Kom en ga – Crackers

"Schatje, ben je klaar voor nog een rondje 'Kom en Ga'?" riep Ron vanuit de slaapkamer, zijn stem krakend van hoopvolle verwachting.

"Ik begin zo met mijn programma," antwoordde Judith, haar ogen gericht op de tv-gids en haar vinger boven de afstandsbediening. Ze zuchtte, wetende dat ze zich aan haar afspraak moest houden. "Oké, ik kom eraan."

Het spel dat ze speelden, "Kom en Ga", ontstond uit een moment van wanhoop en creativiteit. In de loop van de decennia van hun huwelijk hadden Ron en Judith een aantal veranderingen meegemaakt: Rons haar was grijs geworden, Judiths rondingen waren zachter geworden en haar ooit onverzadigbare verlangen was geslonken tot een zacht opvlammend vonkje. Toch was Ron nog steeds even gretig als altijd; zijn libido weigerde met de jaren te verwelken. Na een privégesprek en een reeks ongemakkelijke, halfslachtige pogingen om het probleem te bespreken, waren ze op deze onorthodoxe oplossing gestuit. Het was een spel dat Ron de snelle verlichting gaf waar hij naar verlangde, zonder de verwachting van geslachtsgemeenschap, wat voor Judith meer een opgave dan een plezier was geworden. Een manier om de vonk brandende te houden zonder dat de vlam voor een van beiden te fel brandde.

Judith aarzelde en legde de tv-gids met een zacht klopje op de salontafel, alsof ze hem wilde paaien omdat hij haar had verwaarloosd. Ze wist dat het in stand houden van hun huwelijk wat aanpassingen zou vergen. Met een ondeugende glimlach riep ze: "Oké, ik kom eraan. Kleed je uit in de woonkamer, dan pak ik iets uit de keuken."

Toen ze terugkwam met een kom met haar favoriete crackers in haar hand, trof ze Ron al geknield aan, naakt als een Grieks standbeeld, zijn verweerde huid een bewijs van de jaren die ze samen hadden gedeeld. De "Cum and Go"-doos, een overblijfsel van haar nieuwe oplossing, stond op het zachte kussen van haar favoriete plekje op de bank. Zijn ogen glinsterden van opwinding terwijl hij op haar instructies wachtte.

"Weet je," begon ze, haar stem een ​​zoete mix van ondeugendheid en berusting, "ik denk niet dat we de doos vanavond nodig hebben."

Rons ogen werden groot. Dit was nieuw. Hij was gewend geraakt aan het ritueel van de doos, aan de sensatie van het onbekende, maar een verandering van tempo was altijd welkom. Hij keek toe hoe Judith sierlijk naast hem ging zitten, de bankkussens zuchtten onder haar gewicht. Ze pakte de afstandsbediening, haar vingers speelden met de knoppen, haar blik geen moment van zijn erectie afwendend. De spanning groeide en wikkelde zich om hen heen als een warme deken, de spanning deed zijn hart sneller kloppen.

"Ben je klaar?" vroeg ze, terwijl ze een cracker in haar mond stopte, die tussen haar tanden knarste. Ze kauwde langzaam, genoot van de smaak, haar ogen strak op de zijne gericht. "Ik wil je hard zien, schat."

Rons hartslag versnelde. Hij wist dat het spel op het punt stond te beginnen. Met een knikje pakte hij zijn pik en streelde hem een ​​paar keer zoals hem was opgedragen. De kamer was een stille symfonie van spanning, het enige geluid was het ritmische geritsel van zijn hand die over zijn schacht bewoog. Judith leunde achterover en keek hem aandachtig aan, kauwend op de cracker in haar mond, een ondeugende glimlach speelde om haar lippen. Haar blik verliet hem geen moment en ze zag de opwinding in hen opkomen, dezelfde opwinding die de kamer vulde toen ze jong waren en de passie ongebreideld was.

"Dus, zo gaat het," zei ze met een lage, verleidelijke stem, terwijl het volume van de televisie werd teruggebracht tot een gedempt gebrom. Ze richtte de afstandsbediening op hem, met een speelse glinstering in haar ogen.

"Je mag jezelf aanraken zo vaak je wilt, lieverd, maar alleen als ik op een cracker kauw. Zodra ik stop, blijf van me af. Wacht jij tot ik weer een hap neem. Begrepen?"

