NIEUW verhaal Michelle krijgt billenkoek

Het aanbod van professor Greenstein

6 min. leestijd 15 weergaven 0 lezers vinden dit leuk 0 comments

Mijn wangen brandden en mijn knieën voelden als rubber toen ik op blote voeten de paar traptreden opliep naar het huis van professor Greenstein in een van de betere buitenwijken van de stad. Tussen de gemanicuurde heggen en gazons, de rechte schuttingen en de schone, vers geschilderde huizen voelde ik me niet op mijn plek. Ik klopte aan en wachtte met ingehouden adem.

Het duurde bijna een minuut, maar toen hoorde ik het vage geluid van afgemeten voetstappen die de deur naderden. Een menselijke figuur werd zichtbaar door het matglas en de deur zwaaide langzaam open.

Ik heb m’n benen al open liggen en een condoom op tafel. Ik wil NU een seksdate. Geen grapjes, geen afspraken volgende week. Vanavond. Jij. Mij. Kut nat. Pik hard. En dan neuken tot het matras drijfnat is. Als je niet serieus bent, fuck off. Maar als jij het nu wil – klik dan hier.

Spreek af met MILFIsNeukKlaar

Mijn adem stokte in mijn keel. Ze droeg een van haar nette pakken, donkerblauw, met een kokerrok en een rechte witte blouse, streng en krachtig, en torende boven me uit, haar hoge hakken vergrootten het lengteverschil van bijna een meter. Haar grijze haar was in een knotje gebonden, een krul krulde lieflijk naast de dure bril met zilveren montuur die ze altijd droeg. Haar volle, kersenrode lippen vormden een tevreden glimlach. Ze zag er beter uit dan ooit.

"Goedemorgen, Allie."

Daar was het weer, die hese stem die me kippenvel bezorgde. Ik probeerde haar te begroeten, maar mijn stem liet me in de steek.

Ze leek mijn dilemma aan te voelen. "Ik ben zo blij dat je er bent. Het is alweer een tijdje geleden. Maar kom alsjeblieft binnen!"

Ze deed een stap opzij en ik glipte naar binnen. Ze leidde me door de gang naar de grote woonkamer met grote ramen die uitkeken op de tuin. Haar hand op mijn schouder deed me midden op de weelderige rode loper stilstaan.

"Heb je echt nagedacht over mijn aanbod en alles wat het inhoudt?"

Ik knikte, maar terwijl ze me bleef aankijken, schraapte ik mijn keel. "Ja, professor Greenstein." Mijn gezicht kleurde rood.

"Ik denk dat je inmiddels wel beseft dat bij mij zijn niet alleen om liefde draait." Dat was het soort toon waar een hele collegezaal in een flits van opkeek. "Als je blijft, ben je hier voor mijn plezier, niet voor het jouwe. Je doet alles wat ik je zeg, en als je weigert of zakt, word je gestraft."

Ze begon langzaam te lopen, het tapijt dempte het geluid van haar hoge hakken, en ik voelde haar ogen over mijn hele lichaam glijden.

"Je bent een slimme meid, Allie." Haar stem klonk vlak achter me en kietelde in mijn nek.

Ik kon het gekreun nauwelijks onderdrukken. Ik kon de rillingen die over mijn huid liepen niet verbergen.

"Je bent drieëntwintig. Ik ben zesenvijftig, twee keer zo oud als jij. Je bent mooi. Dat was ik ooit. Je bent nog steeds vrij onschuldig. Je kunt je de vieze dingen die ik wil doen niet eens voorstellen als ik naar je kijk. Wil je dat echt?"

"Oh God, ja! Maak mij de jouwe!" De woorden die ik in mijn hoofd had sinds ik haar op de universiteit had gezien, werden uit hun ketenen bevrijd. Ik had haar gadegeslagen, bewonderd en me zelfs ingeschreven voor haar colleges, ook al had literatuur niets met mijn economiestudie te maken.

"Heb je gedaan wat ik vroeg?"

De honger in haar stem deed me trillen van genot, en ik hief trots mijn kin op. "Ja, professor."

"Dan vind je het vast niet erg als ik mezelf ervan kan overtuigen dat je het echt hebt gedaan."

Haar vingers raakten mijn nek en bewogen naar mijn schouders, haar nagels krasten zachtjes over mijn huid. Ik kreunde van genot en werd meteen afgestraft door het gekakel van haar tong. Ik voelde de bandjes van mijn dunne zomerjurkje met een angstaanjagende traagheid opzij glijden, en ik kon haast niet wachten op het moment dat ze eindelijk vrij zou zijn en de jurk naar beneden zou glijden.

