Houd huishoudens

Ik was zoals altijd als eerste uit bed en maakte een uitgebreid ontbijt klaar voor onze speciale dag. Ik liet Junior me kussen voordat hij ging zitten, en toen schreeuwde ik tegen hem dat hij nog niet aangekleed was – hij had tenslotte zijn onderbroek aan. Hij wees erop dat ik nog steeds mijn nachthemd aanhad, en toen wees ik erop dat mijn eerste les pas om negen uur was en dat hij het risico niet kon lopen om weer te laat op zijn werk te komen.

"Laat me met rust, mietje. Je bent mijn moeder niet."

Ik dankte God daarvoor, schonk hem koffie in en keek toen weg terwijl hij de suiker erdoorheen roerde. Ik vond het niet leuk dat hij me "mietje" noemde, maar hij vond het ook niet leuk dat ik hem "Junior" noemde, dus we stonden quitte. Bovendien had Danny, onze vriend, ook die bijnamen aangenomen, waardoor we er allebei niet vanaf konden komen. Soms noemde Danny me echter "Prinses", wat ik leuker vond.

Junior scrollde door zijn telefoon terwijl hij wachtte. Danny haalde ons over tot een compromis: Junior mocht zijn apparaten aan tafel gebruiken, maar niet tijdens het eten. Met zijn achttiende was hij de jongste in huis, ruim vierenhalf jaar jonger. Hij zei dat ik stom was om mijn geld te verspillen aan een universitaire opleiding. "Danny had er geen nodig, en met mij komt het ook wel goed."

Junior was slimmer dan hij liet blijken, en ik was er zeker van dat hij gelijk had, dat hij iets zou bereiken. Ik zei hem dat hij toch stom was. "Ik heb drie baanaanbiedingen voordat ik mijn eindexamen heb gehaald, en jij rijdt op een heftruck bij een bouwmarkt. Gelukkig ben je een goede klootzak, want anders zouden Danny en ik je meteen ontslaan."

Danny kwam binnen en betrapte Junior erop dat hij me een klap gaf en ik mijn tong naar hem uitstak. "Goedemorgen, jongens," zei hij, en kuste Junior. Hij dwong me hem in de ogen te kijken voordat ik mijn kus kreeg. "Gelukkig zijn jullie allebei goede klootzakken, want ik heb genoeg van jullie gekibbel."

