haar kleine terriër en ging via de achterdeur de kelder in, maar toen ze bij de hordeur kwam, blies een windvlaag de deur open en raakte de deurpost haar hoofd. Duisternis omhulde haar en het laatste wat ze buiten de deur zag, was de grootste tornado die ze ooit had gezien, die recht op het huis afkwam.
____________________________________
Het eerste wat ze voelde, was pijn. Het zat vlak achter haar ogen, en toen ze probeerde ze te openen, schoot het licht in haar hersenen, waardoor ze ze weer sloot. Na een paar ogenblikken, met haar ogen nog steeds dicht, realiseerde ze zich dat er iets mis was. Het was stil. Stiller dan het had moeten zijn tijdens een tornado, of zelfs erna. Ze dacht zelfs een giechel te horen.
Toen Dorothy eindelijk haar ogen opende, kon ze de wereld om haar heen duidelijk zien. De boerderij was verdwenen. Het lag in wat leek op een stadscirkel. Om haar heen was gras en bloemen in allerlei soorten en kleuren, en ook kleurrijke miniatuurhuisjes. Haar huis was nergens te bekennen. Haar boerderij was verdwenen. Ze bevond zich in een klein dorpje, en terwijl ze verbaasd om zich heen keek, kwamen er kleine mensjes uit de huisjes om te zien wat er in hun dorpje was aangekomen.
Toen ze weer bij zinnen kwam, realiseerde ze zich dat alle mensjes die naar haar toe liepen mannen waren. Tientallen, geen enkele vrouw ertussen.
Ze naderden haar voorzichtig en aarzelend, alsof ze nog nooit een vrouw hadden gezien. Of misschien was het omdat ze nog nooit iemand zo lang hadden gezien. Wat de reden ook was, ze kropen dichterbij totdat ze helemaal om haar heen waren. Ze zeiden niets, ze strekten hun hand uit en begonnen haar aan te raken. Eerst met hun vingertoppen, toen met haar armen en benen, toen met haar haar en haar kleding. Hun aanrakingen waren zo licht dat het bijna kietelde.
Naarmate ze zich meer op hun gemak voelden, werden hun aanrakingen indringender en krachtiger. Hun handen prikten niet langer alleen, maar streelden en streelden haar lichaam van top tot teen. Eerst was ze geschokt en bang, maar nu was ze opgewonden. De mannen kenden geen grenzen en hun handen streelden haar kleine borsten, haar billen en zelfs de plek waar ze plast.
Dorothy was nog nooit eerder op die plekken aangeraakt. Ze had zichzelf er zelfs niet aangeraakt. De boerderij nam zoveel van haar tijd in beslag dat ze aan het eind van elke dag altijd zo moe was dat er geen tijd was voor zelfonderzoek. Ze had wel over zulke dingen gelezen, maar ze had nooit geweten hoe prettig het zou voelen als vingers en handen haar geslachtsdelen zouden aanraken.
Zonder ook maar een "Alstublieft" of "Mogen we alstublieft" te zeggen, begonnen de mannen haar uit te kleden. Ze begon zich te verzetten, maar er waren er te veel en ze hielden haar armen en benen vast terwijl ze haar shirt en overall uittrokken. Binnen enkele ogenblikken zat ze daar helemaal naakt. Ze was even geschokt als opgewonden door het vooruitzicht dat al die mannen haar kleine, stevige tepels op haar B-cup borsten zouden zien. Haar lichaam was in zeer goede conditie door het werk op de boerderij dat ze haar hele leven had gedaan. Ze was trots op hoe gespierd ze was. Haar buik was plat en gespierd, net als haar dijen en vooral haar billen. Haar kont was waarschijnlijk waar ze het meest trots op was.
Haar handen bedekten haar borsten en probeerden haar jonge kutje te bedekken. Ze keek naar alle oudere gezichten die haar bewonderend aanstaarden en besloot een kleine show voor ze op te voeren.
Ze liet haar handen zakken en stelde zich bloot aan alle bewonderende blikken om haar heen. Iedereen begon te glimlachen en te knikken, genietend van de aanblik van haar naakte lichaam midden in hun voortuin.
Dorothy keek naar de kring mannen om haar heen en merkte dat ze allemaal plotseling op haar prijswinnende stier leken toen het paartijd was. Elke man had een bobbel in zijn broek die tot halverwege zijn benen leek te reiken. Haar mond liep te watertanden bij het zien van al deze opwinding, vooral omdat ze wist dat het allemaal dankzij haar was.
Ze reikte naar de dichtstbijzijnde man en begon over de bult in zijn broek te wrijven. Zijn ogen sloten zich, zijn mond ging open en hij slaakte een lieflijk kreuntje. Aangemoedigd reikte ze naar een andere man aan de andere kant. Toen leunde ze achterover in het gras en tilde haar voeten op om over nog twee bulten vlees te wrijven.