Zus zo sexy: Sereniteit deel twee

Ik begon dit verhaal te schrijven omdat ik wist dat het zou eindigen. Ik wist dat ze er op een dag niet meer zou zijn. Ik wilde een verslag hebben, om te kunnen zeggen dat dit echt was, dat dit gebeurd was; deze liefde, transcendent, taboe en solide, was iets moois dat gebeurde.

Vijf jaar geleden wist mijn geweldige zus en geliefde borstkanker te vermijden. Zoals veel mensen in deze tijd verlangen naar helderheid, heeft de realiteit tijd nodig om op te trekken.

"Laat maar," had ze gezegd.

Ze had zich met hernieuwde energie in het leven gestort. Items op haar bucketlist werden regelmatig afgevinkt, waaronder skydiven, iets wat ze nog nooit met iemand had gedeeld. En we mochten allemaal een fantastische week doorbrengen in een resort in Florida.

We hadden voor het eerst seks in de oceaan. Het was zonsondergang en we waadden allemaal in het water. Ik stond achter haar, bijna tot aan mijn borst, en hield haar vast terwijl de golven tegen ons aan sloegen. Ze had een pauze nodig na het spelen van duikspelletjes met alle kinderen en haar man. Een dankbaar moment voor mij.

Haar uitnodigende, stevige, maar zachte kont wreef tegen mijn stijve pik. Ze trok hem behendig naar voren en schoof hem tussen haar open benen. In het afnemende licht zuchtte ik toen ik haar hoorde kreunen. Ik was er met gemak in binnengedrongen.

Jamie hoorde het en keek me geschokt aan toen hij zei: "Echt?!" en Annabelle haalde zachtjes haar schouders op. Mijn prachtige vrouw schudde haar hoofd en deed haar best om de kinderen en mijn zwager af te leiden.

Door me simpelweg met haar ongelooflijke spieren te masseren, kwamen we allebei klaar. Ik vulde ze met mijn zaad, dat grotendeels met de golven van de oceaan wegstroomde. Geen van ons beiden maakte een geluid terwijl we ons onderdompelden in een gevoel van vrede; de ​​zee liet ons weer van elkaars vreugde genieten.

Het leven is sindsdien verdergegaan. De geweldige Nicole is net afgestudeerd en gaat, net als haar moeder, naar een relatietherapeut. Mijn Oscar is een eerstejaarsstudent en wordt, nota bene, ingenieur. Hij is slim, grappig en ontzettend homo. Ik hou meer van hem en zijn vriend Zack dan van wat dan ook. Hij maakt ons altijd aan het lachen en is gul tegen iedereen.

Mijn neefje Vincent reist momenteel de wereld rond. Hij is lid geworden van twee verschillende milieuorganisaties en reist naar brandhaarden om te helpen bij klimaatcrises. Joel en Annabelle missen hem vreselijk, maar ze weten dat zijn werk belangrijk is en hen dierbaar is.

Mijn elektrische Ellen is dol op de middelbare school, zwemmen en jongens. Heel veel jongens. Op haar zestiende was ze al een knappe meid die "al haar opties" verkende. Uit voorzorg besloten Jamie en ik dat haar verlangen naar anticonceptie acceptabel was op haar leeftijd. Haar broer zei nuchter dat ze een slet was. Ik gaf hem een ​​uitbrander, maar glimlachte stiekem, wetende dat ze het meende. Ze hield van seks en zei dat ze verantwoordelijk was, maar waarom zou je het lot tarten?

En dan was er Amelia... mijn lieve, lieve Amelia. Ze was zo slim. Slimmer dan wie dan ook van ons en goed op weg om iets groots te doen en de wereld te veranderen. Ja, natuurlijk was ze mijn dochter, dus ik bewonderde haar enorm, maar ze was ook Annabelles kind. Haar unieke karakter als kind van broers en zussen voedde op de een of andere manier mijn visie op haar. Er waren momenten dat ik ernaar verlangde een actievere rol te spelen in haar opvoeding. Annabelle en Joel waren zo aardig om me haar mee te laten nemen naar musea of ​​documentaires. Een van onze favoriete ervaringen was een driedaagse reis met haar zus naar de locaties van de Underground Railroad voor haar presentatie over Harriet Tubman.

Zoals verwacht ging het goed met onze families en mijn hele familie. Mijn oudste broer was al op leeftijd en moest vervroegd met pensioen. Mijn moeder woonde nu in een verzorgingshuis en schreef nog steeds gedichten en vertelde mensen wat ze moesten doen... rustig en mooi.

Ik had een schrikmoment met prostaatkanker vermeden en het voelde alsof het universum misschien over mij en ons waakte.

