Mobiele Pak Liefde

Het is het jaar 2098, de aarde heeft succesvol contact gemaakt met andere planeten en de beschaving heeft vooruitgang geboekt door technologie te delen. Helaas was niet iedereen neutraal of bondgenoot tijdens het lange zoek- en contactproces.

Een bar in het centrum, 's avonds laat:

"Hé, lekker ding. We zien hier niet vaak vrouwen zoals jij."

Een donkere vrouw met donkerrood haar in twee grote Afro-bobbels leunde tegen de muur en wachtte op het toilet. Voluptueus, rond, behoorlijk dik, maar sterk. Ze droeg grijze kniehoge sneakers, loszittende oranje sneakers, een bandshirt en een lang, grijs-oranje-zwart geruit overhemd met driekwartmouwen, een zwarte nylon kraag met een satijnen stalen hangslot. Ze keek hem aan vanaf haar telefoon, haar ogen, een grijze, een gele, keken verveeld.

"Je ziet hem niet meer, jongen. De mannen hier zijn lomp en te dorstig." Ze richtte zich op. "Bij jullie haalt alcohol het slechtste in me naar boven."

"Bah. Ik zou best naar je top willen klimmen," zei een ander.

"Dat bedoel ik precies, Playa!"

"Zo'n vrouw krijg je niet. Zelfs een hoer zou dat soort onzin niet tolereren. Rot op."

"Heet."

Op dat moment kwam er een vrouw uit de badkamer in een paarse hotpants met een rits open Tussen haar benen, doorschijnende laarzen met hoge hakken, en wat leek op een mesh bikinitopje met ingenaaide tepelbedekkers in de vorm van een dollarteken onder een ogenschijnlijk te klein, doorschijnend roze jasje met effen cargozakken. Haar blonde haar was in twee knotjes opgestoken.

"Oh, ik ben dol op die outfit," zei ze.

"Dank je wel, meid. Ik vind die van jou ook mooi. Ik heb hem gekocht bij Madam Harlot's -easy access voor je man." Ze draaide zich om en liet zien dat de rits aan de achterkant van haar broekband eindigde.

"Mijn struikje zou erin vast komen te zitten. Maar ik wil hem nog steeds."

"Au," zei ze met een giechel.

"Verdorie, mag ik even kijken?" vroeg er een.

"Hebben jullie een twee-voor-één-aanbieding?"

"Jullie twee zijn mijn klanten niet."

"We hebben geld."

"Je kunt al het geld hebben, en ik zou nog steeds nee zeggen, nu rot op zoals ze je heeft gezegd." Ze liep weg.

Ze lachte. "Nou... je hebt tenminste je handen vrij," riep ze terwijl ze de badkamer in liep. "Als jullie nog steeds bij de deur staan, ga ik jullie elkaars pikken voeren."

Ze leken weg te zijn toen ze naar buiten liep en terug naar de bar liep.

"Dat was mijn plek."

Een man met een lichte huid keek naar haar op. Hij droeg zwarte laarzen tot aan de kuit, een baggy canvas cargobroek met verschillende decoratieve bandjes, een strak rood T-shirt met driekwartmouwen onder een gepatcht en versierd zwart denim vest. Zwarte, gepantserde vingerloze handschoenen, zijn lange dreadlocks getemd met een neongroene bandana.

"Mijn fout."

Vlak boven zijn dunne, rechthoekige zonnebril zag ze zijn groengrijze ogen naar haar opkijken.

"Je mag hem terugkrijgen."

Ze glimlachte.

"Ik kan gewoon naast je zitten, weet je?"

"Ja, dat zou je wel kunnen."

De barman kwam naar haar toe terwijl ze op de kruk ging zitten.

"Ik neem wat hij heeft."

De man bekeek haar en ging weer naar zijn telefoon.

"Wil je niet net als de anderen een shotje nemen?"

"Nee... niet mijn stijl. Vrouwen zijn geen speeltjes, en al die rotjongens die geen nee kunnen verdragen voor een antwoord irriteert me."

