Dave zat daar naar de sneeuw te staren. Hij verveelde zich nu al. Zijn vrienden waren pas een halfuur geleden vertrokken, maar de dag begon al te verzanden.
Hij keek naar het witte gips dat zijn linkerbeen bedekte.
Hey, heb je interesse in een kinky sekspartner voor one night stands? Op deze bdsm datingsite melden mensen zich aan met interesse in kinky sex. Graag alleen aanmelden als je serieuze interesse hebt.
"Kom met ons mee naar Frankrijk," zeiden ze.
"We gaan skiën in de Alpen," zeiden ze.
"We gaan een geweldige tijd hebben met al die sexy Franse vrouwen," zeiden ze.
Op de eerste dag op de skipistes was Dave er op de een of andere manier in geslaagd om tegen een andere skiër die worstelde om zijn ski's onder controle te houden. Hij voelde het gekraak meer dan dat hij het hoorde, maar hoe dan ook, zijn been was gebroken en hij moest een zeer slechte imitatie van Jimmy Stewart doen terwijl hij in zijn rolstoel door het chalet rolde.
Megève was vrijwel precies zoals Dave zich had voorgesteld. Hordes knappe mensen die rondliepen, er cool, verfijnd en beheerst uitzagen terwijl ze gracieus skieden en erin slaagden te stoppen zonder tegen iemand aan te botsen.
Hij pakte de verrekijker en scande snel nog een keer de piste, in het onwaarschijnlijke geval dat hij zijn drie vrienden daadwerkelijk herkende onder hun ski-jassen, mutsen en skibrillen.
Het skigebied zag er fantastisch uit. Genesteld in de schaduw van de Mont Blanc torenden de bergen hoog boven de stad uit. Overal waar hij keek, zag hij mensen de hellingen af racen, langzamere skiërs afracen en zich over het algemeen prima vermaken.
Zijn vrienden hadden hem de eerste avond lyrisch gemaakt over de prachtige meisjes, hoe enthousiast ze waren en hoe jammer het was dat hij er niet bij kon zijn.
'Laat maar,' dacht hij. Hij kon het net zo goed opgeven en terug naar bed gaan. Terwijl hij zich omdraaide in zijn stoel, zag hij een van de hutmeisjes de volgende hut binnenlopen.
'Lekker kontje,' dacht hij bij zichzelf terwijl hij toekeek hoe ze de spullen van de wagen uitlaadde. Bijna onbewust bracht hij de verrekijker naar zijn ogen en zuchtte in zichzelf terwijl hij de rondingen van haar billen bewonderde onder haar strakke legging. Ze was fit. Gespierde benen, een stevige kont, slank, lang bruin haar in een paardenstaart. Ze zag er knap uit. Jong, begin twintig. Ze had een schattige, licht opstaande neus en volle lippen. Dave bedankte zijn vriend in stilte omdat hij de verrekijker binnen handbereik had gelaten, terwijl hij haar ermee tot in detail bekeek.
Dave had een zwak voor brunettes, hoewel hij eerlijk gezegd niet bepaald kieskeurig was. Hij bleef haar aankijken toen ze de deur opendeed en naar binnen liep. Het chalet was precies zo ingedeeld als het chalet waarin hij op dat moment zat. Het middelpunt was een grote woonkamer met dubbele hoge plafonds, grenzend aan de slaapkamers. Het chalet had grote glazen ramen aan drie zijden van de woonkamer om het spectaculaire uitzicht op de Alpen te laten zien.
De sneeuw was lichter dan Dave zich had voorgesteld. Hij was gewend aan vette, papperige en vuile sneeuw die een dag of twee bleef liggen voordat hij smolt, waardoor er slechts een paar kleine hoopjes bevroren sneeuw in de beschutte gedeeltes achterbleven. Hier lag de sneeuw overal. Het was knapperig en knisperend onder zijn voeten. Hij had nooit echt begrepen waarom iedereen een zonnebril droeg op skivakanties, totdat hij daar stond, bijna verblind door de schittering, terwijl de verwaande jonge Franse skileraar hem uitlachte en hem 'L'Anglais' noemde, alsof het een belediging was of zoiets. Maar het kon hem niet schelen. Hij was die eerste dag helemaal weg van deze plek.
Of toch wel. Nu voelde hij zich als een gevangene, gedwongen uit het raam te staren. De afgelopen dagen had hij ontdekt hoe moeilijk het is om je in een rolstoel in een besneeuwd bergresort te verplaatsen.
Hij bracht de verrekijker weer naar zijn ogen en richtte zich op de grote glazen ramen van het chalet waar het meisje net was binnengekomen. Hij keek haar na terwijl ze de stapel beddengoed op de salontafel legde. Ze trok haar gewatteerde jas uit en Dave voelde zijn pik bewegen toen hij haar figuur opnieuw bekeek.
Het dunne topje met lange mouwen zat strak, dacht hij bij zichzelf. Hij draaide de verrekijker rond. Mooie tieten, niet te groot, een perfecte handvol. Hij keek beter om te zien of hij de contouren van haar tepels kon onderscheiden terwijl ze door de hut liep.
Ze knielde neer voor de open haard en Dave maakte van de gelegenheid gebruik om haar billen te bestuderen. Hij was nooit echt een voyeur geweest. Meestal was hij zo luidruchtig dat het meisje al na een paar seconden besefte dat ze bekeken werd. Hier echter, door de afstand, de ruiten en de verrekijker, leek het meisje onopgemerkt.
Dave keek toe hoe ze de kamers in en uit liep. Ze was elegant en zuinig in haar manier van werken. Ze was duidelijk gewend aan deze routine en trok haar jas binnen een kwartier na aankomst weer aan.
