Vuile Zaken – Deel 1

Ik zat aan de bar en staarde wanhopig naar het bier in mijn hand. Toen de barman me een sympathieke glimlach gaf, besefte ik dat ik er waarschijnlijk uitzag als iemand uit een slecht countrynummer.

Ik zou nog vijf minuten wachten, besloot ik. Ik wist al dat het zinloos was; ik zat er al een halfuur en had niet gereageerd op het berichtje dat ik naar mijn date had gestuurd. Het was tenminste niet druk op deze woensdagavond. Ik dacht dat ik op dit moment geen lawaaiige mensen aankon.

Ik had mijn laatste biertje nog maar net op toen ik iemand naar me hoorde roepen. Toen ik opkeek, zag ik een man me glimlachend aankijken. Het duurde maar een paar seconden voordat ik hem herkende als de baas van mijn zus, maar ik zou zijn naam vervloeken.

Zijn glimlach vervaagde een beetje. "Jij bent Nick, toch?" vroeg hij, een beetje onzeker klinkend.

"Ja, leuk je weer te zien!" Ik stak mijn hand uit om hem stevig te schudden.

Hij ging op de barkruk naast me zitten en zei: "Ik ben trouwens Trey."

"Dat wist ik wel," antwoordde ik te snel, en glimlachte toen schuldig. Ik was altijd al een vreselijke leugenaar geweest.

"Eerlijk gezegd hebben we elkaar maar één keer ontmoet," merkte hij op. Terwijl hij een wodka-soda voor zichzelf en nog een biertje voor mij bestelde, dacht ik terug aan die eerste ontmoeting. Het was twee maanden geleden op de verjaardag van mijn zus Denise, toen ik bij haar op kantoor langskwam om haar uit te nodigen voor de lunch. Ze had erop gestaan ​​dat ik Trey zou ontmoeten, over wie ik veel had gehoord. Mijn zus dacht dat die man over water kon lopen. Op haar 25e was Denise bij het bedrijf begonnen met weinig ervaring, en Trey had de rol van haar mentor op zich genomen.

Ik had die dag maar een paar minuten met hem gepraat en ik was verbaasd dat hij zich mijn naam nu nog herinnerde. Ik kwam rechtstreeks van mijn arbeidersbaan naar dit kantoor en waardeerde het dat hij me tijdens ons korte gesprek als een gelijke behandelde. Hij was absoluut niet arrogant, maar toonde oprechte interesse in mijn antwoorden op zijn beleefde vragen.

Om te beginnen schatte ik hem eind dertig, ongeveer tien jaar ouder dan ik. Hij was lang en fit, met donker haar en expressieve bruine ogen. Hoewel ik enthousiast was om aan de bar met hem te kletsen, was ik toch een beetje nerveus. Vorige week had Denise me verteld dat ze promotie kon maken, wat haar carrière een flinke boost zou geven. Trey zou de doorslag geven of ze die zou krijgen of niet.

Ik moest oppassen dat ik er niet te veel van bakte, zei ik tegen mezelf. Ik wilde niets doen of zeggen wat de kansen van mijn zus zou kunnen schaden.

"Dus," zei Trey toen onze drankjes voor ons stonden, "ben je hier alleen?"

"Ja. Ik ben echt in de steek gelaten."

"Ah, het spijt me." Zijn glimlach leek op die van de barman eerder.

"Zou niet de eerste keer zijn," zuchtte ik. "Online daten is echt vreselijk." De woorden waren nog maar net uit mijn mond toen ik ineenkromp. "Vergeef me mijn taalgebruik."

Treys glimlach verbreedde zich tot een grijns. "Het is oké," verzekerde hij me voordat hij een slok van zijn drankje nam. "Mijn scheiding is eerder dit jaar rond, maar ik heb nog niet de moed verzameld om er weer op uit te gaan en iemand anders te ontmoeten."

"Ik weet zeker dat jij het makkelijker zult hebben dan ik."

Hij trok een wenkbrauw op, zijn blik nieuwsgierig. "En waarom?"

Ik bekeek hem even van top tot teen, denkend dat de reden duidelijk was. De man zag er goed uit en was duidelijk succesvol in zijn maatpak. Terwijl hij zijn pak uittrok en het op de kruk naast zich legde, keek een voorbijganger hem waarderend aan.

Ik kon nog steeds niet zien dat hij knap en rijk was. Dus knikte ik gewoon naar de vrouw. "

Trey wierp haar een snelle blik toe voordat hij zijn aandacht weer op mij richtte. "Hoe weet je dat ze niet in je geïnteresseerd is?"

Grinnikend antwoordde ik: "Geloof me, ik weet het."

"Wees daar maar niet zo zeker van."

Toen zijn blik over mijn lichaam gleed, deinsde ik een beetje terug. Mijn fysiek veeleisende baan gaf me een gespierde bouw en ik hield ervan om actief te blijven, zelfs als ik geen dienst had. Vanavond droeg ik een spijkerbroek en een poloshirt. Mijn lichtbruine haar was onlangs geknipt en mijn baard was netjes. getrimd. Ik vond mezelf aantrekkelijk genoeg, maar een relatie opbouwen die verder ging dan een avontuur leek onmogelijk.

Toen Treys blik de mijne weer ontmoette, boog hij zich iets dichterbij en zei: "Je hebt veel te bieden."