"Uh-huh. Dus jij bent de enige hier die niet geïnteresseerd is. Ben jij niet bijzonder?"

"Ik ben niets bijzonders. En ik zou geïnteresseerd zijn..."

"Als... je niet... bezet was? Of ik ben jouw type?"

"Niet bezet, en jij bent mijn type."

"Echt?"

"Ja."

De barman zette het drankje voor haar neer en ze nam een ​​slok.

"Maar je wilt het toch niet proberen?"

"Wil je dat ik het doe nadat ik iedereen heb afgewezen? Hebben?"

"Misschien."

Hij grinnikte. "Ik ben niet goed in dat versieren, ik ben gewoon eerlijk."

"Wees dan eerlijk."

"Ik vind je sexy, en je hebt die uitstraling dat je geen onzin tolereert, en je bent echt. Ik zou best met je naar bed willen, maar ik zou liever proberen met je te daten."

"Wat als ik gewoon..."

"Hé man, ze heeft geen loser zoals jij nodig, ze heeft een echte man nodig," viel een man in.

"Ben je er weer, kleintje?"

"Ik ben niet klein waar het erop aankomt. Ik heb meer dan die magere jongen."

"Ik betwijfel het, en al helemaal niet als die Whiskey-lul opduikt," zei hij."

"Ik kan wel tegen het drinken, en ik heb nog niet zoveel gedronken als jij!"

"Dat heb je nog niet gedaan. Ik ben nog nuchterder dan jij, en jij bent dronken."

"Ik ben nuchter genoeg om je magere kont te schoppen!"

"Tuurlijk, dronken."

Ze merkte op hoe kalm en stoïcijns hij was.

"Ik ben niet dronken. Als je je mond blijft opendoen, zal ik je laten zien wat een man is."

"Het is niet ik die mijn mond opendoet, het ben jij. Al die stomme onzin. Ik probeer hier met die vrouw te praten."

"En ik had haar eerst! Ik was er bijna in, en toen kwam jij en probeerde je me met mijn spel te bemoeien!"

"Man. Ze heeft je gedumpt en is met me gaan praten."

"Ik kan arrogante idioten zoals jij niet uitstaan!"

"Dus je haat jezelf?"

Ze giechelde.

"Je wilt weg, klootzak‽"

"Gast..."

"Shorty, je verpest mijn plezier. Opzouten."

"Zie je wel‽ Oké, maat, laten we gaan!"

Hij zuchtte. Ze stond op en duwde de man weg.

"Teef! Ik sla hem, jou, en breng je naar huis!"

Ze greep zijn hand vast toen hij op hen beiden afstormde en verpletterde die, draaide hem op zijn rug terwijl hij schreeuwde en stampte haar voet in zijn kruis.

"Je werkt me op de zenuwen, zwakke kleine man," zei ze, leunend op haar voet.

"Lul!"

"Laat me met rust, verdomme! Als je iemand wilt neuken... neuk jezelf!"

Twee uitsmijters kwamen op haar af toen ze een stap achteruit deed en trokken hem overeind.

"Heb je dat gezien? Ze heeft me geslagen en waarschijnlijk mijn hand gebroken!"

"Ze heeft je niet geslagen, en je was het grootste deel van de nacht een probleem, maat. Ga maar slapen."

Ze keken toe hoe ze de man de deur uit gooiden.

"Dus... zoals ik al zei; Wat als ik je gewoon wilde neuken en daarna op date wilde gaan?"

Hij keek haar aan en trok een wenkbrauw op.

Een paar drankjes later stormden ze zijn appartement binnen, ze sloeg de deur dicht en deed hem op slot. Ze stonden even oog in oog voordat ze hem wanhopig kuste. Hij greep haar dijen vast, tilde haar op en ze gilde in zijn mond. Eenmaal in de slaapkamer ploften ze neer op het bed.

"Verdomde schoenen!" schreeuwde ze terwijl ze de klittenbandsluitingen losmaakte en beide veters losmaakte.

"Precies." Hij maakte de riempjes van zijn laarzen los.

