De regenachtige middag

Hallo. Ik ben Gerlinde. Mijn man, Roger – en de meeste anderen die me goed kennen – noemen me Geri.

Roger en ik zijn midden veertig en wonen in een bescheiden, welvarende buitenwijk een paar kilometer ten noorden van New York City.

We hebben een fatsoenlijke levensstijl. Roger is advocaat bij een succesvol advocatenkantoor in Westchester County. Ik ben geboren in Duitsland, spreek vloeiend Engels en Duits en gebruik mijn tweetaligheid als afdelingsmanager bij een Duits productiebedrijf in het nabijgelegen Connecticut.

Hoewel we niet langer de "jonge kippen" zijn, zijn we erin geslaagd om in vorm te blijven door yoga te doen, pickleball te spelen en met Roger te fietsen wanneer het weer het toelaat. Afhankelijk van het seizoen is Roger een actieve tennisser, basketballer en softbalspeler, en we gebruiken regelmatig alle fitnessapparatuur die we tot onze beschikking hebben.

Ik ontmoette Roger bijna negentien jaar geleden, kort nadat we allebei gescheiden waren. De chemie tussen ons was meteen magisch. Hoe cliché het ook klinkt, het was liefde op het eerste gezicht. We werden al snel onafscheidelijk en waren binnen een paar maanden getrouwd.

Ik hecht veel waarde aan ons huwelijk, en Roger ook. En omdat ik mijn huwelijksgeloften respecteer en van Roger houd, heb ik sinds we elkaar kennen geen interesse meer in een andere man. Ik ben er absoluut zeker van dat Roger net zo trouw is geweest. Ons 18-jarige huwelijk is geweldig geweest – het is in de loop der jaren gegroeid en volwassen geworden zonder ooit afgezaagd of saai te worden. We delen veel interesses, activiteiten, overtuigingen en meningen, en ik ben ervan overtuigd dat we echt "beste vrienden" zijn.

Ons liefdesleven is zeker bevredigend, hoewel ik kwaliteit boven kwantiteit en normaliteit boven experimenteren verkies. Ik denk dat ik net zoveel van seks geniet als ieder ander en begrijp dat het niet per se puur om voortplanting draait, maar het is nooit een grote prioriteit voor me geweest in ons huwelijk. Ik denk dat Roger, net als de meeste mannen, vaker seks zou willen hebben, maar we hebben een behoorlijk drukke levensstijl en zijn aan het eind van de dag vaak te moe. De intimiteit en vertrouwdheid die Roger en ik delen, en het feit dat we geen vaste liefdesroutine hebben, maken dat meer dan goed.

Als het op seks aankomt, kijkt Roger eigenlijk graag. Hij bekijkt seksvideo's op de computer, wat ik afschrikwekkend vind, omdat het taalgebruik meestal vulgair is en de scènes bijna altijd aanstootgevend grof. Net als de meeste mannen kijkt hij graag naar andere vrouwen, maar bovenal (en dat zeg ik graag) kijkt hij graag naar mij! Ik stel hem in dit opzicht waarschijnlijk enigszins teleur, want ik ben allesbehalve een exhibitionist. Ik kleed me vrij conservatief, ga nooit zonder beha de straat op en weiger publiekelijk te laten zien wat mij als een nogal provocerende figuur wordt beschouwd. Ik zwem zelfs niet naakt in ons afgelegen, met bomen omzoomde zwembad in de achtertuin, tenzij er geen maan is en alle lichten uit zijn.

Hoewel Roger me vertelt dat hij het leukst vindt om me te zien opwinden en klaarkomen, duurde het een paar maanden voordat ik hem toestond om tijdens onze intimiteit een gedimd licht in de slaapkamer aan te doen. Roger heeft wel eens gesuggereerd dat hij foto's van me zou maken en zelfs video's van ons in bed. Voor zijn eigen voyeuristische plezier, natuurlijk. Het duurde even, maar ik denk dat hij eindelijk besefte dat ik dat nooit zou toestaan!