Dave keek haar na toen ze de hut verliet, haar skischoenen en jas weer aan. Haar haar kwam onder een felgekleurde hoed vandaan. Dave vroeg zich even af of ze naar hun chalet zou komen, maar toen herinnerde hij zich dat zij verantwoordelijk waren voor de schoonmaak van het huis.
Hij keek toe hoe ze op haar kleine skimobiel klom en de hoek om reed, ongetwijfeld naar een ander chalet. Nu ze weg was, begonnen de vier muren weer boven hem te zweven, en hij zat daar te vloeken op zijn pech, zijn gebroken been en de stomme koe waar hij tegenaan was gereden.
De volgende dag zat Dave met de verrekijker op schoot terwijl zijn vrienden vrolijk naar buiten gingen en naar de skipistes reden. Nog geen uur later hoorde hij de kleine sneeuwscooter tuffen naar het chalet ernaast.
Hij keek toe hoe ze uitstapte, dit keer gefocust op haar gezicht. Ze had sprankelende blauwe ogen. Haar lippen waren vol, en niet voor het eerst vroeg Dave zich af hoe het zou zijn om haar te kussen. Hij streek met zijn lippen langs de hare en duwde zijn tong tegen haar tanden terwijl ze hun monden op elkaar persten.
Ze trok haar jas uit toen ze binnenkwam, net als de dag ervoor. Dave bewonderde haar rondingen terwijl ze in haar legging en topje door de kamer liep. Ze was tenger. Ze leek op haar tenen te dansen terwijl ze van kamer naar kamer ging, haar paardenstaart wiebelde terwijl ze het afval opruimde, het netjes wegzette en het chalet er presentabel uit liet zien. Dave wist dat de groep die daar verbleef een stel jongens uit Essex of ergens in het zuiden was, en hij had stiekem medelijden met het arme meisje dat haar rotzooi moest opruimen. Hij had haar gisteravond thuis zien komen, met een groep meisjes die haar hadden opgepikt van een van de après-skifeestjes. Hij had toegekeken hoe ze feestvierden terwijl zijn vrienden aan tafel zaten te kaarten en wijn dronken, en Dave vertelden over hun skidag.
Al snel werd het routine. Dave spoorde zijn vrienden aan om 's ochtends op te schieten en de piste op te gaan om optimaal van de winterzon te genieten. Hij besloot het meisje Chloe te noemen. Het klonk toepasselijk Frans, en zijn ochtendroutine bestond nu uit wachten op de minivan van haar sneeuwscooter. Hij observeerde elke beweging van haar. Hij begon haar bewegingen te anticiperen. De verrekijker draaide voor haar uit, liet haar draaien en tollen en kwam in beeld. Hij verzon een achtergrondverhaal voor Chloe. Ze kwam hier vandaan. Ze woonde in het dorp. Ze was student, maar werkte in het skiresort om geld te sparen voor de vakantie. Hij fantaseerde over wat hij tegen haar zou zeggen als hij haar op een avond in de bar zou aanspreken. Toen hij eenmaal uit het gips was.
De dag dat de groep jongens uit Essex het chalet verliet, veranderde de routine. Zijn vrienden waren zoals gewoonlijk vertrokken en het inmiddels verplichte advies om niet de hele dag op je achterste te zitten, werd geroepen toen de deuren achter hen dichtvielen. Dave zat erbij en keek toe hoe de jongens hun spullen pakten. Chloe zou over tien minuten komen, en ze waren er nog steeds. Waarom konden ze niet opschieten en vertrekken?
Uiteindelijk strompelden ze het chalet uit, hun bagage achter zich aan slepend. Gisteravond leek een nacht van overdaad te zijn geweest, want een van hen leek nog steeds dronken, terwijl de ander een bijzonder lelijke groene waas had. Hij keek toe hoe ze strompelend de weg opliepen, zich in stilte afvragend hoe de skigoden hen een week lang ongeschonden hadden laten skiën, terwijl hij zelf niet eens een dag overeind kon blijven.
Maar waar was Chloe? Hij keek steeds vaker op zijn horloge. Op een gegeven moment was hij ervan overtuigd dat zijn horloge was blijven staan, ook al zag hij de cijfers veranderen en leek de tijd langzamer te gaan. Chloe was nu meer dan een uur te laat. Een koude angst bekroop hem. Misschien kwam ze niet. Of misschien had ze een ongeluk gehad en lag ze nu in het ziekenhuis. Hij voelde zich in paniek raken naarmate de redenen voor haar afwezigheid steeds inventiever werden.
Hij stond op het punt om het resort te bellen om te vragen wat er aan de hand was, toen hij het bekende putt-putt-putt-geluid hoorde. Hij ontspande zich, zijn hoofd viel achterover en hij zuchtte van opluchting. Toen ging hij rechtop zitten. Achter op de sneeuwscooter zat nog een meisje. Ze had haar handen om Chloe's middel geslagen en hield haar stevig vast. Ze drukte zich tegen Chloe's rug. Ze giechelden ergens over toen Chloe stopte voor de nu verlaten hut. Chloe's sneeuwscooter trok ook een kleine aanhangerslee.
Natuurlijk, besefte Dave. Wisseldag. Geen wonder dat ze te laat was. Er zou nog meer werk te doen zijn om het chalet klaar te maken voor de volgende groep. Hij richtte zijn verrekijker op zijn ogen. Het andere meisje was langer dan Chloe, maar leek dezelfde bouw te hebben. Misschien zijn er regels voor hoe een chaletmeid eruit mag zien. Ook zij was opvallend mooi. Haar zwarte huid leek te glanzen en weerspiegelde het wit van de sneeuw. Haar haar was gevlochten met een gouden koord, geregen door haar lange, donkerbruine haar.