"Het ontbijt is klaar," zei ik in plaats van een verontschuldiging. "Ik hoop dat je warm water voor mijn douche hebt laten staan." Het was een holle kreet. Warm water was nooit een probleem – Danny was de meest gewilde loodgieter in de stad. Bovendien wist ik dat hij en Junior samen hadden gedoucht, want Juniors haar was nog nat. Ik keek naar mijn mannen die aten en dacht hoe gelukkig ik was dat ik ze allebei had.

~~~~ ~~~

Ik woonde er al toen Danny er kwam wonen. Het was een voormalig studentenhuis dat ik deelde met drie andere meisjes. De huisbaas was van plan het huis om te bouwen tot aparte appartementen, maar overleed plotseling voordat hij dat kon doen. Zijn erfgenamen lieten me blijven wonen nadat de andere meisjes waren vertrokken, totdat ze besloten wat ze met het huis zouden doen.

Danny zat midden in een scheiding – ik heb nooit gevraagd waarom – en hij had tijdelijk onderdak nodig. Samenwonen met een man van begin veertig was in het begin vreemd, en ik denk dat het voor hem ook vreemd was om samen te wonen met een jonge vrouw. Op een avond kwam ik thuis van mijn stage en hij had voor ons gekookt, onze eerste maaltijd samen.

Mannen die koken zijn aantrekkelijk, en dat was de eerste keer dat ik dat over hem dacht.

"Het is onzinnig om altijd apart te eten, en het is moeilijk om een ​​fatsoenlijke maaltijd voor één persoon te maken," zei hij. Een paar dagen later maakte ik ons ​​eerste ontbijt samen, en vanaf dat moment zorgde hij ervoor dat onze voorraadkast gevuld was, wat mijn krappe studiebudget flink hielp.

We raakten vrij snel aan elkaar gewend, of in ieder geval ik aan hem. Hij vroeg vaak hoe het met mijn lessen ging en een keer zei hij dat hij trots op me was nadat ik een bijzonder moeilijk examen had gehaald. Deze opmerking verwarde me omdat hij zoveel voor me betekende; ik had nooit iemand nodig gehad die trots op me was. Ik omhelsde hem bijna. Ik deed het niet, maar ik deed het bijna.

Hij schaamde zich er niet voor om zijn mening over mijn dates te uiten, wat me irriteerde. Hoewel, op een avond toen ik thuiskwam van een bijzonder slechte date, luisterde hij naar mijn tirade over hoe vreselijk mannen zijn. Alle mannen. Mannen waren verschrikkelijk. Mijn tirade werd luider naarmate ik meer wijn dronk, totdat hij me wenkte om naast hem op de bank te komen zitten. "Je hebt gelijk," zei hij. "Het ligt aan ons, niet aan jou."

"Ik had het niet persoonlijk tegen jou," zei ik, half dronken en beschaamd. "Het spijt me."

Hij sloeg zijn arm om me heen en duwde mijn hoofd tegen zijn schouder. "Ik weet het," zei hij, terwijl hij de tv aanzette naar een oude sitcom. Mijn frustratie en woede smolten weg en ik dommelde tevreden in. Ik werd een beetje wakker toen hij me naar mijn kamer droeg. Hij kuste me op mijn voorhoofd en fluisterde: "Welterusten, prinses," en dat was het dan.

Ik wist daarna niet wat ik met hem aan moest. Een deel van me wilde in Danny's bed klimmen om hem te belonen omdat hij een van de goeden was. Een deel van me wilde in zijn bed klimmen omdat hij zo knap was en zo lekker rook. Het hardst schreeuwde ik dat hij even oud was als mijn moeder.

Niet in staat hem te verleiden, ook al wist ik heel goed dat geen enkele man ooit een vrouw van de helft van zijn leeftijd zou of kon afwijzen, nam ik wraak door veel meer tijd te besteden aan studeren en veel minder tijd in huis aan een bh. Ik nam wraak. Echt. Ik was zielig.

Op een zaterdag, nadat Danny klaar was met afwassen na een klusje, vroeg hij me of ik mee uit eten wilde. Ik weet niet wat voor paniek ik op mijn gezicht had, maar hij voegde er snel aan toe dat het zijn plezier was.

Ja-ja-ja! "Ik denk het wel," antwoordde ik. Pathetisch. "Wat moet ik aan?"

"Wat je draagt ​​is prima. Je ziet er altijd goed uit."

Waarom zeggen mannen dat? Wat ik droeg was niet goed. Wat ik droeg was niet goed genoeg voor een wandeling naar de brievenbus.

"Dank je." Nog steeds pathetisch. Het duurde even voordat ik er casual uitzag, en als hij ongeduldig werd, nou ja, misschien was dat wel de reden dat hij ging scheiden.

Het restaurant dat hij uitkoos was leuk, geen keten. Het was al een tijdje geleden dat ik zonder kortingsbon uit eten was geweest. Toen werd het een beetje ongemakkelijk en grappig toen we een karaf wijn bestelden.

"Heeft uw dochter haar identiteitsbewijs bij zich, meneer?"

Ik vond het vreselijk om gecontroleerd te worden, wat al erg genoeg was, maar ik was geen mannendochter, en ik stond op het punt de ober te vertellen waar hij mijn identiteitsbewijs moest zoeken.

"Ssst, meisje." Danny suste me, terwijl hij met zijn duim over mijn lippen streek, waardoor ik een rilling over mijn rug kreeg. "Laat papa het maar doen." Hij kuste me, bedachtzaam en teder.

Het was een lange kus, ongemakkelijk lang voor onze ober. "Ja, meneer," zei hij, terwijl hij wegkeek. "Iemand brengt u zo een karaf."

"Heb je het gezien?" gilde ik. "Je hebt het verpest! Dit is de beste date die ik in lange tijd heb gehad."

We deden allebei alsof ik niet "date" had gezegd, maar ik deed alsof het dat wel was. Ik begreep niet waarom ik me aangetrokken voelde tot een oudere man, maar ik kon het niet ontkennen. Op dat moment was ik vastbesloten om die nacht onder zijn hoede te zijn.

Op weg naar huis lachten we om wat we hoorden. De meeste mensen vonden Danny een schurk die misbruik maakte van een vrouw die te jong voor me was, terwijl iemand absurd genoeg opmerkte hoe erg we op elkaar leken. Dat laatste was onzin, en toch gaf de gedachte dat ik op hem leek me een warm gevoel.

We waren te vroeg thuis om te kunnen zeggen: "Ik ga naar bed, ga je mee?" en ik wist niet hoe ik de tijd moest doden met een man die twee keer zo oud was als ik. Uiteindelijk bleek dat niet nodig.

Nadat ik mijn schoenen had uitgetrokken, verraste hij me door mijn handen vast te pakken en mijn armen langs mijn lichaam te houden. Ik keek hem recht in zijn gezicht en mijn hart bonsde in mijn keel. Hij kuste me, en ik kuste hem terug. Danny wilde mijn armen niet loslaten, dus omhelsde ik hem met mijn ogen. Ik vroeg me af hoe ik er voor hem uitzag terwijl ik naar hem opkeek... naar hem... naar hem. Schijt aan voorzetsels.

De wil of kracht om mijn ogen open te houden verdween, en ik richtte me op om hem met mijn lippen en tong te proeven, en ik inhaleerde zijn adem, zoet van de wijn die we hadden gedeeld.

"Houd me tegen als ik te ver ga," zei hij.

Wat voor man zegt zoiets? Mijn eerste gedachte was dat hij me een stopwoord wilde geven. Dat had ik toch moeten weten? Het enige wat ik echt van hem wist, was de fantasie die ik in mijn hoofd had gecreëerd. Hij knoopte mijn spijkerbroek open, trok de kleine rits naar beneden en schoof zijn hand onder mijn slipje – een onsexy bikini met pastelkleurige streepjes en een klein strikje. Ik had ze allang weg moeten gooien.

Hij neuriede een beetje hmmm, waardoor ik dacht dat hij het daar misschien wel of niet leuk vond. Ik wist het niet, maar ik vond het wel leuk wat hij daar deed, en ik neuriede een beetje hmmm. Hij verkende mijn kutje voorzichtig en vol zelfvertrouwen, en ik voelde me veilig in zijn hand.

"Bij mij of bij jou?" vroeg hij, en ik giechelde om zijn grapje, het soort grapje dat oudere jongens maken.

Ik zat hier na te denken en voelde zijn pik omhoog duwen onder de gordel die ik in alle haast losmaakte. Hij hield me tegen om op mijn knieën te zakken en zei: "Mijn bed. Het is groter."

Ik vind het heerlijk om uitgekleed op bed te liggen, ik weet niet waarom. Hij kuste mijn buik voordat hij mijn topje over mijn hoofd trok, en kuste toen mijn borst tussen mijn borsten. Ik wachtte geduldig tot hij zijn shirt uittrok en wiebelde toen om hem te helpen mijn bh uit te trekken.

Danny zoog op mijn borst en vingerde me, en ik hield hem stevig vast, zijn krachtige spieren rolden onder zijn vlees. Hij was niet dik, helemaal niet, maar hij had meer in zich, meer dan de jongere mannen met wie ik was geweest, en dat gaf me troost. Het maakte me superheet.

"Ik wil het niet rustig aan doen," zei ik tegen hem. Hij klom van mij en zijn bed af en trok zijn broek uit terwijl ik de mijne uittrok. Hij trok de lakens voor ons open en ik lag zo dat er geen twijfel over bestond waar ik hem wilde hebben. Ik zou nooit mijn kutje met mijn vingers spreiden voor een man, niet op deze manier – niet zo smekend.

Ik zei al eerder dat hij niet dik was, en dat was hij ook niet, maar mijn god, zijn pik was dik en mannelijk, vlezig en staalhard. Ik zei al eerder dat ik het niet rustig aan wilde doen, en hij ook niet, en dat hoefde ook niet, ik was er zo klaar voor. Ik snakte nog steeds naar adem. Neuken!

Hij kuste me terwijl hij me neukte, kuste mijn mond, mijn gezicht en mijn nek, en misschien stopte hij wel met kussen, of misschien ook niet. Ik was te verdiept in het neuken om het te merken. Mijn eerste orgasme kwam snel en hard, waardoor hij me sneller en harder neukte. Hij stak mijn tweede lont aan voordat het vuurwerk van de eerste was uitgedoofd.

Normaal gesproken ben ik erg voorzichtig met "ik hou van je" zeggen als ik zo hard klaarkom – meestal. Ik kon de woorden niet inhouden, maar ik was tenminste stil toen ik ze zei.

Zijn tijd was gekomen en ik sloeg mijn benen om hem heen. Ik voelde zijn schokken en stoten, zo blij dat ik dit voor hem had gedaan, en ik liet hem in me blijven tot zijn botten in vlees waren opgelost.

Ik probeerde zijn glibberige, vernederde pik weer tot leven te wekken totdat hij zei dat ik moest stoppen. "Ik ben geen twintig meer," zei hij. Ik verontschuldigde me, en hij zei ook dat ik moest stoppen. Toen stak hij zijn vingers in me en ik kreunde. Ik dacht dat hij me vingerde, en ik vond de extra aandacht meer dan oké.

Hij trok de dekens terug en kuste zich een weg langs mijn lichaam. Zijn vingers gleden nog steeds in en uit mijn kutje totdat hij de binnenkant van mijn dij kuste toen, ik kon het niet geloven, hij zijn vingers in zijn mond stopte – zijn vingers, zijn sperma, zijn mond. Neuken. Ik legde mijn hoofd achterover op het kussen en sloeg mijn hoofd er duizelig omheen terwijl hij zijn tong omhoog schoof en zoog.

Ik kon bijna voelen hoe zijn sperma uit me werd gezogen. Ik wist niet wat ik moest zeggen, maar ik voelde dat ik het moest doen, dus zei ik heel vaak "Neuken". <Heel vaak. En toen kwam ik weer klaar. Heel vaak. Heel vaak. Toen ik klaar was, stopte hij ons weer in. We kusten, en hij smaakte niet meer naar wijn.

Danny nodigde me uit om te blijven, en ik was in de verleiding, maar het voelde niet goed. We hebben daarna nog vaak met elkaar geslapen – ik kon hem niet meer willen of gelukkig maken. God weet dat hij mij gelukkig maakte. In mijn gekke gedachten hoorde ik niet in zijn bed thuis, en zijn aanwezigheid in het mijne was nog meer een taboe. Ik dacht eerlijk gezegd niet dat het door ons leeftijdsverschil kwam. Ik heb hem nooit gevraagd wat hij ervan vond.

