Zayne
De tweelingzonnen van Tatasween hingen laag aan de hemel, hun amberkleurige gloed baadde Moan Eisley in tinten van vuur en verlangen, een passende lijkwade voor een stad die floreerde op gefluisterde deals en gestolen genoegens. Zayne Ryde leunde tegen de bar van de Dronken Nevel, zijn leren jas opengevouwen om een borst te onthullen die was getekend door jarenlange ontwijking van patrouilles van de Dominion, zijn donkere haar gewoeld door de woestijnwind die buiten gierde. De cantina pulseerde van het leven van kooplieden die in duistere hoeken afdingden, hun stemmen een zacht gezoem onder het klinken van glazen, en de lucht was gevuld met de geur van specerijen en de vage glimp van ongeoorloofde beloftes. Zaynes scherpe groene ogen scanden de menigte als een roofdier in een hol, en zijn vingers streelden het flesje Euforiestof dat hij aan zijn riem droeg.
Hey mannen, deze oproep is echt alleen bedoeld voor oudere mannen. Ik hou van gangbangs en om hard genomen te worden door oudere mannen, zonder verplichten. Interesse? Stuur me een bericht op deze sexdatingsite.
De drug was zijn levensader, gedolven in de ruige diepten van Kessellion, een hels landschap van puntige rotsen en eindeloze arbeid. Euforiestof was de verboden ontsnapping van het heelal, een glinsterend poeder dat nachten veranderde in een waas van extase, waarnaar de vraag enorm toenam onder de ijzeren vuist van de Dominion Coalitie. Het Keizerrijk had de Orionsluier van vreugde beroofd; zijn decreten onderdrukten gelach en liefde, waardoor alleen de pijn van onderdrukking overbleef. Zayne grijnsde, de ironie zo scherp als een vibroblade – niets wakkerde rebellie aan zoals een goed feest, en hij was de man om dat te geven.
Een figuur trok zijn aandacht, een vrouw in de schaduwen, haar aanwezigheid als een onweerswolk in de nevel van de cantina. Haar Dominion-uniform vormde een schril contrast met de chaos om haar heen, de grijze stof die spande tegen rondingen die smeekten om bevrijd te worden, en haar blonde haar was zo strak naar achteren gebonden in een knot dat het leek te schreeuwen om bevrijding. Commandant Lysara Vex, had hij via de media vernomen – een spion met ijs in haar aderen en vuur in haar ogen. Ze was een lastpost, het soort dat een smokkeloperatie sneller kon stoppen dan een Coalitiekruiser, maar Zaynes bloed stroomde over van de gedachte aan haar. Laat haar maar naar hem toe komen. Hij had al eerder met gevaar gedanst.
Een zachte aanraking onderbrak zijn mijmering – Jessa, een local met rondingen die de duinen van Tatasween evenaren, schoof naast hem in de stoel. Haar donkere haar viel over haar schouders en omlijstte een laag uitgesneden topje dat weinig aan de verbeelding overliet, en haar amberkleurige ogen fonkelden ondeugend. "Ik hoorde dat je het goede spul hebt meegebracht, Zayne," zong ze, haar stem een fluwelen streling die een schok rechtstreeks naar zijn pik stuurde. "Wil je proeven?"
Zayne boog zich dichterbij, zijn lippen krulden in een ondeugende grijns, en haar geur – sandelhout en zonde – omhulde hem als de omhelzing van een geliefde. "Alleen als je de eer hebt, lieverd," mompelde hij, terwijl zijn vingers over het flesje streken. "Dit stof verandert nachten in legendes, maar legendes zijn niet goedkoop."
Jessa's lach was een melodie, haar hand schoof een datachip in zijn handpalm, haar aanraking bleef hangen. "Credits en een belofte," fluisterde ze, haar adem warm tegen zijn oor. "Je zult willen zien wat ik met een legende kan doen."
Hun bezigheden werden onderbroken door commotie bij de deur – Dominion-handhavers stormden naar binnen, hun scanners zoemden, aangevoerd door Lysara zelf. Haar stem sneed door het lawaai, scherp als een zweep. "Smokkelwaarcontrole! Niemand vertrekt totdat we elke centimeter hebben doorzocht." Haar blauwe ogen richtten zich op Zayne en er flitste iets achter haar ijzige façade – honger misschien – voordat ze het met gezag maskeerde.
Zaynes hart klopte sneller, de adrenaline gierde door zijn lichaam, terwijl hij Jessa naar de achteruitgang duwde. "Schuif op, schat," siste hij, terwijl hij het flesje dieper in zijn jas stopte en in de menigte verdween. Blasterkanonnen vuurden, de cantina barstte los in chaos, maar Zayne was een schaduw die met Jessa in zijn kielzog een schimmige nis in glipte. Het geluid vervaagde tot een dof gebrul, de lucht in de nis was dik van de hitte van hun nabijheid.
Jessa drukte zich tegen hem aan, haar rondingen zacht en meegevend, haar adem heet in zijn nek. "Je veroorzaakt problemen, Zayne Ryde," fluisterde ze, terwijl ze haar handen onder zijn jas liet glijden en haar nagels langs de gespannen spieren van zijn borstkas streek. De adrenaline van de achtervolging vermengde zich met het vuur van haar aanraking, en Zaynes controle knapte als een rafelig lint."
"Problemen zijn mijn vak," gromde hij, terwijl hij haar tegen de muur duwde. De koele steen vormde een schril contrast met de warmte van haar lichaam. Haar lippen raakten de zijne in een woest gevecht, tanden en tongen, een dans van verlangen en verzet. Hij trok haar rok omhoog, de stof klonterde rond haar dijen terwijl hij zich lostrok, zijn pik hard en pijnlijk. Ze was er klaar voor, haar ingewanden glinsterden, en hij drong kreunend tegen haar aan, haar vochtige warmte omhulde hem als een handschoen. Het ritme was oer, elke stoot was een opstand tegen de greep van de Dominion, haar gekreun gesmoord tegen zijn schouder terwijl ze zich aan hem vastklampte, haar nagels trokken vurige lijnen over zijn rug.