Ik heb geen hekel aan alcohol. Roger heeft een goed gevulde wijnkelder en is een beetje een wijnsnob. Hoewel ik zelf geen grote drinker ben, geniet ik af en toe van een cocktail of een glas wijn bij het eten en heb ik geen interesse in drugs.

Ik ben opgegroeid in een conservatief Duits gezin waar we respect hadden voor de sociale omgangsregels, dus ik voel de behoefte om mezelf onder controle te houden. Al met al ben ik een heel privé en gereserveerd persoon. Roger zei zelfs lachend: "Hoe kan ik zo verliefd zijn op zo'n preutse, stijve hark!" Toen Roger terloops opmerkte dat veel mannen fantaseren over het delen van hun vrouw met iemand anders, zei ik: "De geest is vrij." Ik zei hem ook dat hij moest blijven dromen, want er was geen enkele mogelijkheid dat er zoiets bizars zou gebeuren! Als dat me een seksueel onderdrukte preuts maakt, dan zij het zo!

Sterker nog, ik betwijfelde ten zeerste of Roger, zo beschermend en bezitterig als hij is, ooit zou accepteren dat ik ook maar door iemand anders werd aangeraakt!

In de late herfst, nadat de bomen hun bladeren hebben verloren en het weer in New York grijs en deprimerend begint te worden, vieren we onze trouwdag door wat tijd vrij te nemen in de warmte van ons favoriete Caribische paradijs, Dominica. We ontdekten een cottageresort dat alle voorzieningen biedt, een prachtig strand, uitstekende keuken en een uitgebreide wijnkaart, maar toch heel betaalbaar is.

Onze langverwachte romantische Caribische vakantie afgelopen herfst was fantastisch! Uitstekend eten, voortreffelijke wijnen, fantastisch weer: elke dag rond de 27 graden, 's nachts rond de 21 graden, met slechts af en toe een korte regenbui in de middag. Heerlijke fietstochten, wandelingen door het bos en naar de watervallen, kalme, rustgevende golven met fantastische snorkelmogelijkheden, schone witte stranden met zacht zand en verrassend goede winkelmogelijkheden in de stad. Roger kocht een prachtig paar handgemaakte sandalen voor me, die ter plekke in de winkel werden gemaakt. We hadden niet alleen plezier, maar genoten ook van elkaars gezelschap!

Omdat we nog maar een paar dagen vakantie hadden, besloten we op het strand te hangen, te lezen, wat te drinken, iets te eten, te snorkelen en te spetteren in de kalme, koele, turquoise Caribische branding.

Roger en ik zaten te lezen en te praten over niets in het bijzonder toen een lange, vrij knappe man, ongeveer van onze leeftijd, die op de ligstoel naast ons zat, naar ons toe kwam lopen. Hij stelde zich voor als Kurt en verontschuldigde zich voor zijn mogelijke "opdringerigheid". Ik verzekerde hem dat hij zich helemaal niet opdrong. Hij vroeg zich af of ik misschien uit Duitsland kwam, aangezien hij mijn Duitse accent had opgemerkt. In combinatie met mijn bleke huidskleur, blonde haar en blauwe ogen was dit een duidelijke indicator.

Kurt was chemisch ingenieur en vicepresident van een bekend Duits farmaceutisch bedrijf. Hij was alleen op een van zijn vele zakenreizen en genoot van een korte weekendstop om een ​​kleine dochteronderneming van een chemisch bedrijf hier op het eiland te bezoeken voordat hij doorreisde naar de VS.

Toevallig bleken hij en ik beiden oorspronkelijk uit Regensburg te komen, een klein stadje in Beieren. We kletsten een tijdje en haalden herinneringen op aan onze jeugd in Beieren rond dezelfde tijd. Omdat ik moeite had mijn ogen open te houden, spraken we af om ons gesprek voort te zetten en elkaar later die avond tijdens het avondeten beter te leren kennen. Roger en ik excuseerden ons en gingen naar onze hut om een ​​dutje te doen.

