Vogelwandeling

Alex en ik ontmoetten Barb en Ben; we liepen met z'n vieren achter op de anderen tijdens een vogelreis in Monterey. "Anne en Alex, Barb en Ben, vogelteam AA en vogelteam BB", zoals Alex het noemde. De expertise van de ranger was indrukwekkend, maar haar vogelgrappen maakten het evenement zelfs voor ons, niet-ornithologen, leuk.

Waarom staat een ooievaar op één poot? Als hij die optilt, valt hij om.

We liepen met z'n vieren, ik naast Ben en Alex naast Barb, AB en BA, zoals mijn man zegt. Ben en ik werkten in personeelszaken, ik meer in de discriminatiebestrijding op de arbeidsmarkt, hij in leiderschapsontwikkeling. Onze partners werkten in de financiële sector. Het is leuk om te wandelen met iemand die weet wat je doet.

Na de oproep van de boswachter voor natuurbehoud besloten we met z'n vieren koffie te gaan drinken. "We hebben een klein tentje gevonden vlakbij de fietsverhuur. Je zult dol zijn op de manier waarop ze lattes maken, Anne." Dat was Barbs suggestie.

Dit werd een plek waar de jongens de play-offs konden kijken. Onze tafel stond aan een hoektafel – Ben en ik hadden de banken tegen de muur gezet – vandaar dat we allebei met onze knieën tegen elkaar aan zaten.

En dit werd een restaurant waar wij meiden iets leuks konden dragen. "Helemaal nonchalant, weet je, maar ik heb parels ingepakt, voor het geval dat. Heb jij dat ook, Anne? Wat leuk!" Het restaurant was zo geweldig dat we daarna allebei de jongens kusten.

Een andere fundamentele overeenkomst was het niet krijgen van kinderen. Barb en ik hadden het er al vroeg over, want vrouwen kunnen elkaar lezen. Net als onze resultaten klopte er niets van de tests van Barb en Ben, alleen misschien de neiging van sperma en eicellen om hun rendez-vous te missen.

Toen ik tegen Barb grapte – je kunt je er maar beter niet door laten ontmoedigen – "Tenminste geen gedoe met anticonceptie," antwoordde ze, "dat heeft zo zijn voordelen." Meisjespraat.

Toen we met z'n vieren uit elkaar gingen, en het erover eens waren dat het geweldig was om elkaar te leren kennen, gaf Alex Barb een kus en Ben kuste mij. Ik had waarschijnlijk niet eens gemerkt hoe dicht ze bij de mond van mijn man was als haar man niet hetzelfde bij mij had gedaan.

***

In het reisverslag van Todos Santos stond dat de accommodatie na Kerstmis minder volgeboekt was, een klein pluspuntje voor ons zonder kinderen. Buitenlanders, maar ze accepteren dollars. Heel veilig.

"Laten we eens kijken of Barb en Ben interesse hebben," zei ik tegen Alex. "Misschien kunnen we een appartement delen."

Barb nam meteen contact met me op. Dat zouden ze graag willen. We zouden het leuk hebben. Ontspannen. Misschien een vogelwandeling maken, daar zijn we ervaren in. Aan onze kleur werken. Het zou de beurt zijn aan onze mannen om het avondeten te kiezen en een lokale vangst te grillen. Wij zijn aan de beurt, een plek met wandelende mariachi's.

***

Op de reünie kuste iedereen. Niet tussen de jongens natuurlijk, en ook niet met onze vrouwen. Alex' kus was zo lief dat ik me tegen hem aandrukte om hem te verlengen. De andere twee leken even tevreden.

Omdat de kamers dicht bij elkaar liggen, kon ik later het kloppen in de andere kamer horen, en ik nam aan dat zij hetzelfde vanuit de onze hoorden.

***

De volgende ochtend, toen ik dacht dat ik eerder op was dan de anderen, ging ik koffie zetten. Niet dat ik niet aangekleed was, maar het was een van Alex' T-shirts, en hoe moest ik weten dat Ben al in de keuken was? Wat betreft de ochtendkus: dat doe je als je met iemand samenwoont.

Een nieuwe keuken is altijd een uitdaging, dus druk ik me tegen zijn rug terwijl ik de filters zoek. Ze zitten achter de broodrooster.

Een extraatje dat een eerdere gast voor ons heeft achtergelaten: helemaal achteraan op de bovenste plank staat een bijna volle doos met chocoladenootjes. Ik zei dat ze misschien bedorven waren, maar Ben dacht van niet en probeerde er eentje om te kijken. Heel lekker, dus ik heb er ook eentje gegeten.

Wat waar is aangesloten, moet worden verplaatst, want ik wil onze koffie niet in de magnetron zetten. Ik weet niet zeker waar zijn ogen zijn als ik buk om de oordopjes te vervangen, maar wat maakt het uit? We zijn huisgenoten.

Te midden van dit alles verschijnt Barb, net als ik, niet gekleed om uit te gaan. "En kijk eens wie er net wakker is," lacht ze als mijn man eindelijk verschijnt en hem een ​​ochtendkus geeft, met zijn hand achter zijn hoofd.

"Zullen we je helpen wat fruit te schillen?" vraagt ​​Barb, en dan draait ze zich naar ons allemaal om: "Keukenteam AB en BA, zo doen wij dat."