Hij trok zijn broek naar beneden, zij trok haar shirt en bh uit, haar grote borsten hingen naar beneden, toen greep ze naar haar capribroek. Hij trok zijn shirt uit.

"O mijn god," hijgde ze.

Hij was behoorlijk slank en gespierd, meer dan hij op het eerste gezicht leek. Hij zag haar dikke dijen, die prachtige spieren verborgen achter haar dikke, platte, maar mollige buik en goed gedefinieerde armen.

Ze keek naar zijn pik en lachte. "Hij was Zo, zo fout. Doe me alsjeblieft het ergste aan met dat ding."

Haar zachte heuvels lagen zwaar in zijn hand terwijl hij genadeloos zoog. Ze siste en gaf zich voor één keer over. Zijn tong reisde door de kloof tussen haar toppen tot aan haar nek. Door fladderende oogleden zag ze de spieren in zijn armen meer van zichzelf onthullen terwijl hij zich over haar heen boog. Beneden werd ze geplaagd, zijn pik streek langs haar onderlip en verspreidde haar dauw tussen haar dunne struikje. Haar lendenen smeekten om gepenetreerd te worden, haar heupen kwamen omhoog en dwongen hem in haar te penetreren.

"Heb jij het net zo nodig als ik?"

"Absoluut."

"Mmm-hmm!"

Hij brak nog een keer in haar chocoladepunt, door de opening tussen hen in naar haar buik, steeds dieper. De draai van zijn tong in haar navel deed haar longen naar adem snakken. Zijn lippen kusten zich een weg naar haar vruchtbare vallei, beten die van haar dijen grepen.

"T-plagen!"

"Smaakvol," corrigeerde hij.

Dieper in de vallei proefde hij de ambrozijn uit haar natuurlijke beek. Haar rug kromde zich met een scherpe hijg.

Hij keek op. "Zwarter de bes..."

Ze duwde zijn hoofd naar achteren. "Zoeter het sap, schat!"

Zijn tong wervelde in haar zoete chocoladekersenpit en ze smolt om hem heen. Ze zong als een uitgeput koor. Sterke handen grepen haar dijen vast en duwden haar naar voren, haar lichaam kromde zich, zijn tong schreef zijn eigen versie van de Onafhankelijkheidsverklaring.

"Verdomme," riep ze uit.

Haar benen spanden zich in tegen zijn vastbinden, krachten die ze nog nooit eerder had gevoeld welden in haar op, geluiden kwamen uit haar mond en die krachten verhoogden haar kerntemperatuur. Zijn armen konden haar niet langer bevatten. In plaats daarvan trokken ze haar op zijn schouders en hielden haar daar vast. Al snel was hij verwikkeld in een strijd om de poorten open te houden. Ze dacht dat haar lichaam zich verzette terwijl haar benen duwden en trokken. Hij bleef staan, zijn handen op haar heupen. Ze begon te overbelasten en alles werd hoorbaar uitgeblazen met alle zuurstof die ze nog had. Haar benen zakten weg, haar lichaam verslapte, en hij keek naar haar op terwijl ze naar adem snakte.

"Dat was het," hijgde ze, terwijl ze over haar op en neer gaande borst keek.

"Waar dat vandaan kwam, is er altijd meer."

"Beter... zijn. Nu..."

"Nu..."

Hij kroop langs haar lichaam omhoog; hij voelde stijver dan hij ooit had gevoeld, of dan hij zich had kunnen voorstellen. Ze reikte naar hem en vergewist zich er met een stevige greep van dat hij niet buiten loerde. Haar grom was keelklank toen hij langzaam en krachtig haar nauwe ruimte binnendrong.

"Ben jij..."

"Ja." Ze knikte. "Voel je je al bijzonder?" De eerste die het natuurlijke en ongecultiveerde verkende, vroeg ze met een vleugje pijn.

Ze sloeg haar benen om hem heen.

"Voelt goed."

"En geef niet op, ik kan het wel aan."

"Ik geloof je wel."

"Maak dan mijn tuin schoon."

