Na een lange, zalige middag vol zon, plezier en toewijding trekken Tiffany en ik ons terug in onze glamoureuze kamer om ons voor te bereiden op een onvergetelijke nacht. De kamer wordt zacht verlicht door de warme gloed van de zonsondergang in Tulum, die door het open terras naar binnen schijnt en een gouden gloed werpt op de ruimte die enkele uren daarvoor nog onze privé-saffieren speeltuin was.
Ik kijk toe hoe Tiffany een transparante, glinsterende lipgloss aanbrengt, haar weerspiegeling zwoel en zelfverzekerd. Haar huidskleur is iets donkerder geworden na ons spel in het zwembad, waardoor de contouren van haar gezicht en lichaam nog duidelijker zichtbaar zijn. Ze brengt een beetje bronzer aan op haar wangen en maakt haar look af met een verleidelijke glimlach.
Mijn tante van 61 wil vanavond volgespoten worden. Ze heeft condooms klaarliggen en haar kut is kletsnat. Geen gesprekken. Alleen een afspraak, neuken, en klaar.
"Vanavond wordt geweldig," zegt ze, terwijl ze me aankijkt.
Ik lach, trek mijn zwarte schoenen met bandjes aan en trek de laatste krul naar beneden, waar hij vastgespeld zat, en laat hem losjes over mijn schouder vallen. "Ik weet echt niet wat ik kan verwachten; tot nu toe is deze hele reis geweldig geweest. Ik heb geen idee wat we nog meer van onze seksuele bucketlist kunnen afstrepen."
Tiffany grijnst en strijkt met haar hand over haar nauwsluitende jurk, die op de juiste plekken strak zit. "Oh, meiden... mijn seksuele wensenlijst is bijna een kilometer lang. Onder mijn toezicht raken we nooit zonder dingen om te doen."
Ons gelach vult de kamer terwijl we klaar zijn, terwijl we allebei onze jurken aanpassen en de laatste details toevoegen. Ik doe een paar oorbellen in die net boven mijn sleutelbeen bungelen en werp een laatste blik in de spiegel om te bewonderen hoe de jurk mijn rondingen omarmt.
Net als ik het laatste beetje lipgloss op mijn lippen aanbreng, wordt er op de deur geklopt.
"Zijn jullie dames al klaar voor ons?" Kenneths stem klinkt speels maar ongeduldig.
Tiffany loopt naar de deur en opent deze langzaam om de jongens onze laatste blikken te laten zien.
"Oké haar, oké jurk, oké gezicht... Ik zie je!" zegt Kenneth lachend, terwijl hij met zijn vingers knipt en de kamer binnenkomt.
Hij loopt naar me toe en buigt zich voorover om me op mijn wang te kussen, voorzichtig om mijn lippenstift niet voortijdig te verpesten.
"Jullie zien er allebei prachtig uit," zegt Tyrelle, nogal terughoudend.
"Dank je," antwoordt Tiffany met een grijns, terwijl ze Tyrelle even aankijkt. "Ik ga niet liegen, we zien er goed uit samen! We gaan vanavond de aandacht trekken."
Kenneth grijnst, klapt in zijn handen en wrijft ze tegen elkaar. "Dat is precies het plan. Laten we hier weggaan en de duivel jaloers maken."
"Voordat we gaan, heb ik een cadeautje voor jullie allemaal," zegt Tiffany, terwijl ze in haar tas rommelt en ons elk een klein doosje geeft – waaronder ook eentje voor haarzelf.
"Bedankt, Tiff!" zeg ik, terwijl ik het tissuepapiertje terugtrek.
In het doosje vind ik een slanke, draagbare vibrator, terwijl de jongens die van hen openen en vibrerende penisringen vinden. Tiffany grijnst terwijl ze uitlegt: "Het plan is om deze vanavond tijdens het eten te dragen. Als iemand zijn telefoon checkt, over zijn werk praat of iets saais of alledaags doet, trilt hij. En voor recidivisten verhogen we de intensiteit en duur."
We staren Tiffany aan en wisselen dan blikken uit, terwijl we haar ondeugende spel verwerken. Kenneth is de eerste die spreekt, breed grijnzend. "Laat maar zitten! Carpe Diem."
Lachend sluiten we de apparaten aan en richten ze op ons lichaam. We wisselen de afstandsbedieningen uit met Kenneth en Tyrelle. In afwachting van wat ons te wachten staat, stappen we de deur uit en stappen in de gestroomlijnde zwarte SUV, klaar om te zien waar de nacht ons brengt.