Misschien...

Het was zaterdagochtend; Ik maakte me klaar voor een boswandeling met Oscar en een paar van zijn vrienden, die thuis waren voor de voorjaarsvakantie. Hij was dol op de bosreservaten in onze omgeving en wilde, voor het eerst in zes jaar, dat zijn vader met hem meeging. Onze kinderen verrassen ons, hè?

Oscar en ik waren met Zach in de garage toen de huistelefoon ging en Jamie opnam. Ze deed open en zei: "Het is Annabelle. Ze wil met je praten." Ik liep de keuken in en ze gaf me de telefoon, met een bezorgde en voorzichtige uitdrukking op haar gezicht.

"Hé, wat is er aan de hand?"

De stilte was gevuld met angst, vrees en onzekerheid. Ze sprak niet, maar ik hoorde haar adem.

Mijn hart klopte sneller en het bloed suisde in mijn oren.

Ik wist precies wat er gebeurd was. Natuurlijk had ik het mis kunnen hebben, ik wilde het mis hebben, maar ik wist dat het niet zo was.

Ik pakte Jamie's hand vast en ze snakte naar adem, terwijl ze haar mond met haar andere hand bedekte. Ik zuchtte diep en zei zo zacht mogelijk: "Hoe kunnen we helpen?"

Een verstikkend geluid en een zachte snik kwamen van de andere kant. "Eh... ze houdt gewoon van me, dat is alles. We weten het pas volgende week, na meer tests, maar ze weet zeker dat het terug is en zich verspreidt... daarom adem ik de laatste tijd niet zo goed. Het was dus toch geen longontsteking."

De "zij" waar ze op doelde, was haar nieuwe dokter, Rachel Schwartz. Ze werd van harte aanbevolen en Annabelle was dol op haar. En ze was openhartig en direct, net als mijn zus.

"Ik neem aan dat je niet alleen bent? Zijn de kinderen hier?" Ik wist dat Joel een week weg was. De band zou een groot nationaal publiek bereiken en het hele gezin had uitgekeken naar deze tournee. Annabelle zou zich halverwege bij hen voegen als ze in Cleveland aankwamen.

"Ja, Amelia is er, en ik heb al met Nicole gesproken. Onze dochters zijn echt fantastische mensen."

***

Drie weken later was er een grote familiebijeenkomst voor de 60e verjaardag van mijn broer. Mijn broers en zussen, echtgenoot, nichten, neven en zelfs mijn moeder waren er allemaal. Annabelle probeerde niet te veel nadruk op zichzelf te leggen en legde uit dat haar kanker terug was en was uitgezaaid naar haar longen en mogelijk haar lever. Ze zou begin deze maand met chemotherapie beginnen en hopelijk zou het dan beter gaan. Ze gaf de hoop niet op en we steunden haar allemaal.

"Sorry jongens, het is tijd om de roze lintjes weer tevoorschijn te halen," grapte ze.

Toen de avond ten einde liep, speelden en zongen Joel en andere familieleden hun favoriete muziek. Er werden verhalen gedeeld en onze moeder werd getroost en vroeg naar huis gebracht. Zoals verwacht had zij het het moeilijkst met het nieuws over Annabelle.

In deze relatieve rust kwam Annabelle bij Jamie en mij zitten aan de keukentafel van mijn broer. Ze hield onze handen stevig vast. Ze glimlachte verdrietig, maar met grote oprechtheid. De ogen van die arme Jamie begonnen al te tranen, en ik besefte dat mijn keel zo droog was als een woestijn.

Maar ik bracht eruit: "Je vertelt het ons niet... het is erger... toch?"

Ze glimlachte nog harder. "Je kunt toch niets missen? Oh, wacht, ik wel, en ik heb het mijn hele leven gedaan. Ik vergat het, ik ben de slimme."

Haar geplaag en gepest door haar broers en zussen was een fijne balsem voor onze pijn, maar ze konden het niet helemaal wegnemen. Het was een zwak verdedigingsmechanisme, maar ik waardeerde de inspanning.

"Zo slim ben je niet. Je bent met Joel getrouwd."

Annabelle lachte, keek ons ​​beiden aan en kuste mijn handpalm. Er liep een rilling over mijn rug, maar niet om de gebruikelijke seksuele redenen.

"Ik ga ziek worden. Ik ga heel erg ziek worden, en ik heb een paar dingen van jullie beiden nodig."

Jamie knikte en zei zachtjes: "...alles."