Ik was niet gewend aan complimenten, zeker niet van een man. Mijn vrienden en collega's waren veel eerder geneigd om me uit te schelden. Ik voelde me vreemd opgewonden over dit gesprek met de baas van mijn zus, maar ik was bang om als een klootzak over te komen als ik het te snel zou beëindigen. Dus forceerde ik nog een glimlach en zei tegen Trey: "Ik waardeer het vertrouwen."

Hij draaide langzaam zijn glas op de bar, schijnbaar in gedachten verzonken. "Weet je, Denise is in voor een promotie."

De plotselinge verandering van onderwerp bracht me nog meer van mijn stuk. "Ze heeft het er wel over gehad, ja." Mijn toon was voorzichtig, terwijl ik probeerde te achterhalen waar Trey heen wilde met dit verhaal.

"Ze vertelde me wat een goede broer je bent." Hij boog zich nog dichterbij en liet zijn stem zakken tot een gemompel. "Ik denk dat het wel zo eerlijk is om je te laten weten dat je haar kunt helpen hogerop te komen binnen het bedrijf."

Ik wist dat mijn gezicht mijn ongeloof verraadde. "Ik? Hoe kon ik Denise daar in vredesnaam mee helpen?"

Trey legde een hand op mijn rug en leidde me naar hem toe, en ik verzette me niet. Met zijn lippen dicht bij mijn oor fluisterde hij: "Door me je lul te laten zuigen."

Mijn ogen werden groot van ongeloof. Een tijdje was ik zo verbijsterd dat ik niet bewoog. Ik bleef gewoon zitten en liet hem zijn hand op me houden. Pas toen ik zag dat de barman ons nieuwsgierig aanstaarde, besefte ik hoe hecht, hoe intiem Trey en ik wel niet waren geworden.

Ik haalde snel mijn schouders op. Mijn lach klonk trillerig. "Je bent een grappig "man."

"Oh, ik maak geen grapje." Trey hield mijn blik vast en voegde eraan toe: "Als je me laat, beloof ik dat Denise de promotie krijgt."

Het was moeilijk om van mijn beste gedrag naar zichtbare verontwaardiging te gaan. Ik belandde ergens tussen de twee uitersten. Ik glimlachte niet meer en mijn stem klonk staalhard toen ik tegen hem zei: "Het spijt me als ik je een verkeerde indruk heb gegeven, maar ik val niet op mannen. En bovendien vind ik het heel ongepast dat de baas van mijn zus me ten huwelijk vraagt."

"Dat is het," beaamde Trey meteen. "En het is waarschijnlijk ook ongepast om je te vertellen dat ik al sinds de dag dat we elkaar ontmoetten fantaseer over een pijpbeurt."

Ik moest diep ademhalen om mijn groeiende woede te kalmeren. "En als ik nee zeg?"

Hij haalde zijn schouders op. "Dan blijft je zus waar ze is, op het bedrijf. Over een paar jaar komt ze misschien wel in aanmerking voor een lucratievere baan."

Mijn kaken stonden op elkaar geklemd. Ik kon niets anders doen dan die klootzak niet slaan. Hij was pezig en atletisch gebouwd, maar ik had hem zo doormidden kunnen breken.

Het was de gedachte aan Denise, zo lief en hardwerkend en de eerste in onze familie die echt iets van zichzelf maakte, die me ervan weerhield toe te geven aan mijn gewelddadige impulsen. Ik begreep hoeveel deze baan en de man naast me voor haar betekenden. Het zou haar hart breken als ze wist hoe hij echt was.

Zou het haar hart nog meer breken als ze wist dat ik de kans had haar te helpen en Niet?

Aarzelend boog ik mijn hoofd naar Trey. "Dus als ik je laat pijpen, zweer je dat je Denise promoveert."

Zijn blik ontmoette de mijne. "Ik geef je mijn woord."

"Goed, want als je terugkomt, sla ik je helemaal in elkaar. Zijn we het eens?"

"Absoluut." Hij bestudeerde mijn gezicht en leek aan te voelen dat ik op het punt stond toe te geven. "Dus, hebben we een deal?" Zijn stem was zacht, bijna smekend.

Ik nam een ​​paar flinke slokken van mijn bier, zette het neer en zei: "Laten we gaan."

"Waarheen?"

"Bij mij thuis." Ik ging absoluut niet naar de chique buurt waar deze man woonde. Hoe eerder dit voorbij was, hoe beter. En daarna wilde ik meteen naar bed en dat vergeten. nacht was gebeurd.

Nadat Trey de rekening had betaald, verlieten we zwijgend de bar. Pas toen we op de parkeerplaats waren, zei hij dat hij me naar mijn appartement zou begeleiden. Ik knikte instemmend en durfde niets te zeggen. Mijn woede sudderde nog steeds, klaar om elk moment te koken.

Terwijl we reden, bleef ik in de achteruitkijkspiegel kijken, in de hoop dat Trey van gedachten zou veranderen en uit het zicht zou verdwijnen.

Maar hij bleef vlak achter me.

Tien minuten later waren we in mijn woonkamer. Voordat ik die avond uitging, had het appartement opgeruimd. Ik wilde altijd een goede indruk maken als ik een vrouw mee naar huis nam. Nu keek Trey om zich heen en zei: "Je hebt een mooi appartement."