De autorit is gevuld met opwinding en flirterig geklets terwijl we onze plannen voor de nacht bespreken. Tyrelle is de eerste die een fout maakt; instinctief grijpt hij naar zijn telefoon wanneer die trilt met een sms. Hij springt bijna op als Tiffany, die tegenover hem zit, nonchalant op haar afstandsbediening drukt.
"Oh... Sssst..." zegt hij, terwijl hij verbaasd verstijft terwijl hij de deurgreep vastpakt. "Dus we trillen zonder waarschuwing?"
"Hmm, ja," antwoordt ze met een ondeugende glimlach en een opgetrokken wenkbrauw. "Waarschuwen zou het doel tenietdoen."
De auto vult zich met gelach terwijl Tyrelle verschuift in zijn stoel, zijn gezicht een mengeling van verbazing en nieuwsgierigheid. "Oké," grinnikt hij, terwijl hij zich herstelt. "Bericht ontvangen."
Kenneth grijnst en kijkt me aan met een ondeugende blik in zijn ogen. "Het lijkt erop dat we vanavond allemaal op onze hoede moeten zijn."
Als we het levendige, chique restaurant en de bar binnenkomen, vermengt het warme geroezemoes van de gesprekken zich met de smeulende latin jazz die door de ruimte galmt.
Terwijl we naar onze tafel worden geleid, vormt de intieme, kaarsverlichte ambiance het perfecte podium voor ons spelletje. We nemen plaats in een knus zitje achterin, uit de buurt van nieuwsgierige blikken, maar dichtbij genoeg om volop te genieten van de energie van de plek.
Met de menukaart in de hand bekijken we onze opties, opwinding vermengd met de sensatie van de wetenschap dat we slechts een glimp verwijderd zijn van de volgende "herinnering". Tyrelle werpt een blik op de wijnkaart en zegt tegen niemand in het bijzonder: "Ik vraag me af hoe lang hun La Rioja Alta al in de kelders staat." Zijn ogen worden een beetje glazig terwijl hij verdiept in het rijpingsproces van de wijn. Hij is midden in een zin wanneer Tiffany op haar afstandsbediening tikt, waardoor hij verrast wordt. Hij verstijft midden in zijn zin en grijpt de rand van de menukaart vast terwijl een subtiele maar onmiskenbare rilling door hem heen gaat.
Hij kalmeert zich en verlaagt zijn stem, grijnzend. "Oké, Tiff, dat zal ik onthouden," mompelt hij, zijn ogen glinsterend van verwachting.
Een paar minuten later begint Kenneth een recent concert te beschrijven dat hij heeft bijgewoond, de muziek en het onderdeel dat hij het mooist vond. Maar terwijl hij in detail treedt en het decorontwerp bespreekt, realiseert hij zich net te laat dat hij zich op technisch terrein begeeft. Tiffany trekt een wenkbrauw op, kijkt de tafel rond en knikt kort.
Hij trekt een wenkbrauw op, zijn gezicht wisselt tussen verbazing en opwinding. "Hier krijg je spijt van," fluistert hij, terwijl hij zich met een grijns naar me toe buigt.
"Zal ik dat doen?" Ik kantel nadenkend mijn hoofd: "Want het lijkt erop dat de meiden met drie punten winnen."
Tiffany schudt instemmend haar hoofd.
"Oké," fluistert hij, zijn competitieve geest neemt het over: "Laten we beginnen."
Terwijl de afwas arriveert, merk ik dat iedereen zich steeds meer bewust wordt van de verborgen uitdaging van onze tafel. Op een gegeven moment begin ik afwezig te praten over wat ik gepland heb voor de week na onze terugkomst, wanneer er plotseling een diepe, onverwachte trilling door me heen gaat. Ik bedek mijn mond, leun tegen de bank voor steun en houd mijn adem in terwijl het gevoel door me heen stroomt en de spanning van onze verrukkelijk discrete uitdaging vergroot.
Kenneth kijkt om zich heen om er zeker van te zijn dat niemand kijkt en schuift dan langzaam zijn hand onder mijn jurk, zijn vingers strijken langs de zachte, vochtige stof van mijn slipje. Kenneth leunt dicht tegen me aan, met een ondeugende glinstering in zijn ogen terwijl zijn vingers hun plagende beweging voortzetten: "Hmm, afgeleid, hè? Concentreer je maar beter op het spel, schatje." De trilling stopt, maar het duurt even voordat ik weer op de grond sta.
