Het was zondagochtend en Brian zat in de keuken aan de ontbijttafel. Hij en Hailey waren alleen thuis, omdat hun ouders nog in de stad waren en pas 's avonds thuis zouden komen. Brian had net een lepel ontbijtgranen in zijn mond gestopt toen Hailey binnenkwam. Toen hij zag hoe ze gekleed was, ontplofte hij en spuugde de ontbijtgranen over de hele tafel.
"Ik beschouw dat als een goedkeuring van mijn kleding," zei Hailey, terwijl ze met een glimlach in de deuropening stond. Ze droeg een handdoek en waarschijnlijk niet veel meer. De handdoek was ook niet zo groot als een strandlaken, maar meer als een badhanddoek. Het reikte van net boven haar borsten tot bijna halverwege haar dijbeen.
Nog even tussendoor. Mocht je een keer een leuk avontuurtje willen beleven met meiden die oudere mannen zoeken, heb ik precies de website voor jouw. Bekijk deze site. Ik heb me ook al aangemeld en met succes!
Brian hoestte nog steeds en probeerde zijn reactie te onderdrukken. "Eh, ja," stamelde hij, "ik heb mijn stem." Hij hoestte nog een paar keer voordat hij eindelijk wat kalmte hervond. "Die andere keer... eh, toen je de deur opendeed in een handdoek... Ik bedoel, ik dacht dat dat een ongelukje was... maar dit... nou ja, maakt niet uit, ik vind het wel leuk."
"Dat was ook een ongelukje," hield Hailey vol. "Vanmorgen heb ik al mijn ondergoed in de wasmachine gegooid. Ik wacht nog steeds tot het droog is. De handdoek was handig en... nou ja, je vindt het duidelijk niet erg." Hailey liep naar de tafel en schoof de stoel naast hem aan. "Mag ik bij u zitten?"
"Eh, ja, natuurlijk," antwoordde Brian, terwijl hij haar aandachtig aankeek. Toen Hailey ging zitten, schoot de handdoek eraf, waardoor haar hele zij bloot was, behalve de strook onder haar arm. "En nee, het maakt me helemaal niets uit hoe je gekleed bent...," voegde Brian eraan toe, terwijl hij haar bleef nakijken terwijl ze op de stoel ging zitten.
Hailey koos ervoor om met één hand het kussentje onder haar arm te houden en met de andere hand een hoekje van de handdoek stevig tussen haar benen te houden. De handdoek was niet groot genoeg om onder haar billen te stoppen, dus rustte hij bloot tegen de zitting van de stoel. "Ik ben blij dat je de handdoek mooi vindt. Ik bedoel, ik vind hem wel grappig, maar wen er niet aan. Het zal niet meer gebeuren."
"Jammer," zei Brian, kreunend van afgrijzen. "En ik heb me net voorgenomen om nooit meer mijn ontbijt over te slaan."
"Dus je vindt het echt lekker?"
"Oh ja, natuurlijk."
"Denk je dat Justin het ook lekker zou vinden?"
"Mijn vriend Justin? Jazeker, hij zou het geweldig vinden." Brian bestudeerde Hailey's gezichtsuitdrukking. "Je denkt er toch niet echt over na om je zo te kleden als hij in de buurt is... of wel?"
"O, natuurlijk niet," zei Hailey streng. Toen voegde ze er grijnzend aan toe: "Maar je weet maar nooit – ongelukken kunnen gebeuren."
Brian bestudeerde Hailey's gezichtsuitdrukking. "Je vindt hem wel aardig, hè? Je kunt het toegeven."
"Misschien een beetje. Denk je dat hij misschien in mij geïnteresseerd is?" Hailey klonk alsof ze echt een direct antwoord op haar vraag wilde.
"Nou, laat me even nadenken," antwoordde Brian, terwijl hij zijn kin op zijn hand legde en deed alsof hij diep nadacht. Hailey zat geduldig, zonder een spier te vertrekken, te wachten op het antwoord. "Ik denk het niet," zei Brian uiteindelijk.
"Wat bedoel je?" wierp Hailey tegen. "Hij doet altijd alsof."
"Oh ja, hij vindt je vast leuk. Hij vindt je echt heel knap. Hij vraagt altijd naar je."
"Klinkt alsof hij geïnteresseerd is. Waarom zeg je nee?"
"Je bent niet zijn type."
"Wat bedoel je, niet zijn type?"
"Weet je... het soort meisje dat hij leuk vindt... hij verwacht bepaalde Dingen."
"Dus," vroeg ze, bijna pruilend.
"Jij bent gewoon niet dat type meisje," legde Brian zachtjes uit.
"Hoe weet je dat?" grapte Hailey.
"Ik weet het gewoon, dat is alles."