Het diner was heerlijk. Roger en Kurt konden het uitstekend met elkaar vinden. Ze hadden allebei een geweldig gevoel voor humor en blijkbaar veel gemeenschappelijke interesses. We drieën ontwikkelden vrijwel direct een aangenaam warme, vriendschappelijke band. Kurt was buitengewoon beleefd en bezat die zekere elegante charme die veel Europese mannen lijken te bezitten.

Natuurlijk sprak Kurt zowel Duits als Engels, hoewel hij af en toe naar een Engelse uitdrukking greep. Hoewel ik als tiener naar Amerika kwam, vond ik het altijd leuk om iemand uit mijn thuisland te ontmoeten en een beetje Duits te kletsen, omdat het mijn moedertaal was. We praatten af ​​en toe over ons leven in Duitsland, maar we hielden het gesprek zoveel mogelijk in het Engels om Roger, wiens Duits op zijn best middelmatig is, niet buiten te sluiten.

Roger bestelde een paar flessen uitstekende Duitse Riesling van Dr. Loosen bij onze maaltijden. We genoten van het heerlijke eten, de goede wijn en ons gezelschap.

Na het eten wandelden we langs het zwembad en dronken de laatste slokken wijn op. Uiteindelijk namen we afscheid met lege glazen en zeiden "Welterusten - slaap lekker", waarna we onze eigen weg gingen terug naar huis.

Roger en ik waren het erover eens dat het een goed idee was om de avond met Kurt door te brengen, want hij was uitstekend gezelschap. En aangezien hij al een tijdje alleen was, was Kurt duidelijk blij dat hij iemand had om een ​​avond mee door te brengen. Vooral iemand met wie hij zich kon identificeren.

De volgende dag was helaas onze laatste. Na een vroeg ontbijt liepen Roger en ik hand in hand over het strand, op zoek naar schelpen. Later gingen we naar onze vaste plek op het strand van het hotel om een ​​middagje in de zon te luieren.

Kurt kwam langs. We nodigden hem natuurlijk uit om bij ons te komen zitten en bestelden allemaal drankjes en tapas om van te smullen, terwijl we de vriendschap die we de avond ervoor waren begonnen, voortzetten.

Toen, plotseling, was het zover! De lucht werd donker, vergezeld door een felle, windvlaag, terwijl een stortbui, vergezeld door een angstaanjagende vertoning van donder en bliksem, uit het niets opdook en ons doorweekte. Terwijl de regen op ons neerkletterde en de wind alles om zich heen deed waaien, slaagden we er op de een of andere manier in om al onze spullen snel in te pakken en naar Kurts appartement te rennen, dat het dichtst bij het strand lag.

Toen we daar aankwamen, stond de airconditioning op volle toeren. Ik ben niet echt een fan van airconditioning, en omdat ik kletsnat was, had ik het onaangenaam koud. Op Kurts voorstel rilde ik en rende naar de badkamer om mijn natte badpak uit te trekken. Ik droogde me af, trok een van de enkellange velours badjassen aan die het hotel ter beschikking stelde en sloeg een handdoek om mijn kletsnatte haar. Roger volgde me, droogde zich af en trok ook een badjas aan.

De lucht was griezelig groenzwart en de donder rommelde nog steeds toen we terugkeerden naar de schemerige kamer – gelukkig nu zonder airconditioning. Kurt, gekleed in een korte broek en een T-shirt, bood ons allemaal een lekker warm glas Asbach Uralt aan – een Duitse schnaps die normaal gesproken te sterk voor me is, maar omdat ik het koud had, was hij aangenaam troostend – en ook wat Duitse chocolaatjes. Roger en Kurt zaten in de fauteuils en ik kroop op het hoge tweepersoonsbed.

Blijkbaar was dit niet de korte, tijdelijke bui waar we op gehoopt hadden, want de regen en onweer bleven maar aanhouden. Terwijl we wachtten tot de storm voorbij was, kletsten we wat, dronken we van onze brandewijn, knabbelden we aan de chocolaatjes, probeerden we te achterhalen hoe ver de storm nog was door de seconden tussen de bliksemflitsen en de donderslagen te tellen, en luisterden we naar de zachte muziek die ergens op de achtergrond vandaan kwam. Het was een cassettebandje met ABBA-nummers.