Ze voelde zijn hele lengte in haar, ongewenste opluchting toen hij zich terugtrok, maar tot nu toe leek de stoot de lucht uit haar longen te slaan. was krachtig, elke stoot voelde alsof hij dieper ging, alsof zijn gereedschap met elke beweging dieper groef en boorde. Voor hem voelde het alsof hij gewurgd werd; elke stoot was moeilijker dan haar interesse in hem aan de bar te behouden.

Hun lippen ontmoetten elkaar weer, zonder er moeite mee te doen een beetje van zichzelf op hem te proeven. Zijn langzame, harde bewegingen stopten terwijl ze kusten. Haar heupen smeekten, bewogen, geen stilte willend, geen rust willend. De zijne ook niet; het was als het begin van een langzame dans. Hun kus werd onderbroken voor een teug frisse lucht terwijl ze elkaar aanstaarden. Hij veerde op en de plotselinge klap sloeg haar de adem uit. Een brandende verbintenis ontbrandde. Ze hield hem stevig vast, de temperatuur in zijn slaapkamer leek met hen mee te veranderen en te stijgen.

Elke stoot gaf een onwillekeurige stem reactie, elke stoot voelde pijnlijk hard aan. Zweet gutste van beiden. Het was allemaal ritmisch, de spanning begon te vervagen samen met haar maagdelijkheid. Het kietelen van zijn adem in haar oor deerde haar niet. Het werd gemakkelijker voor hem en zijn tempo versnelde.

"Uh-huh! Oh! "Mm-hmm, mm-hmm," riep ze uit.

Hij was te gefocust op zijn ademhaling, de enige andere geluiden waren haar telefoon die rinkelde en de geluiden van seks. Haar sappen stroomden luid over bij de botsing van hun dijen. Zijn handen gleden onder haar, en voor ze het wist zat hij op zijn knieën, werd ze opgetild, en wat er nog aan bewustzijn over was, verstevigde haar greep.

"O, wat..." was alles wat ze kon uitbrengen toen haar volle gewicht op hem werd gespietst.

Haar hoofd schoot naar achteren, haar ogen rolden weg van schrik. Twee keer viel ze voordat ze opzwol en al het genot dat haar lichaam op dat moment ervoer met een keelklank uitspuugde. Even realiseerde ze zich dat hij geen moeite had haar op te tillen; ze voelde zijn spieren zich spannen. Hij snoof, en ze likte hem van nek tot oor, haar lippen vonden de zijne weer.

"Opscheppen."

"Dat is een van de weinige dingen waar ik goed in ben."

"Niet dat ik iemand heb om mezelf mee te vergelijken. Maar ik denk niet dat iemand anders zou werken."

Hij grinnikte.

"Ik vind dat je opschept."

"Nee, niet echt."

Ze grijnsde, haar voeten raakten het bed en voor hij het wist lag hij op zijn rug met een set gewichten op zijn gezicht. Hun verbinding was ongebroken, zij aan het roer, hij dirigeerde haar bewegingen.

"Mijn beurt," hijgde ze.

"Ik kon je niet horen onder die dingen – niet dat ik klaag."

Haar lichaam bewoog als golven op een strand. Hij omarmde de dubbele eclips, verwelkomde het moment om te zuigen. Nu was het zijn beurt om haar spieren te zien, haar gewicht op hem te voelen, het knarsen van haar heupen. Een sterke vrouw, maar haar stem was nogal zacht tijdens haar extase. Hoezeer hij ook van zijn maaltijd genoot, hij genoot niet van de koelte tussen hen in. De volledige omhelzing was gewenst. Hij trok haar naar beneden. Al snel waren ze kabbelend en vloeiend.

Ze had nog nooit zoveel genot gevoeld – ze had het altijd vermeden, mocht het niet. Een volwassen vrouw. Ze voelde het weer borrelen, de druk van hem in haar leek alles op te schudden en naar buiten te duwen. Ze wist van seks, had erover gelezen, had het gezien. Hoe meer het borrelde, hoe meer ze het wilde, hoe meer ze hem wilde. Het gesprek, het uitzicht, het... lichaam. Hoe meer hij opzwol, hoe meer ze bewoog.

"Shit. "Ik had dit nodig," zei ze.