"Zorg allereerst voor Joel. Hij probeert sterk en grappig te zijn en is een geweldige vader, maar hij heeft een zachte, kwetsbare kant. Ik ben bang dat hij uit elkaar valt. En natuurlijk moet je voor de kinderen zorgen. Ze houden meer van jullie beiden dan van al hun andere tantes en ooms." Ze keek me in de ogen. "Vooral Amelia."

De geweldige Jamie grinnikte zachtjes. "Ik weet dat we het allebei niet willen zeggen, maar ik weet vrijwel zeker dat ze inmiddels wel weet wie haar vader is."

Annabelle rolde met haar ogen zonder tegen te spreken. "En dan, als laatste – dit klinkt misschien gek, maar ik wil dat het gebeurt, want ik weet dat het op een dag niet meer mogelijk zal zijn. Ik wil dat we met z'n vieren een weekendje weggaan. Ergens leuk en romantisch. En ik wil dat we neuken tot we niet meer kunnen lopen."

Jamie had dit moment uitgekozen om haar wijn op te drinken en spuugde uiteindelijk de hele tafel onder. Ik gaf haar een paar servetten en ze maakte Annabelles arm en de tafel schoon terwijl we allemaal lachten en mijn vrouw plaagden.

Amelia had dit moment uitgekozen om langs te komen. "Gaat het, tante Jamie? Heeft mama weer iets ongepasts gezegd?" plaagde ze.

Ik keek mijn dochter sarcastisch aan, die misschien wel wist dat ze mijn dochter was. "Niet vaker dan normaal, kleintje."

Wist ze het maar. Of misschien wist ze het al...

***

De voorbereidingen werden snel getroffen en al snel waren we op weg naar Saugatuck, een kleine kunstenaars- en toeristengemeenschap aan de oostkant van Lake Michigan. Joel en Annabelle waren er al twee keer eerder geweest en waren erg enthousiast over de ambachtelijke winkels en de verscheidenheid aan bed & breakfasts in de gemeenschap. Onze accommodatie besloeg de hele zolder van een groot oud huis. Er was een korte gang, twee grote slaapkamers en een gedeelde badkamer met een bad op pootjes en een grote moderne inloopdouche.

Ik had het gevonden, en wetende wat Annabelle zocht, wist ik dat het perfect zou zijn voor wat we hoopten te bereiken. Viertallen, trio's en duetten zouden in een romantische setting prima mogelijk zijn.

We kwamen laat in de middag aan, installeerden ons en deden wat boodschappen. Het diner was in een leuk, rustiek Italiaans restaurant, Annabelles favoriet. We liepen met z'n vieren hand in hand terug; alle vier. Bij aankomst begroette de eigenaresse, Grace, ons en zei dat we van de avond moesten genieten; het ontbijt zou tussen acht en negen uur geserveerd worden. Ik vind het altijd interessant dat de eigenaren van dit soort etablissementen meestal ouder zijn en moeten weten dat de gasten vooral voor de seks komen. Hopelijk genoot deze lieve roodharige vrouw van dat aspect van haar zaak.

We hadden niet besproken wat er zou gebeuren, noch tijdens de rit ernaartoe, noch tijdens het diner. Het was gewoon duidelijk. Op onze verdieping stonden we even in de gang, en Annabelle nam eindelijk het woord. "Ik denk dat onze kamer groter is en het bed er zachter uitziet. Tot over twee minuten. Alleen badjassen."

Haar man trok zijn wenkbrauwen op en grinnikte. "Iemand is een beetje bazig."

Ze greep zijn revers vast en trok hem naar beneden voor een natte, slordige, belachelijke kus. Met een luide plof liet ze hem los. "Luister, jij knappe blonde klootzak, ik ben degene met kanker en ik wil neuken. Denk je dat je dit aankan?" Ze greep hem bij zijn kruis en hij gilde.

"Ja, mevrouw."

In onze kamer, terwijl we ons uitkleedden, giechelden Jamie en ik om de eisen van mijn zus. Botheid was een van haar meest opvallende eigenschappen en had ons in het verleden geïrriteerd. Maar op dat moment was het perfect.

We klopten niet en liepen de andere slaapkamer binnen, Jamie deed de deur dicht. Ze droeg een prachtige zijden gebloemde kamerjas die haar prachtige borsten omhulde en haar prachtige billen onthulde. Ik droeg een eenvoudige, donzige, blauwe kamerjas die ik al tientallen jaren heb. Kaarsen brandden door de hele kamer en Joel lag al helemaal naakt en uitnodigend op bed.

Ik keek hem aan terwijl zijn erectie begon te stuiteren van opwinding. "Eh, waar is in vredesnaam je badjas? Hoe komt het dat je er geen hoeft te dragen?"