Het moment kwam nooit. Ze liet de stof langzaam langs mijn lichaam glijden en ik voelde haar hete, vochtige adem over mijn rug strelen terwijl haar vingers over mijn armen gleden. Mijn ademhaling versnelde toen haar handen mijn dijen raakten en de koele lucht langs mijn natte kutje streek.

"Je hebt een prachtige kont," prees ze, "stevig, rond en perfect. Het zal een intens genoegen zijn om die voor het eerst te voelen."

Ik kreunde opnieuw, bijna barstend van opwinding. Zij was de eerste die me helemaal naakt zag, en ik had me nooit kunnen voorstellen hoe intiem ik me zou voelen. De jurk trok strakker om mijn benen.

"Draai je langzaam om."

Mijn knieën trilden toen ik haar bevel opvolgde. Twijfels raasden door mijn hoofd, vechtend tegen het overweldigende verlangen om van haar te zijn.

"O jee!" De vreugde in haar stem was als een warme A-deken om mijn hart. "Wat een mooie, grote borsten."

Haar ogen boorden zich in de mijne en trokken me met een onontkoombare aantrekkingskracht naar de zilveren bollen. "Kun je je voorstellen hoe lekker ze eruit zullen zien als ze helemaal bedekt zijn met kleine rode striemen?"

Mijn ademhaling ging snel toen ze ernaar reikte. Haar vingers, veel koeler dan mijn eigen huid, sloten zich eromheen en kneedden ze zachtjes, en mijn tepels werden bijna pijnlijk hard door die heerlijke aanraking.

"Maar het allerbelangrijkste," ze liet ze los en streek met haar handen langs mijn voorkant terwijl ze hurkte, "goed gedaan! Helemaal glad."

Ze wreef over mijn kutje en een van de ringen die ze droeg raakte mijn clitoris, heel even maar, maar die seconde was genoeg om me tot het uiterste te drijven.

"Alsjeblieft," snikte ik.

Ze liet me meteen los en ik kon mijn bekken alleen maar nutteloos de lucht in duwen met een teleurgestelde kreun.

"Zo behoeftig," fluisterde ze, haar ogen fonkelden achter haar bril, "je bent echt het meest gretige meisje dat ik hier tot nu toe heb gezien."

De vermelding van de andere meisjes joeg een steek van jaloezie door mijn hart, maar ik durfde het moment niet te verpesten met een klacht.

"Er was er één in het bijzonder, ik geloof dat ze Emily heette, die bijna net zo behoeftig leek als jij. Ze deed een beetje verlegen toen ik haar voor het eerst zei dat ze zich moest omdraaien. Weet je hoe ik haar daarvoor heb gestraft?"

Ik realiseerde me dat ze toevallig niet over de andere meisjes had gesproken. "Nee, professor." Ik schudde mijn hoofd. "Hoe deed u dat?"

Haar ogen leken ergens ver weg te kijken. "Ik dwong haar op haar knieën. Ik kleedde me uit, ging in de stoel zitten en liet haar urenlang recht voor me knielen terwijl ik een boek las. Ze mocht me niet aanraken en ik verbood haar te spreken."

Er ontsnapte me weer een kreun. De gedachte in Emily's schoenen te staan ​​was zowel opwindend als angstaanjagend. Maar ik wist dat ik hetzelfde zou hebben gedaan: de instructies van professor Greenstein opvolgen, de drang om haar aan te raken weerstaan ​​en knielen zolang ze het vroeg.

"Ik was toen jonger, nog begin dertig, en knap." Een zweem van verdriet verscheen op haar gezicht, maar werd snel weggewuifd.

"Je bent nog steeds mooi!" flapte ik eruit, wat een schel lachje ontlokte aan haar.

"Ik? Mooi? Die tijd is allang voorbij. Ik heb overal rimpels, mijn tieten en billen hangen elk jaar meer en meer. Mijn haar is bijna helemaal grijs en mijn heupen hebben vetringen waar vroeger stevige huid zat."

"Maar jij bent het!" Ik meende het uit de grond van mijn hart. De denigrerende manier waarop ze over zichzelf sprak, voelde als een steek in mijn hart. Ik viel op mijn knieën en kuste haar tenen, die zo uitnodigend onder haar hoge, blauwe leren sandalen uitstaken. "Je bent zo sterk en fascinerend, en er is geen enkel deel van je lichaam dat ik niet aanbid! Je bent prachtig!"

De stof ritselde en toen ik opkeek, sprong mijn hart op van vreugde. Met behendige vingers opende ze haar blouse en trok hem uit. Haar borsten, vol en met enorme tepels waar ik van begon te watertanden, werden op hun plaats gehouden door een witte halve bh.

Vond jij dit verhaal ook leuk?

Ja, goed verhaal!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *