Geschikt om te binden

Audrey Horwell was een succesvolle fitnessinstructeur. Ze had alles. Als eigenaresse van haar eigen bedrijf was ze begonnen met een fitnessclub voor alleen vrouwen en had ze in tien jaar tijd twee fitnesscentra voor alleen vrouwen en één voor gemengd gebruik gebouwd, waar ook revalidatie na blessures werd aangeboden. Audrey's ijsblauwe ogen en ijzeren discipline hadden haar doelen niet alleen mogelijk, maar ook realistisch gemaakt. Haar lichaam was niet alleen haar trots en vreugde, maar ook haar grootste troef. Op haar zesendertigste trotseerden haar 42DD's de zwaartekracht, hoewel ze ze onder een sportbeha moest dragen om te voorkomen dat ze de trainingsroutine zouden verstoren, waar al haar instructeurs en personeel vol ontzag naar keken. Haar lichaam was niet overdreven gespierd, maar perfect in balans, strak en fit. Ze was krachtig, flexibel en had het uithoudingsvermogen dat haar doel om op haar dertigste de Boston Marathon te lopen tot haar gave maakte.

Helaas was haar privéleven niet zo succesvol. Haar gedrevenheid en ambitie zorgden ervoor dat haar collega's zich meer als ondergeschikten dan als vrienden voelden, en hoewel iedereen zich vrij voelde om bij haar aan te kloppen als ze steun nodig hadden, had ze niemand om zich tot te wenden, omdat elk teken van minder dan ijzeren controle van haar kant haar werknemers angst aanjoeg. Haar liefdesleven was een ramp. Machtige mannen voelden zich ofwel bedreigd door haar of zagen haar slechts als een sieraad. Schoonheid en macht jagen betrouwbare mensen weg en trekken de slechtste mensen aan die blijven.

Maar ze kon haar seksuele frustratie altijd omzetten in hard werken, en de pijn van hard trainen gaf haar altijd een beter gevoel. Voel de brand; Als het pijn doet, is alles goed met de wereld. Als de pijn komt, probeer dan harder, doe het beter, wacht op de kick, wacht op de extase. Dat was wat haar tijdens haar training had gedreven en haar de persoon had gemaakt die ze vandaag was.

Linda liet zichzelf binnen. De schoonmaakster arriveerde uren na sluitingstijd van de sportschool, maar was niet verbaasd dat Audrey nog steeds aan het sporten was. Op haar vijftigste was Linda oud, dik en tevreden met het leven. Ze had haar problemen met haar tweede man achter zich gelaten en was in vrede met zichzelf. Ze was opgegroeid als zwarte vrouw in een tijd waarin discriminatie niet alleen acceptabel was, maar net illegaal was geworden. Ze floreerde bij hard werken en een goede lach, en was in staat om zichzelf op te pakken en te lachen als het leven haar tegenhield. Toen ze het fijne stukje wit vlees zag zweten en zwoegen op de banken, keek ze naar de kamelenteen die zo duidelijk zichtbaar was in de strakke sportkleding, en wist meteen dat dit meisje een flinke pak slaag nodig had en dat er wat van haar brutaliteit uit haar geslagen moest worden.

De oude zwarte vrouw lachte luid en schudde haar hoofd terwijl ze naar haar rubberen handschoenen liep en de vuilniszakken opruimde. Audrey voelde het brandende gevoel dat moeilijk te bereiken was, en de rusteloosheid was vanavond zo intens dat het mentaal moeilijk was om haar gebruikelijke trainingszone te vinden. Lachen schudde haar uit haar mislukte trancepoging en een vlaag van woede vulde haar. Linda was ongeveer 45 kilo zwaarder dan zij, met grote, zwarte, hangende borsten, een dikke, volle buik en brede heupen die een volledig gevulde maar verrassend gespierde kont onthulden op twee boomstamachtige benen. Ze rolde als een trol terwijl ze liep, het beeld van een dikke oude vrouw die kopje onder ging. Audrey daagde haar uit.

"Wat is er zo grappig aan? Denk je dat ik niet weet hoe graag je zou willen dat je mij was?"

Staand in haar volle kracht, onder de trainingslichten en camera's van het fitnesscentrum dat ze had gebouwd, keek ze neer op de dikke oude zwarte vrouw die haar afval in een zak deed. Linda schudde haar hoofd en lachte nog harder. Ze gooide de tassen met een gemak in haar karretje dat iedereen die ze probeerde op te tillen zou hebben verbaasd, draaide zich toen om en bekeek Audrey langzaam van top tot teen. Ze liep om haar heen en bestudeerde haar als een huisdier dat de kinderen mee naar huis hadden genomen en wilden houden, of als een tweedehands auto die ze iemand probeerden te overtuigen te kopen.

"Kijk eens naar jezelf? Waarom zou ik jou willen zijn? Tuurlijk, je hebt een lekker wit kontje."

Wat Linda ertoe aanzette haar werknemer een flinke tik op zijn ronde bil te geven.

"Goed gedaan, veel mensen zeggen hoe mooi je bent, hoe slim je bent, er komt veel geld binnen, maar toch blijf je hier gewoon zitten en werken om er voor niemand mooi uit te zien, geld verdienen dat je nooit uitgeeft, omdat alles wat je hebt je alleen maar ongelukkiger maakt. Je hebt zo'n wanhopige behoefte aan een pak slaag, je moet wat van je brutaliteit uit je lege blonde hoofd neuken. Als je echt aardig was, zou ik het misschien overwegen, maar ik moet nu echt werken, meiden. Als ik gewichten til, is dat niet voor de show, maar omdat ik achter jullie kleine prinsesjes aan zit."

Audreys kruis was heet en nat, haar tepels vochten hard om door haar knellende bh heen te komen, en haar hersenen waren in een storm van emoties. Haar ijzeren controle verdween terwijl haar lichaam overspoeld werd met sensaties en verlangens die ze niet begreep; ze was bijna verblind door gevoelens die ze niet eens kon benoemen. Het lichaam, zo'n perfectie van dierlijke gratie, werd aangestuurd door een volledig overweldigd brein. Audrey zwaaide met haar rechterhand naar het gezicht van de oude vrouw.

"Hoe durf je!" riep Audrey, terwijl ze haar rechterhand een vernietigende klap gaf.

Audrey besefte dat ze haar oude zwarte schoonmaakster ging slaan en probeerde de klap te stoppen zodra ze hem had gegooid. Misschien bezegelde dat haar lot. De klap, die begon als een bliksemschicht, vertraagde zo sterk dat Linda's grote, zwarte hand zich er als een bankschroef omheen sloot.

"O kind, ik denk dat dit pak slaag allang had moeten komen."

Audrey reikte met haar andere arm naar de verrassend sterke hand van haar schoonmaakster. Linda pakte een van de oefenbanden van de reling en bond snel de handen van de verraste blondine aan elkaar. Zittend op de halterbank trok ze haar verbaasde baas over haar knie en begon dat gespierde, gespannen kontje de pak slaag te geven die het nodig had.

Ze stampte op het bungelende uiteinde van de oefenband, hield haar gespierde baas nonchalant over haar lab heen en begon haar krachtig te slaan, afwisselend in groepjes van drie tot vijf slagen met stevige grepen op dat geweldige kontje. Ze streelde het ontstoken kutje dat tegen haar grote zwarte kruis kronkelde.

"Oh, lieverd, je loopt als een kraan. Je kutje staat nu zo verdomd wijd open dat ik er wel een van je halters in zou kunnen stoppen. Je hebt deze pak slaag zo hard nodig, ik denk dat één misschien niet genoeg is; ik denk dat je het regelmatig nodig hebt. Nou, dat is goed voor je, maar lieverd, ik heb werk te doen, en jij gaat me mijn pauzes laten doorwerken om het af te maken. Je moet verdomd lief voor me zijn om het goed te maken."

Audrey kon niet geloven wat haar lichaam voelde; de ​​pijn was intens. Haar lichaam stond onder stroom. De klappen deden veel meer pijn dan ze had verwacht. Haar lichaam kronkelde als een vis op het droge om de klappen te ontwijken, hoewel het gevoel van hulpeloosheid en de zwoele zekerheid van Linda's veelbetekenende handen haar opwonden op een manier die haar vibrator en haar zwakke fantasieleven nooit zouden kunnen.

Zonder het echt te willen, spreidde ze haar benen wijd voor Linda's vingers, wat de oude zwarte vrouw aan het lachen maakte en haar voet losmaakte van de oefenbanden. Ze trok de niet langer protesterende vrouw om, zodat ze knielde tussen haar grote zwarte knieën, trok haar sportbeha uit en ontblootte de stevige witte tieten waarvan ze had aangenomen dat ze erin zaten. Ze omvatte een tepel met een stevige kus, reikte met haar andere hand naar beneden, greep met één grote hand de billen van de blanke vrouw vast en trok haar naar voren. Ze zoog hard op de borst en begon lichtjes in de tepel te bijten, terwijl de blanke vrouw kronkelde en trilde in haar handen.

"Je kutje heeft verlichting nodig, kind. Als je wilt dat mama je helpt, moet je het vragen. Als je het lief vraagt, helpt mama je misschien wel."

Audrey verloor zich in de sensaties en verloor alle controle. Haar lichaam werd hevig opgewonden, maar het wilde niet overgaan, en de lang opgekropte passie maakte haar hulpelozer dan welke bondage dan ook.

"Alsjeblieft, alsjeblieft mama, mag ik klaarkomen?"

Linda corrigeerde haar zachtjes.

"Alsjeblieft mama, mag deze waardeloze blanke slet klaarkomen? Is dat wat je bedoelt?"

Audrey wist niets van zulke spelletjes, maar ze kende haar lichaam en de behoeften ervan, en deze behoefte was reëler dan zuurstof.

"Alsjeblieft mam, mag deze waardeloze blanke slet klaarkomen! Alsjeblieft mam, ik smeek je!"

Linda trok haar overeind en trok vervolgens haar strakke yogashort uit.