"Het privilege van de gastheer," zei een zwoele altstem achter me. We draaiden ons om en zagen mijn verbluffend naakte zus, haar handen in haar zij, die licht gespreid waren. Haar borsten staken trots af. Haar golvende bruine haar viel over haar rug en schouders. Het vuur in haar ogen was onmiskenbaar. Mijn maag keerde zich om en ik hield mijn adem in.

Ze glimlachte. "Ik zou iets cheesy's zeggen als 'vind je het mooi wat je ziet?', maar ik zie aan de manier waarop je gewaad in tweeën splitst dat je dat wel vindt."

Jamie lachte en sloeg haar armen van achteren om me heen, waardoor mijn gewaad loskwam. Ze pakte mijn groeiende penis vast en streelde hem. Ze kuste me onder mijn oor en ik kwam bijna klaar. "Kom op, schatje. Laten we je zusje geven wat ze nodig heeft."

Mijn gewaad viel op de grond en ik liep naar haar toe. We waren met z'n vieren al vaak samen geweest, soms prachtig, soms ongemakkelijk. Op dat moment wilden we allebei nergens anders zijn.

Mijn vrouw voelde het momentum en de behoefte tussen broer en zus aan, klom op het bed en kuste mijn zwager intens. Hij reikte omhoog en begon haar fantastische borsten te strelen en in haar bruin-roze tepels te knijpen, iets waar ze dol op was. Ze toonde haar waardering met een diepe kreun in zijn mond en haar vingers over zijn buik.

Annabelle en ik waren in een sensuele omhelzing en kus verwikkeld. Mijn stijve pik drukte tussen onze buiken. Al snel verkenden onze handen haar rug en billen. Onze monden bleven maar bewegen – nat, luid, veeleisend.

Meteen trok ze zich terug en nam mijn pik in haar hand. Toen zakte ze op haar knieën, iets wat ze niet vaak bij mij deed. Haar fantastische pijpbeurten vinden bijna altijd plaats op een stoel of op een bed. Ik probeerde haar tegen te houden, maar ze sloeg mijn hand letterlijk weg.

"Au, wat is er in godsnaam aan de hand," protesteerde ik spottend.

Ze reageerde niet, maar nam mijn genereuze aanbod in haar mond. Net als op die noodlottige, hete zomeravond, was de vaardigheid en het intense genot dat de mond van mijn zus opriep onvergelijkbaar.

Het strelen, likken en knabbelen gebeurde vakkundig en met een symfonie van seksueel genot. Ik kwam in de verleiding om haar hoofd bemoedigend te wrijven, zelfs voorover te buigen om met haar borsten te spelen. Maar omdat ze het alleen voor mij hoefde te doen, liet ik het gebeuren. Ik kreunde en kantelde mijn hoofd omhoog, ogen dicht, terwijl ze het allemaal in zich opnam en mijn ballen met haar vingers kietelde.

Ik keek naar haar toen ik een diepe kreun van mijn vrouw hoorde en zag dat zij en Joel al in de 69-positie waren. Ik zag haar benen wijd open, haar natte en goed getrimde kutje druipend in zijn prachtige blonde gezichtje. Hij liet een vinger over haar bilnaad dansen en om haar anus heen. Ze hield nooit van anaalspel met mij, maar blijkbaar vonden ze het allebei best spannend.

Annabelles pijpbeurt was fenomenaal. En na een goede vijf minuten besefte ik dat ik misschien te vroeg klaarkwam. Ik wist dat ik misschien weer een erectie zou krijgen met deze prachtige vrouw en mijn vrouw in dezelfde kamer, maar ik had andere plannen. Deze keer boog ik voorover en trok haar klaar. Ze haalde hem eruit met een nieuwsgierige blik, en al snel tilde ik haar letterlijk op in mijn armen. Ze sloeg haar benen om mijn middel en we kusten elkaar terwijl mijn stijve pik naar zijn plek zocht. Gewrichtsmanipulatie volgde, en uiteindelijk kregen we de eikel op zijn plek. Al snel neukte ik haar terwijl we stonden.

Tussen gekreun en gezucht door wist ze te zeggen: "Ik ben te zwaar, schat. Dit is fantastisch, maar je moet – oh fuck – me neerleggen!"

Ik schudde mijn hoofd en beet zachtjes in haar nek. "Dit is een weekend van mijn bucketlist. Ik heb je altijd al staand willen neuken, en bij God, ik ga het doen."

Ze gooide haar hoofd achterover en haar linkerborst gleed in mijn mond, hun lichamen nog steeds bewegend terwijl mijn pik in en uit haar brandende nattigheid gleed. Haar spieren grepen me vast als een zachte, vertrouwde hand terwijl ik heen en weer gleed.