"Ja, tuurlijk, je kent me heel goed," snauwde Hailey. "Dus je was niet verrast door hoe ik me kleedde tijdens de eerste date... of hoe ver ik hem op de veranda liet gaan, in godsnaam... of, of... of dat ik je dit überhaupt zou vertellen. En wat dacht je van mijn suggestie om nog wat meer te "oefenen" bij het zwembad? Dat verbaasde je allemaal niet, toch?"
"Wauw, rustig aan. Rustig maar. Natuurlijk was ik verrast, aangenaam verrast, mag ik wel zeggen. Ik denk alleen niet dat jij nog een van zijn veroveringen hoeft te zijn."
Hailey was echt pissig. Ze greep het randje van haar stoel vast en boog zich naar Brian toe, haar gezicht dicht bij het zijne. "Waarom laat je mij niet beslissen wat goed voor me is? Je bent mijn vader niet. We zijn niet eens echt familie." Hailey leunde net op tijd achterover om de handdoek op te vangen en te voorkomen dat hij viel. Terwijl ze hem iets meer bedekte dan eerst, voegde ze er met iets minder arrogantie aan toe: "We wonen toevallig samen. Oké?"
"Prima. Maar als je dat wilt," werd Brians stem dreigend, "geen 'grote broer' meer." Zijn gezicht werd rood. "Je staat er alleen voor!" riep hij nadrukkelijk uit.
Hailey was verbluft door Brians reactie en sloeg snel een meer verzoenende toon aan. "Dus je bedoelt dat hij me mee uit mag vragen?"
"Tuurlijk. Justin wil echt met je uit." Brian was verrast door zijn eigen reactie en probeerde ook de druk te verlagen. "Hij wilde het pas vragen toen ik zei dat het goed was. Ik maak vandaag de boel leeg."
De deurbel ging.
"Wie is dat in vredesnaam?" vroeg Brian, terwijl hij op zijn horloge keek. "Tien uur is te vroeg voor de jongens om te komen opdagen. De race is pas ergens na twaalf uur."
"Waarschijnlijk de krantenjongen," opperde Hailey. "Hij komt soms op zondagochtend."
"Waarschijnlijk," beaamde Brian. "Ik denk dat ik genoeg heb om hem te betalen. Als je vader zijn ochtendkrant maar niet hoefde te halen..." Hij stond op van tafel. "Ik ben zo terug."
Hailey maakte van de gelegenheid gebruik om haar wasgoed in de droger te controleren, die zich vlak naast de keuken in de bijkeuken bevond. De timer liep bijna af, maar haar ondergoed was nog een beetje vochtig. Ze zette hem op nog eens tien minuten en ging terug naar de keuken. Toen ze stemmen van de andere kant de keuken hoorde binnenkomen, stopte ze net buiten de deur van de bijkeuken, buiten het zicht van de keuken.
"Ze moet naar haar kamer zijn gegaan," hoorde ze Brian zeggen tegen iemand die hem naar de keuken begeleidde. En ik draag alleen maar een handdoek! dacht Hailey, en toen hoorde ze: "Ze komt wel terug. Misschien hebben we nog tijd om te zwemmen voordat de andere jongens arriveren." Met wie in godsnaam heeft hij het? vroeg Hailey zich af.
Het bloed steeg naar haar wangen toen ze hoorde: "Dat zou ik geweldig vinden. Ik heb Hailey nog nooit in een bikini gezien. Ik wed dat ze er sexy uitziet!" Klinkt als Justin, dacht Hailey opgewonden. Ze legde de handdoek zo bescheiden mogelijk recht en liep de kamer binnen, vanaf de andere kant, waar ze aannam dat Justin was. Hij keek meteen op. "Wauw," zei hij, toen hij Hailey in de handdoek zag. "Als ik had geweten dat je zo door het huis zou rennen, was ik er nog eerder geweest."
Hailey bloosde en klemde zich vast aan de handdoek. Verbaasd zei ze: "Brian had me kunnen waarschuwen, of me in ieder geval de kans kunnen geven om naar mijn kamer te gaan."
"Hailey, het spijt me echt," zei Brian, "ik dacht dat je al in je kamer was. Ga nu maar, we wachten."
"Natuurlijk, we hadden liever niet dat je dat deed," voegde Justin eraan toe, terwijl hij Hailey een grondige blik op de lift wierp. "Maar we kunnen wachten als het moet."
"Wat gebeurd is, is gebeurd," jammerde Hailey. Ze draaide zich naar Justin en voegde eraan toe: "Als ik had geweten dat Brians vrienden zo vroeg zouden komen, had ik mijn make-up en mijn haar gedaan."
"Je ziet er fantastisch uit zoals je bent," zei Justin, en voegde er grinnikend aan toe: "Je ziet eruit alsof je net uit bed bent gekomen."
Brian en Justin zaten aan de andere kant van de ronde tafel. Haar gezicht werd rood toen Hailey naar een van de andere stoelen reikte. Ze draaide zich naar hen beiden om, het antwoord al wetend, en vroeg: "Vind je het erg?"