Ron knikte, zijn opwinding vermengd met een vleugje uitdaging. Dit was anders, maar hij vond het fijn. Het was een verandering van tempo, waardoor zijn hart sneller ging kloppen dan in jaren. Hij begon zichzelf weer te strelen toen Judith weer een cracker nam, waarvan het kraken door de kamer galmde. Haar ogen bleven op hem gericht, observeerden al zijn bewegingen en kauwden bewust langzaam. De smaak van het koekje vermengde zich met de vage geur van zijn opwinding in de lucht en vormde een vreemd verleidelijke cocktail. Elke kraak was een lokaas, elke slok een belofte van een nieuw moment van genot. Hij concentreerde zich op haar, op de manier waarop haar kaak bewoog, hoe ze haar lippen likte, hoe ze uit zijn ooghoek zijn voortgang gadesloeg.

Naarmate zijn ademhaling sneller werd en zijn stoten dringender, merkte ze dat hij dichterbij kwam. Met een sluwe grijns stopte ze midden in een hap met kauwen. "Stop," zei ze, haar stem een ​​gefluisterd bevel. Hij verstijfde, zijn hand zweefde boven zijn erectie, de spanning als een strakke spiraal die op springen stond. Hij keek haar met smekende ogen aan terwijl ze de cracker op de rand van haar bord legde en een slok water nam, hem latend wachtend. De stilte was oorverdovend, het enige geluid was het tikken van de klok op de schoorsteenmantel en af ​​en toe een belletje dat uit het water in haar mond knapte.

Ron voelde zijn orgasme afnemen als een waakzaam dier dat schrikt van een plotseling geluid, en zijn frustratie nam toe. Maar Judith wist precies wat ze deed. Ze wachtte tot ze de spanning in zijn schouders iets zag afnemen voordat ze nog een cracker nam, haar ogen geen moment van de zijne afwendend. Ze nam rustig een hap en kauwde met dezelfde traagheid die haar nieuwe ritme was geworden.

Op het moment dat het koekje haar tong raakte, bewoog Rons hand weer, zijn bewegingen snel en zelfverzekerd. De aanblik van haar snack terwijl hij masturbeerde was bizar erotisch, en hij voelde zichzelf harder worden dan hij in jaren was geweest. Het spel was veranderd, maar de spanning bleef.

Judith keek hem aan, haar ogen schoten heen en weer tussen zijn gezicht en zijn hand, het kauwen op het crackertje op het ritme van zijn bewegingen.

Naarmate de minuten verstreken, zag ze de spanning in Rons lichaam toenemen, zijn stoten werden hectischer en zijn ademhaling sneller. Ze nam nog een koekje, het krakende geluid doorbrak de stilte. Hij keek haar aan, zijn ogen glazig van verlangen, zijn lichaam reageerde op de aanblik van haar mond, op de manier waarop ze van elke hap genoot.

Toen ze het volgende koekje half in haar mond had, deed ze alsof ze verdiept was in een reclame voor een wondermiddel in de keuken dat beloofde haar leven in minder dan zestig seconden te veranderen. Haar kauwtempo vertraagde en haar blik dwaalde af naar de televisie, ook al was haar aandacht gericht op het programma dat haar man aan het kijken was. Ze kende zijn drempel, wist wanneer hij dichtbij was. En net toen de reclame afgelopen was, stopte ze midden in het kauwen, haar mond een beetje open, de cracker op haar tong.

Ron aarzelde geen moment, zijn hand bleef pompen, zijn ogen nog steeds op de hare gericht, stilletjes smekend om toestemming om door te gaan. Maar ze sloeg zijn hand weg en het geluid echode door de kamer als een geweerschot in de stille nacht. Hij verstijfde, zijn hand zweefde over zijn erectie, de plotselinge afwezigheid van haar aanraking was een koude schok voor zijn lichaam. Ze wierp hem een ​​blik toe, een mengeling van speelsheid en vastberadenheid die geen ruimte liet voor misverstanden. De spelregels waren duidelijk, en hij had er net een gebroken.

Even was de kamer een tafereel van onuitgesproken spanning, de enige beweging was het op en neer gaan van hun borstkas terwijl ze synchroon ademhaalden, de lucht dik van verwachting. Judith nam de tijd en legde de half opgegeten cracker terug op het bord, de kruimels bleven aan haar mondhoek plakken. Ze likte ze weg met een snelle beweging van haar tong, kijkend hoe zijn ogen de beweging volgden; zijn verlangen was voelbaar. Toen, alsof ze zich het spel herinnerde, reikte ze naar de doos koekjes, haar hand raakte zijn dij aan, waardoor er een elektrische schok door hem heen ging.