~~~

Toen Junior bij me introk, wilde ik verbergen wat Danny en ik hadden. Ik strafte mezelf door mezelf af te zonderen en een bh te dragen. 's Nachts moest ik volledig gekleed Danny's kamer binnensluipen, in plaats van naakt naar hem toe te kruipen, "Klaar of niet!" te schreeuwen en op zijn bed te springen.

Het was niet alsof we Junior snel kwijt zouden raken. Hij was de kleinzoon van de overleden huisbaas en hoefde geen huur te betalen. Hij had de slechte gewoonte om in zijn onderbroek rond te lopen. Niet dat hij geen goed lichaam had; als ik zijn leeftijd had gehad, zou ik wel geïnteresseerd zijn geweest, maar op zijn achttiende had hij volwassen genoeg moeten zijn om de andere mensen in een gemengd huis te respecteren. Omdat Danny niets zei, was het mijn beurt om hem beleefd te vragen zich te bedekken.

"Geef het toe, mietje," zei hij.

"Rot op, Junior," antwoordde ik.

Ik verraadde hem aan Danny, die met me meeleefde, maar het met Junior eens was. "Je hebt nog nooit in een huis met jongens gewoond," herinnerde hij me eraan. "Ik praat wel met hem als hij over de schreef gaat, maar dat is nog niet alles."

Kort daarna zag ik Danny met Junior praten, maar zij zagen mij niet, en Junior begon vaker een broek te dragen. Dat betekende echter niet dat Junior en ik goed met elkaar overweg konden. Hij was een varken voor mij en een varken in huis. Danny steunde me tenminste in dat opzicht en vertelde hem dat ik niet zijn dienstmeisje was.

"Ik heb het je toch gezegd, Junior," zei ik.

"Rot op, mietje," zei hij terug.

Junior heeft alles verpest. Destijds had ik het moeilijk gevonden om toe te geven dat ik jaloers was op de tijd die Danny met hem doorbracht, pratend over sport en spullen en zo, maar dat was ik wel. Danny gaf nog steeds om me en vroeg naar mijn lessen en zo, maar ik vond het niet prettig om mijn Danny met Junior te moeten delen.

Tijd doorbrengen in de bibliotheek in plaats van thuis gaf me een broodnodige pauze van de mannen in huis. Een van mijn oude huisgenoten plaagde me over Junior en vroeg of ik ooit naar zijn boxershort had gekeken. Ik ben blij dat niemand me over Danny plaagde of me zelfs maar verdacht – ik ben een vreselijke leugenaar.

"Het is maar tot mijn afstuderen," zeiden mijn vrienden. "Dan hoef je ze allebei niet meer te zien."

Ze hadden gelijk. Ik had geen toekomst met Danny, en ik voelde me dom dat ik dat dacht. En Junior – afgezien van het feit dat hij een slordige kerel was, was hij niet zo slecht. Er was zelfs een tijd dat hij ook voor me zorgde.

Ik liep op een middag naar huis toen die twee schurken me begonnen te pesten. Ik had Danny en Junior al eerder over ze verteld, hoe erg ze me lastigvielen. Danny zei dat ze me beter niet zo konden behandelen als hij in de buurt was. Junior zei alleen: "Wat, kunnen ze geen mooie meisjes vinden om lastig te vallen?"

Deze keer vielen die twee idioten me niet alleen lastig. Ze blokkeerden de stoep en scholden me uit. Ik had al eerder met zulke mannen te maken gehad en wist dat ik het nog een keer kon doen, maar dat betekende niet dat ik niet bang was.

Toen, uit het niets, hoorde ik Junior vanuit zijn bedrijfswagen "Hé!" roepen en hem op straat parkeren. "Gaat het?" vroeg hij toen hij uitstapte.