Bij elke misstap wordt ons gelach luider en wisselen we ondeugende blikken uit, waarbij we er allebei op letten niets te zeggen wat weer een verrassende schok zou kunnen veroorzaken. Tiffany is er echter de hele avond in geslaagd om op haar hoede te blijven en misstappen te vermijden – totdat Tyrelle een ondeugende glinstering in haar ogen krijgt.
"Tiff, hoe laat is het?" vraagt hij nonchalant, achteroverleunend in zijn stoel.
Zonder aarzeling pakt Tiffany haar telefoon en kijkt naar beneden om te zien hoe laat het is. Zodra ze haar blik laat zakken, tikt Tyrelle met een sluwe grijns op zijn afstandsbediening. Tiffany's zachte gehijg vult de ruimte tussen ons terwijl haar vingers zich om haar telefoon klemmen, haar lippen gaan lichtjes open als de trilling haar verrast.
Tyrelle legt de hand met de afstandsbediening op tafel, zijn vingers regelen rustig de intensiteit, terwijl hij haar ogen geen moment verlaat. We zien Tiffany's controle wankelen, haar borstkas op en neer gaat, haar ademhaling oppervlakkig en onregelmatig. Haar hand glijdt langs Tyrelles dij, haar nagels graven zich in terwijl haar ogen fladderen en ze vecht om haar naderende orgasme te onderdrukken.
Net als haar lichaam zich kromt en haar uitdrukking verraadt dat ze dichtbij is, drukt Tyrelles duim op de aan/uit-knop, waardoor de trilling abrupt stopt. Tiffany ademt trillend uit, haar lippen vormen een stil protest terwijl ze op de rand balanceert.
"Het spijt me, Tiff," mompelt hij, zijn toon zacht en gevaarlijk. "Ik heb misschien de oorlog verloren, maar ik win altijd de strijd."
Kenneth en ik wisselen blikken uit, onderdrukken ons lachen, en zijn zeer geamuseerd door Tyrelles berekende manoeuvre. Tiffany, die nog steeds op adem moet komen, schudt haar hoofd met een scheve glimlach, haar ogen donker en stralend als ze de zijne ontmoeten. "Het zijn altijd de stille types," geeft ze toe, met een vleugje intrige in haar blik, waardoor we allemaal gegrepen worden door de aanhoudende spanning in de lucht.
Als we klaar zijn, betalen Kenneth en Tyrelle onze rekening, terwijl Tiffany en ik naar de auto lopen. We vertellen onze chauffeur waar onze volgende bestemming is, en zodra Kenneth en Tyrelle in de gestroomlijnde, luxe SUV stappen – een luxe model met zachte stoelen waardoor we tegenover elkaar kunnen zitten – zijn we op weg naar Onyx, een lifestyleclub voor leden. De nachtelijke lucht is vol opwinding terwijl we door de straten van de stad rijden, het gezoem van de motor is het enige geluid dat we horen. Mijn lichaam tintelt nog steeds van het wilde spel dat we tijdens het diner speelden, elke zenuw vervuld van verlangen.
Onze terughoudendheid is een fragiel iets, hangend aan een draadje dat elk moment kan knappen. Tiffany en ik wisselen een hongerige blik uit, onze ogen ontmoeten elkaar even voordat ze zich naar haar toe buigt, haar lippen raken de mijne in een plagerige kus. Ik beantwoord haar gretig, laat mijn handen over de stof van haar jurk glijden en voel de afdruk van haar verharde tepels.
"Zoek een kamer," mompelt Kenneth, hoewel zijn stem vol verlangen is. Hij reikt naar Tyrelle en trekt hem in een diepe, gepassioneerde kus die geen twijfel laat bestaan over onze huidige gemoedstoestand.
Tiffany grijnst tegen mijn lippen voordat ze zich iets terugtrekt. "Jij bent aan de beurt," fluistert ze, terwijl ze me naar Kenneth toe duwt.
Ik ga dichter naar Kenneth toe, mijn vingers glijden over zijn borst en krullen in zijn kruis. Zijn pik is al stijf en drukt tegen de stof van zijn broek. Ik leun voorover en kus zijn lippen in een brandende kus die ons beiden buiten adem maakt. Ondertussen glijdt Tiffany naar beneden en positioneert zich tussen Tyrelles benen. Haar handen werken snel, maken zijn riem en rits los voordat ze zijn kloppende erectie in haar mond neemt en haar tong met deskundige precisie rond zijn eikel draait.