"Als je ruzie wilt maken, is Valentijnsdag misschien niet de beste dag."
Seema overwoog de woorden van haar vriendin terwijl ze haar derde glas wijn leegdronk en het glas naar de barman reikte om bij te vullen. Ze had gelijk, maar je kon niet kiezen wanneer je ruzie met je man maakte. En als hij op de meest ongelegen momenten een klootzak was, wat moest ze dan doen? Het negeren omdat het vandaag 14 februari was?
Ik wil NU een man die me komt neuken. Geen kletsen, geen koffiedates. Gewoon keiharde sex op m’n keukentafel. Eén avond, één ding: jou diep in me voelen.
De barman bekeek haar wantrouwend terwijl hij haar drankje inschonk. Seema hoopte dat hij haar niet voor een oudere escort aanzag, hoewel ze, gezien de reputatie van de buurt, het wel had begrepen als hij dat wel had gedaan. En alleen op een kruk aan het einde van een bar zitten drinken is geen goede look, vooral niet als er een zwarte kousentop onder de korte jurk zichtbaar is en een verleidelijk decolleté tevoorschijn komt. Seema zag eruit als een vrouw die graag gegrepen wilde worden, en op dat punt had de barman in ieder geval volkomen gelijk.
De plaatsen in de bar raakten langzaam vol. Meestal, vermoedde Seema, waren het andere mediamensen die het kantoor uitstroomden en de dichtstbijzijnde kroeg instroomden. Elke dag in haar tijd als junior journalist was op deze manier geëindigd, en ze was blij te zien dat de huidige generatie journalisten deze traditie in stand hield, ondanks veel tegengestelde berichten.
Een paar mannen glimlachten naar haar toen ze naar de bar kwamen om drankjes te bestellen, maar niemand probeerde een gesprek met haar aan te knopen. Elke keer probeerde ze te bepalen of de glimlach een flirt of een uiting van medelijden was. Op dat moment besloot ze dat het het eerste was, hoewel dat in de loop van de avond zou kunnen veranderen.
Een lange man kwam alleen de bar binnen en liep naar de bar. Aanvankelijk leek hij Seema's aanwezigheid niet op te merken, waardoor ze hem even onopgemerkt kon bestuderen. Hij was begin vijftig, blank, slank en droeg een goed passend pak. Seema herkende hem als een succesvolle en rijke man, zij het een die de last van de wereld op zijn schouders leek te dragen. Zijn netjes getrimde baard was bijna grijs en zijn gezicht was licht doorgroefd, maar ze probeerde zich hem in zijn jongere jaren voor te stellen: energiek, optimistisch en onbevlekt door de ellende die de wereld hem sindsdien had bezorgd. Hij zou knap zijn geweest in zijn twintiger jaren, dacht ze.
Hij bestelde een whisky, maar dronk hem niet op. In plaats daarvan bleef hij een paar minuten in de verte staan staren, ogenschijnlijk blij dat zijn werkdag erop zat.
"Het is vandaag weer rotweer."
Seema twijfelde even of de opmerking aan haar of aan de barman gericht was. Maar omdat de bar tijdelijk leeg was terwijl de barman de lege glazen ophaalde, had ze er al snel genoeg achter dat het aan haar gericht moest zijn. "Klotedag, punt uit," antwoordde ze, terwijl ze nog een flinke slok wijn nam.
De man kantelde zijn hoofd en lachte kort en ironisch. "Maakt je man je boos?" Hij draaide zich naar haar om en knikte naar haar ringvinger. Is het waar dat diamanten niet schitteren tijdens een ruzie?
"Hij is een lul," antwoordde ze.
De man gaf geen antwoord. In plaats daarvan nam hij een eerste slok whisky en knikte begrijpend naar de bar.
Naarmate er meer mensen arriveerden, stroomde de bar snel vol. Toen, ogenschijnlijk geïrriteerd door de drommen dorstige drinkers, ging de man zonder haar iets te vragen op de kruk naast Seema zitten. Ze vond het vervelend dat hij haar ruimte binnendrong.
Na een ongemakkelijke stilte verbrak hij de stilte. "Dus het is Valentijnsdag, en je man is een lul, en... word je dronken in een bar?"
Seema vond het vervelend dat hij tegen zijn whisky leek te praten in plaats van tegen haar. Hij zag er schichtig en stiekem uit, en dat maakte haar ongemakkelijk.
"Dat klopt. Als hij denkt dat ik thuiskom, hem eten kook, hem volstop met alcohol en hem me dan laat neuken, kan hij oprotten, Valentijnsdag of niet."
De man gaf geen antwoord. Soms was het beter om stil te zijn en te luisteren als je met een vrouw praat die een wrok koesterde.
"Dezelfde verdomde ketting als vorig jaar!" De wijn had Seema's tong losgemaakt. "Ik heb hem maar honderd keer gedragen, maar het laat zien hoe weinig aandacht hij tegenwoordig aan me besteedt."
"Dat is onvergeeflijk," antwoordde de man uiteindelijk.
"Dat is verdomme waar!" Seema zag dat een paar klanten naar haar keken en ze verlaagde haar stem. "Wat zegt dat over de staat van ons huwelijk?"
De man dacht lang na voordat hij antwoordde. Hoewel de vraag retorisch was, leek hij te denken dat er toch een antwoord op moest komen. "Ik denk dat we het er allemaal over eens kunnen zijn: je man is een klootzak. Maar ik weet zeker dat hij er nu al spijt van heeft. Je bent een mooie vrouw. Ik weet zeker dat hij niets liever doet dan de avond met jou doorbrengen."
Seema snoof. "O ja. Daar zal hij vast spijt van krijgen." Ze begon over haar onderwerp te praten. "Weet je wat ik vanavond voor hem in petto had?"
De man schudde zijn hoofd.
"Ik wilde zijn lievelingsmaaltijd koken en die bij kaarslicht serveren. Dan hadden we misschien een film gekeken voordat we naar bed gingen om te neuken. En ik kan je verzekeren, ik ben de hele dag erg geil geweest. Hij zou een vieze avond hebben gehad – ik zou de hele nacht geneukt hebben."