Reisbal ouders

Geschiedenis: Het hele jaar door is honkbal een zeer competitief evenement. Er worden twee keer per jaar try-outs gehouden voor de teams van 12- en 13-jarigen. De Oak Valley Crushers waren een goed geoliede machine met verschillende toegewijde coaches, aanzienlijke betrokkenheid van de ouders en een getalenteerde groep spelers. De Crushers speelden in een regionale competitie en namen deel aan grote toernooien in heel Californië. Ze waren een van de weinige teams met een keukentruck en hadden een vaste groep ouders die onderweg drie maaltijden per dag kookten. De Crushers waren de voederploeg van Oak Valley High School, dus lokale bedrijven doneerden graag geld, cadeaubonnen en dergelijke voor hun twee grote fondsenwervende diners: een krabmaaltijd in januari en een tri-tip barbecue in juli.

**

Als nieuwe ouder in de groep wilde Brit White een goede indruk maken op de andere ouders en bood ze zich aan voor verschillende taken. Haar zes jaar ervaring bij Burger King tijdens de middelbare school en de universiteit maakte haar de perfecte kandidaat voor de kookploeg. Ze vond het niet erg; Ze vond het een geweldige manier om alle ouders te leren kennen, aangezien ze allemaal moesten eten.

Dave Seely zat drie jaar in de kookploeg, een jaar met zijn jongste zoon Trevor en twee jaar daarvoor met zijn oudste zoon Trent. Hij was degene die het niet erg vond om al het "routinewerk" te doen, en dit jaar, zijn laatste jaar in het team vanwege Trevors leeftijd, was hij assistent-chef van de keukenploeg.

Normaal gesproken werkten er elk weekend zes tot acht volwassenen in de keukenploeg. Ze zorgden ervoor dat er genoeg handen waren om te helpen met koken, schoonmaken, serveren, het legen van de prullenbak, enz. voor elke maaltijd. Het team had het tot in de puntjes onder de knie: ze hielden zich aan een basismenu voor ontbijt en lunch, maar voor het avondeten mocht de bemanning wel wat creatiever zijn.

De Crushers waren de benijdenswaardige gasten van veel teams. Naast de mobiele keuken hadden ze tafels en stoelen, een tent van 6 bij 8 meter en een satelliet-tv-systeem. De keukenwagen was uitgerust met een fornuis met oven, een koelkast met vriezer, een spoelbak, een grill met platte bovenkant en een gasbarbecue op wielen, allemaal van professionele kwaliteit.

Het nieuwe seizoen was in maart begonnen en de kersverse ouders waren de kneepjes van het vak aan het leren en pasten zich goed aan. Dave herkende Brit meteen van hun tijd samen op de middelbare school. Terwijl hij in zijn laatste jaar zat, zat zij in het eerste jaar, en alle ouderejaars wisten wie de knappe eerstejaars waren.

Na de lunch op de eerste zaterdag, terwijl ze onder de tent hun hamburgers zaten te eten, vroeg Dave haar of ze op Oak Valley High School had gezeten. Ze begonnen al snel te praten over hun gemeenschappelijke vrienden, waar ze studeerden, hun banen, enzovoort.

Brit was degene die uiteindelijk het ijs brak en tegen Dave zei: "Ik ben al vier jaar gescheiden. Dit is moeilijk geweest voor Colton."

"Geloof me, ik begrijp het. Ik ben al vijf jaar gescheiden en het is nooit makkelijk. Gelukkig kunnen mijn ex en ik het goed met elkaar vinden, en de jongens staan ​​bij ons op de eerste plaats."

Op zondag stond Colton, Brits zoon, voor het eerst in de basisopstelling op het tweede honk. Daves zoon, Trevor, speelde shortstop, dus de twee jongens werkten 's ochtends vroeg om de double play te maken. Ze vormden al snel een hechte vriendschap, omdat ze naast honkbal veel meer gemeen hadden: muziek, televisie, schoolvakken, enzovoort.

In de weken erna leken Brit en Dave dichter naar elkaar toe te groeien, aangezien zij de enige twee alleenstaande ouders in de keukenploeg waren. Ze keken samen naar de wedstrijden, zij het met andere teamouders, en aten al hun maaltijden samen. Het voelde natuurlijk aan toen hun zoons beste vrienden werden.

Terwijl de ploeg zondag na de lunch opruimde, vroeg Bobby, een andere man in de ploeg, aan Dave of hij bij Brit was. Toen Dave nee zei, antwoordde Bobby: "Waarom niet? Jullie twee zijn altijd samen." Hij zweeg even. "En ze is verdomd knap!"

Bobby had gelijk, Brit was een knapperd. Ze was een tengere Aziatische vrouw, 1,70 meter lang, met een gemiddelde lengte, een 1,80 meter voor haar kleine postuur, en gemiddelde borsten. Maar ze was adembenemend mooi: prachtig lang zwart haar, meestal in een paardenstaart, donkerbruine ogen en een glimlach als uit een tandpastareclame. Ze zag er zeven tot tien jaar jonger uit dan haar veertigste. Brit werkte in een van de ziekenhuizen van de stad en was adjunct-directeur informatietechnologie.

Toen Bobby uitgepraat was, keek Dave hem aan en fluisterde: "Ik doe het rustig aan. Ik wilde haar niet versieren tijdens het eerste weekend in Fresno. Ik bel haar deze week nog en neem haar mee uit eten."

**

Op donderdagavond liep Brit om precies 18.00 uur Casa Blanca binnen, het beste Mexicaanse restaurant van de stad, en trof Dave aan in de lobby. Voor het eerst omhelsden de twee elkaar kort.

"Mmm, je ruikt heerlijk," zei hij. "Welke geur is dat?"

Brit glimlachte: "Ik ben blij dat je hem lekker vindt. Het is Passion van Fendi."

Nadat ze waren gaan zitten en een rondje margarita's hadden besteld, praatten de twee snel over wat ze van elkaar wisten, de nieuwe vriendschap van de jongen, het honkbalteam en natuurlijk het keukenpersoneel.

Uiteindelijk zei Dave tegen haar: "Ik vind je echt leuk. Zou je zin hebben in een date?"

Brit glimlachte opnieuw: "Ja, David Seely. Je hebt je leven op orde, Je bent een geweldige vader, en je ziet er goed uit."

Lachend: "Oh nee, je ziet er goed uit, juffrouw Brittney. En ik kan hetzelfde over jou zeggen. En je voedt je zoon alleen op."

Ze genoten allebei van hun diner en drie margarita's, terwijl het geflirt escaleerde. Toen ze hun tafel verlieten, nam Dave zachtjes haar hand in de zijne. Brit glimlachte naar hem en verstrengelde hun vingers. Bij haar auto omhelsden ze elkaar een paar seconden.

"Ik wil je kussen," fluisterde Dave in haar oor.

Brit kuste hem meteen op de lippen. Ze hadden al een paar keer bijna tegelijk gesmakt en beiden openden hun mond, elkaar zachtjes plagend met hun tong. Toen ze klaar waren, kuste ze hem op zijn wang.

"Dat was leuk. Ik ben al vijf jaar niet meer gekust," zei ze.

Dave keek haar aan. "Voor mij is het alweer twee jaar geleden."

"Oh, daar moeten we het dit weekend in Redding over hebben," plaagde ze.