Kurt legde uit dat hij vanwege zijn positie binnen zijn bedrijf en zijn expertise in de chemie de buitenlandse faciliteiten van de organisatie regelmatig moest controleren. Toen hij zijn vrouw vertelde dat hij weer naar het buitenland moest, was ze erg overstuur en had ze deze reizen jarenlang getolereerd, maar nu had ze er genoeg van. Ze wilde iets doen aan zijn constante zakenreizen, die volgens haar veel te frequent waren en hem lange tijd van haar weghielden.

Zijn vrouw gedroeg zich wat afstandelijk tegenover hem – wat begrijpelijk zou zijn als ze zich "in de steek gelaten" voelde als hij weg was. Ze gedroeg zich hartelijk maar koel tegenover hem en sliep nog steeds in hetzelfde bed, zij het zonder veel fysiek contact.

Kurt besefte dat ze gelijk had, maar had er nog steeds vertrouwen in dat alles goed zou komen als hij van deze reis terugkwam in Duitsland. Zijn vrouw was duidelijk erg blij toen hij haar kort voor zijn vertrek liet weten dat hij zijn gezelschap had laten weten dat hij, hoewel hij wist dat hij moest reizen, verwachtte dat zijn vrouw hem in de toekomst zou vergezellen! Hij belde haar elke dag en ze leek in een veel betere stemming – ze keek uit naar zijn terugkeer. Ik herinner me er verder niet veel van, want ik ben blijkbaar in slaap gevallen.

Ik heb geen idee hoe lang ik heb geslapen of waar de jongens het tijdens mijn dutje over hadden, maar de storm woedde nog steeds buiten toen ik wakker werd door een felle bliksemflits en een donderslag – met een vervelende knik in mijn nek. Ik denk dat mijn ongemak vrij duidelijk was, want ik probeerde mijn nek te strekken. Ik ging op het bed zitten en liet mijn benen over de rand bungelen, veilig gewikkeld in mijn lange gewaad, dat me van mijn kin tot mijn enkels bedekte. Roger vroeg me of het goed met me ging, en toen ik mijn nek noemde, zei Kurt dat zijn vrouw massagetherapeut was en dat hij, nu hij haar massagetechnieken beter kende, misschien kon helpen. Wat ik niet zei, was dat ik de effecten van de drank voelde – iets meer alcohol dan ik gewend ben.

Hij vroeg of zijn poging om te helpen "gepast" voor ons zou zijn. Ik vond dat een goed idee, en omdat Roger geen bezwaar maakte, kwam Kurt naar me toe en knielde achter me op bed. Hij haalde de handdoek van mijn eindelijk droge, krullende, blonde haar, zette mijn inmiddels lege borrelglaasje op het nachtkastje en trok mijn badjas iets recht zodat hij beter om mijn nek en schouders paste. Hij begon de spieren in mijn nek en bovenrug te kneden.

Kurt was misschien een pseudo-massagetherapeut, maar zijn handen en massagetechniek voelden heerlijk! Omdat ik helemaal naakt was onder de badjas, greep ik de kraag stevig vast, ondanks de strak geknoopte riem, en hield ik de voorkant van de badjas bij elkaar, voorzichtig om niets van mezelf te onthullen.

Zelfs nadat de lichte kramp in mijn nek om een ​​of andere onbekende reden was verdwenen, zei ik niets tegen Kurt en liet hem doorgaan met zijn rustgevende massage. Alleen, hoewel hij niets anders had gedaan, en misschien verbeeldde ik het me, leek het alsof zijn massage van rustgevend naar opwindend ging. Ik weet zeker dat ik bloosde toen ik me realiseerde dat zijn aanraking – ik denk dat dit de beste manier is om te beschrijven hoe het voor mij begon te voelen – bijna sensueel werd. Afgezien van mijn man en de dokter in de steriele omgeving van een spreekkamer, had geen mens in bijna twintig jaar zoveel van me aangeraakt!

