Het eiland, het maanlicht

Voor mij was Vickie die ene vriendin die je al sinds je vroege jeugd hebt en met wie je vrienden blijft, zelfs als je je later realiseert dat jullie weinig met elkaar gemeen hebben. Zij was een "normaal" meisje, een stereotiep braaf meisje, religieus en verlegen, terwijl ik de weirdo was (wat, eerlijk gezegd, toen niet veel meer betekende dan elke maand je haarkleur veranderen), die zich verzette tegen het systeem en ernaar streefde romantische interesse te wekken.

Desalniettemin bleven we door de jaren heen close. Zij vond het fijn om een ​​wat zij beschouwde moedigere vriend te hebben, en ik hield van de stabiliteit en af ​​en toe een metaforische klap in mijn gezicht. Bovendien vond ik haar gewoon leuk. Het was geen enorme verliefdheid of zo, maar toen ik me realiseerde dat ik ook op meisjes viel, werd zij mijn eerste keus voor mijn fantasieën. Na verloop van tijd werden die voller, maar na verloop van tijd werden Vickie's borsten ook veel groter, dus ik dacht nog steeds af en toe aan haar als ik mezelf aanraakte.

Dat wil niet zeggen dat ik een plan in gang had gezet (kom op, je weet waar dit verhaal naartoe gaat); sterker nog, de zomer voor het eindexamenjaar zou een derde meisje met ons mee op vakantie gaan, maar ze annuleerde op het laatste moment. Dus uiteindelijk gingen we alleen naar het eiland. Ik liet haar beloven dat we elke avond uit zouden gaan, en in ruil daarvoor beloofde ik haar niet alleen in een strandbar achter te laten om met vreemden te neuken (wat ik overigens niet deed – maar misschien overdreef ik mijn promiscuïteit in mijn verhalen om mijn verlegen vriendin te choqueren).

De eerste drie dagen waren volkomen normaal. De zee, het eten, een wandeling door de smalle straatjes van het eiland, opnieuw de zee en een avond in de buitenlucht. Ik merkte dat Vickie me jaloers aankeek wanneer ik mijn topje uittrok om te zonnen op het strand – niet jaloers op mijn borsten, die lang niet zo indrukwekkend waren als die van haar, maar waarschijnlijk op mijn bereidheid om ermee te pronken. Ik daagde haar uit hetzelfde te doen en zei zelfs dat ze nat zou worden van de blikken die ze zou krijgen, maar het was een verloren zaak. Ze wilde er niets van weten, maar ze keek me toch aan als ze dacht dat ik sliep.

Ook 's nachts gebeurde er niets bijzonders. Ik flirtte wel een beetje in de gelegenheden die we bezochten, maar ik liet haar niet met rust. Eerlijk gezegd, hoewel ik even in de verleiding kwam om een ​​paar van die gasten een donker steegje in te volgen en een paar pikken te pijpen, wist ik dat dat behoorlijk gevaarlijk zou zijn. Bovendien zat ik in een fase waarin ik zei: "Jongens zijn waardeloos, vanaf nu alleen meisjes."

Natuurlijk vertelde ik Vickie iets anders. Ik klaagde half grappend dat ze me weer eens een pik weigerde en zei dat ze makkelijk zelf een man kon versieren. Op de vierde avond, voordat we uitgingen, zei ik zelfs dat we er een konden delen als ze te geïntimideerd was. Ze raakte helemaal in paniek, wat ik niet zag aankomen.

"Weet je wat? Kom van je wiebelige kont af en zoek een lul! Ik blijf hier even een boek lezen of zoiets. Genoeg van je onzin! Jezus Christus!"

Ze had nog nooit tegen me geschreeuwd. "Wat is er met je aan de hand?" Ik vroeg het serieus, hoewel dat achteraf gezien een slechte formulering was.

"Wat is mijn probleem? Ik denk dat mijn probleem is dat ik niet de hele dag aan seks denk. Jouw probleem is niet dat je een slet bent, maar dat je al die aandacht die je krijgt in mijn gezicht wilt wrijven, zodat ik me slecht over mezelf kan voelen."

"Serieus? Denk je dat dat hier het geval is?"

"Wat anders? Waarom heb je de afgelopen maanden anders opgeschept over al je seksuele avonturen, als het niet was om te laten zien hoe populair je bent?"
"Omdat jij de enige bent die ik vertrouw, stomme klootzak!" schreeuwde ik tegen haar. "Omdat ik weet dat je me niet zult veroordelen, of in ieder geval je best zult doen om dat niet te doen. Bovendien... nou ja, ik heb veel van die avonturen verzonnen." Ik twijfelde of ik aan Vickie moest toegeven dat ik veel te ver was gegaan met mijn seksleven. Eerst deed ik het om te kijken of ze geschokt zou zijn, en vervolgens om te kijken hoeveel ze zou geloven in de steeds maar opgeblazen verhalen die ik haar vertelde. Uiteindelijk bleken de meeste dat wel te zijn.

"Wat? Waarom?" De verrassing had haar zenuwen gekalmeerd, dus ik legde mijn "redenering" uit. Ik dacht dat ze weer boos op me zou worden omdat ik haar al die tijd belachelijk had gemaakt, maar ik denk dat ze opgelucht was dat we niet zo ver uit elkaar waren gegroeid.

"Dus welke delen zijn waar?" Ze klonk oprecht nieuwsgierig. Er was nog een derde reden waarom ik haar al die sappige verhalen had verteld, en dat was omdat ik dacht dat ze er opgewonden van zou raken. Dat hield ik voor mezelf.

"Weet je wat? Laat die bar maar zitten, laten we een strandwandeling maken en ik zal je de waarheid over haar vertellen."

Het strand was behoorlijk rotsachtig, dus er waren op dat tijdstip geen stellen die privacy zochten. We waren alleen met het geluid van de golven, het licht van de sterren en de afnemende maan.

"Ga je gang. Vraag het maar," moedigde ik haar aan.

"Heb je je voor elk lid van het volleybalteam afgetrokken?"

"Hé, nee. Ik heb ze gewoon laten zien terwijl ik door de gymzaal liep."

Ze rolde met haar ogen. Hoewel het zoveel minder was, was het feit dat ze het nu wist toch een beetje schokkend voor haar preutse geest.

"Oké. Heb je een trio gehad met Alex en Leo?" Leo was tot een paar maanden geleden mijn vriendje.

"Nee; maar Leo liet Alex ooit binnen om naar ons te kijken terwijl we seks hadden. Ik was er niet blij mee dat Leo dacht dat hij zo'n initiatief kon nemen, dus de volgende dag ben ik naar Alex gegaan en heb ik hem gepijpt." Dat was zo'n beetje het einde van die relatie. Mijn redenering over oorzaak en gevolg leek me op dat moment volkomen rationeel. "Heb je seks gehad met Helen?" vervolgde ze. Nu ze had geaccepteerd dat ik haar dit alleen vertelde omdat ze mijn vriendin was, raakte ze opgewonden.

"Niet echt, we hebben gewoon wat geflirt en elkaar een beetje gevingerd."

"Ik begrijp het. Dus geen van de verhalen tot nu toe is volledig verzonnen."

"Er zit een kern van waarheid in elke legende, toch? Dat geldt ook voor de legende van die grote slet, ik." Ik maakte een korte buiging.