"M-ik ook."

Haar bewegingen waren snel en krachtig. Ook hij begon die bekende, zij het zeldzame, sensatie te voelen. Ze stonden in brand en er voelde iets anders, maar een tijdje kon hij er niet over nadenken. Hij voelde de werkende spieren in haar dijen. Haar stuiteren was zwaar, iets anders om af te leiden van de telefoon, die aangename smakgeluiden.

Haar ademhaling was diep en oppervlakkig, scherp. Als een condensator die op het punt stond te ontploffen. Ze waren allebei verzonken in de lust, het verlangen om door te gaan. Voor een vrouw zo sterk, klonk ze zo zacht. Wanhopig. Haar bewegingen werden langzaam schokkerig; Hij vatte het gejank op als een teken; ze waren met z'n tweeën; ze was dichtbij en haar lichaam worstelde om beide te doen. Ze greep zijn schouders vast, hij stootte in haar. Ze schreeuwde het uit, alles overspoelde haar, ze kon niet stoppen, elke stoot leek een nieuwe golf met zich mee te dragen. Haar ogen flikkerden, haar lichaam spande zich aan op het hoogtepunt van haar climax. Zijn lichaam leek op dezelfde automatische piloot te zitten; zijn stoten waren hard, ruw; hij slaakte een luide grom toen hij zich in haar bevrijdde. Zijn bevrijding trof hem net zo hard als zij. Naschokken schudden hen beiden terwijl wat er nog over was vervaagde.

Haar lichaam verslapte, haar longen vochten om adem, ze lagen daar te marineren, de meeste alcohol in hun lichaam brandde en kookte weg. Langzaam keerde de normale bloedsomloop terug en werd hij losgekoppeld.

"DNA vastgelegd, gecodeerd en opgeslagen," was de boodschap in haar hoofd.

"Ik heb al lang niet meer zo geneukt."

"Ik heb het nog nooit eerder gedaan."

"Ik kan het mis hebben."

"Ik ben nog nooit zo uitgeput geweest. Ik kan me nauwelijks meer bewegen."

"Hetzelfde. Ik heb het gevoel dat je me hebt leeggezogen."

Ze giechelde.

"Je weet wat ik bedoel."

Ze rolde van hem af. "Ik weet het. Ik denk dat we net een echte connectie hebben gemaakt, eentje die ik niet meer los kan krijgen."

"Ja?"

"Voelde je niets?"

"Nu je het zegt-"

"Is seks altijd zo?"

"...nee..."

"Soms?"

"Als alles past."

"Goed genoeg. Een paar primeurs voor mij vanavond."

"Naast seks... wat nog meer?"

"Een bar... dronken worden? Dronken worden? Versierd worden, uitschot afwijzen. Een leuke groep versieren."

"Wauw. Dat is echt ouderwetse straattaal." Hij grinnikte.

"Ik hou van oude popcultuur! Ik spit de archieven door bij elke gelegenheid die ik krijg. Als er tijdmachines bestonden, zou ik terug willen gaan... jij toch ook?"

"Misschien. Dat zou wel interessant zijn."

"Een eenvoudigere tijd, toen mensen nog discussieerden of aliens een mythe of een feit waren. Geen aliens voor mij... te constant... Ik zou nog wel even kunnen leven."

"Huh? Aliens voor jou, wat?"

Hij keek om en zag haar slapen en geeuwde zelf.

------

Hij werd wakker door haar telefoon die door de stilte heen rinkelde en door haar tegen zijn borst aanleunend. Ze opende haar ogen terwijl hij kreunde.

"Goedemorgen," zei ze glimlachend.

"Ik weet bijna zeker dat het middag is."

"Goedemiddag dan." Ze kuste hem. "Ik voel me raar."

Ze rolde een stukje van het bed om haar telefoon te pakken.

"Zet een kater op je lijstje met eerste keren."

Ze nam haar telefoon op bij de eerste nieuwe beltoon. "Ja‽ Wat‽"

Hij keek haar aan; ze was werkelijk een toonbeeld van schoonheid voor hem.