Ik kan alleen maar raden waarom ik dit deed, maar terwijl Kurts massage doorging, rolde ik met mijn schouders, waardoor "per ongeluk" de badjas een beetje van mijn schouders afgleed en de bovenkant van mijn ongebruinde, vette witte borsten zichtbaar werd! Verrassend – nou ja, misschien niet zo verrassend! – zat Roger daar gewoon en zei niets.

Ik weet niet wat me bezielde. Misschien waren het de drankjes die we eerder dronken terwijl we genoten van de warmte van de zon op het strand, misschien de brandewijn, misschien het zachte, warme licht dat uit een enkele lamp in de hoek scheen, misschien de stimulerende muziek die zachtjes speelde, misschien dat ik met een charmante vreemdeling op bed zat terwijl ik genoot van zijn strelende hand over mijn blote schouders, misschien een combinatie van al het bovenstaande – maar ik deed iets wat volkomen vreemd was aan mijn aard. Aarzelend, als in een droom, liet ik langzaam mijn handen in mijn schoot zakken, liet de gewaad van mijn armen glijden en mijn handen in mijn schoot volgen. Ik was nu naakt vanaf mijn middel en toonde mijn blote borsten aan een vreemdeling!

Ik denk dat ik zo in beslag werd genomen door de sensaties van het moment en de verwachting van wat er tussen Kurt en mij zou kunnen gebeuren, dat ik me niet realiseerde dat wat ik had gedaan misschien wel ongepast was. Ik wist echt niet hoe ver Roger of ik zouden gaan in deze surrealistische sfeer.

Als Kurt me toen was gaan betasten, had ik me bedekt en er meteen een einde aan gemaakt. Gelukkig heeft hij het niet overhaast gedaan. Roger is altijd aanhankelijk en attent voor me geweest, zelfs fysiek. Zoals ik al eerder zei, komt zijn genot voort uit mijn genot. Kurt was net zo aanhankelijk – alleen anders. Andere aanrakingen; ander parfum; andere feromonen; andere omgeving; anders – maar niet minder plezierig!

Hij streek zachtjes over mijn gevoelige huid, op en neer over mijn armen, over mijn nek, mijn rug en mijn schouders, steeds dichter bij mijn nu ontblote volle borsten, die met elke opgewonden ademhaling op en neer gingen. Toen hij me eindelijk daar aanraakte, deinsde ik terug en probeerde ik mijn kamerjas omhoog te trekken om mezelf te bedekken. Kurt fluisterde in mijn oor: "Dat is heel goed. Ze zijn heel mooi. En je weet dat je wilt dat ik je aanraak!" (Dat is heel goed. Je bent heel mooi. En je weet dat je wilt dat ik je aanraak!

Zelfs voordat hij ze aanraakte, voelde ik mijn tepels hard worden. Ik leunde achterover tegen Kurt en vond het niet erg toen hij mijn grote, bijna melkwitte borsten streelde en hun gewicht zachtjes in zijn gebruinde handen liet rusten. Terwijl hij mijn borsten streelde en heel lichtjes met mijn gevoelige tepels speelde, kon ik niet anders dan reageren. Ik zuchtte, sloot mijn ogen en liet zijn strelingen me blijven opwinden terwijl de heerlijke sensaties van mijn borsten naar beneden trokken, en ik me realiseerde dat ik oncontroleerbaar nat werd tussen mijn dijen. Mijn morele voornemen om volledig trouw te zijn aan ons huwelijk smolt snel weg.

Ik keek naar Roger. Hij glimlachte alleen maar. Hij was het er duidelijk mee eens. Kurt fluisterde me weer in het Duits toe en stelde zachtjes voor dat ik op bed ging liggen en me ontspande. Ik keek Roger aan voor zijn goedkeuring, hoewel ik niet zeker weet of dat op dit moment nog iets uitmaakte, aangezien Kurt me langzaam en verleidelijk naar een punt bracht waar geen weg terug meer was. Roger knikte slechts één keer, bijna onmerkbaar. Toen, terwijl ik mompelde: "Ik hou van je!", sloot ik mijn ogen en liet Kurt me op mijn rug op het bed zakken.