Dat lijkt me logisch. Als alles AA en BB was, zou het geen echte vakantie zijn.

Je kunt ernaar kijken, Alex, wil ik zeggen, terwijl ik probeer niet naar Barbs gewiebel te kijken. Als we alleen de exemplaren zagen die we thuis zien, zouden we het nauwelijks merken.

***

Todos Santos staat bekend om zijn zeeschildpadden. Ze paren in het water en de moeders keren terug naar de kust om hun eieren te leggen. Als je geluk hebt, kun je de jongen zien uitkomen. We hebben allemaal een man achter ons als we een baby naar de zee zien gaan, maar tegen de tijd dat hij of zij het water bereikt, is de persoon met wie we kijken veranderd.

Vanaf daar gaan we op onze eigen vogelwandeling, Ben en ik, het herenigde vogelteam AB voorop, BA ergens achteraan. Om te voorkomen dat een paar kraaien met hun vleugels schrikt, houdt Ben me bij mijn schouders vast om me stil te houden.

Als Team BA ons inhaalt, zien ze een paar pelikanen hetzelfde doen en doen hetzelfde.

***

Lederwaren zijn een koopje, en ik heb een handtas nodig, Ben een riem, dus we gaan allebei. Als ik hem help met zijn boodschappen, denken ze waarschijnlijk dat ik zijn vrouw ben en stoppen ze het losse uiteinde in een lus. Het voelt chic om de winkel te verlaten, met een chique tas aan de ene arm en mijn andere arm aan de zijne.

Als ik in een winkel ter grootte van een postzegel naar een korset staar, zegt Ben dat ik het moet passen. Omdat de winkel geen paskamer heeft, pas ik het achterin, en hij staat achter het gordijn en kijkt weg. Ik weet niet zeker of hij het mooi vindt, maar het is leuk.

"Je ziet er geweldig uit," zegt hij terwijl hij betaalt zonder het me te vragen.

Als de stoep er niet was, zou ik niet zo vaak tegen zijn arm aankruipen. Ik weet dat hij het niet erg vindt dat hij zijn arm vasthoudt terwijl we naar beelden kijken die ons niet interesseren.

Als we de anderen ontmoeten, is Barb net zo gecharmeerd van Alex als ik van Ben. "Ben is een echte shopper, hè?" merkt Barb op. "Alex heeft me geholpen deze shorts te kopen. Op een plek als deze zou iedereen ons dingen zien passen, ware het niet dat onze jongens er niet zijn."

***

We zijn het er allemaal over eens dat het leuk zou zijn om met de oldiesband naar de bar te gaan. Om de reis exotischer te maken, dragen wij meiden rode lippenstift en een roos in ons haar.

"Wooly Bully", volgens Ben, was eigenlijk een Amerikaanse hit van een Mexicaanse band.

Wat betreft "Besame Mucho": "Maak plaats voor dansteam AA met vier linkervoeten," waarschuw ik Barb en Ben in het midden van de zaal, waarop Barb antwoordt: "Vier rechts voor BB. AB en BA zouden ons beter in balans brengen."

Twee linksen dansen met twee rechtsen breekt het voetenwerk niet, maar het nummer zorgt ervoor dat we dicht op elkaar dansen – elk meisje weet wat dat betekent – ​​en natuurlijk moeten we aan het eind een Besame Mucho doen. Terwijl ik me sexy voel met Ben, oefen ik mijn Spaanse 'R', waarbij je met je tong klikt.

Als het tijd is om te gaan, bied ik Ben de rest van mijn margarita aan, een rode vlek op het glas, en Barb laat Alex haar 'Sex on the Beach' afmaken.

Voordat we naar onze kamers gaan, delen we een besame mucho. Barb leunt met Alex tegen de muur en ik leun met Ben tegen de deurpost. Het is net een Latijns-Amerikaanse roman.

De klappen erna zijn harder dan die van de avond ervoor.

***

Ik sta onder een paraplu en open een Amish roman. Op de cover een deugdzaam ogend meisje met een witte kap. Het is zeker niet een Amish vrouw die het heeft geschreven, maar goed.

"Goed boek?" Het is Ben, die naast me komt zitten.

"Het gaat over de Amish. Ze zijn beter in boeren dan mijn broer met zijn John Deere."

"Veel kinderen om te helpen," een opmerking die ik over het algemeen onverstandig vind, maar minder van iemand die ook in dezelfde situatie zit als Alex en mij.

"Ze zijn superieur aan ons – nou ja, aan ons natuurlijk, maar ik bedoel aan ons allemaal – want als er een medisch probleem is, kan de vrouw haar kansen vergroten door met iemand anders te slapen. Dat is natuurlijk tegen hun regels, maar wat ze doen..."

"Staat dat in dit boek?"

"Je moet tussen de regels door lezen. Iedereen weet het, maar het is een gesloten gemeenschap. Ik las een ander verhaal waarin de zus van haar man met haar broer getrouwd is en ze met z'n vieren de bus naar Florida nemen. Er stond alleen dat toen de sterren tevoorschijn kwamen, ze de voorzichtigheid lieten varen, maar er stond ook dat ze bij hun vertrek moesten uitzoeken wiens hoed in welke kamer was beland."