Mijn ouders namen me elke zondag mee naar de kerk omdat ze dachten dat ik met de juiste mensen zou omgaan, of in ieder geval niet met de verkeerde soort. Dit was eind jaren 60, toen de wereld gevuld was met een nieuwe geest van avontuur die muziek, reizen en de new age, zelfs seks, omvatte. Tenminste, dat zeiden mensen. Ik had al een paar jaar een vaste vriendin, Michelle, maar ik was zeventien en was nog steeds niet voorbij het stadium dat ik mijn hand onder haar rok schoof, een vinger in haar stak en hem daar liet liggen. Ik had geen idee wat ik deed. Ik had haar nog niet eens naakt gezien.
Omdat ik een beetje kon zingen, was ik toegelaten tot het koor, en mijn vriendin had me graag willen aansluiten, maar ze moest toegeven dat ze doof was. Dit betekende dat ik tegen de koorrepetitie op vrijdagavond vrijwel ongebonden was. Iedereen wist dat ik dat niet was, maar de meisjes leken blij me uit Michelles klauwen te zien. Ze gingen allemaal naar een andere school dan ik. Ik had een beurs gekregen en ging naar een chique jongensschool, maar deze meisjes gingen allemaal naar Realschule. Daar was Karen, een blondine met grote ogen en een scheve kaak die dacht dat ze glamoureus was – en in mijn onwetendheid was ik het daarmee eens. De korte grijze bontjas was de doorslaggevende factor. Ze probeerde zichzelf te transformeren tot een mannenverslindende versie van Sophia Loren, en dat vond ik prima. Maar ze was een flirt die het ene moment met me flirtte en het volgende moment hetzelfde met iemand anders deed. En dan was er Marilyn, die negentien was en door alle jongens werd gezien als een sexy oudere vrouw. Te oud voor mij. Te volwassen en eng.
Mijn tante van 61 wil vanavond volgespoten worden. Ze heeft condooms klaarliggen en haar kut is kletsnat. Geen gesprekken. Alleen een afspraak, neuken, en klaar.
En dan was er Jenny, de dochter van de kerkmeester. Ze was zeventien en liep tegen de veertig: klein en mollig, niet bepaald knap, maar ze lachte veel en was erg vriendelijk.
Toen haar vader haar op een avond ophaalde, nodigde hij me de volgende dag uit om bij hem thuis te komen om hem te helpen met de voorbereidingen voor het kerkfeest. Ik was verrast, maar voelde me zeer vereerd. Ik wist niet wat ik kon bijdragen, maar ik was een beleefde, behulpzame jongen.
De volgende middag fietste ik erheen en hielp hem plannen waar de kraampjes zouden komen en wat er nodig was. Een half dozijn kokosnoten voor haar kokosnotenschuwheid en een krat Jaffa-sinaasappels als prijs – dat soort dingen. We zaten aan de keukentafel toen Jenny uit de tuin kwam, struikelde, viel en haar knie schaafde. Haar vader tilde haar op en zette haar op het aanrecht terwijl hij een EHBO-doos pakte en de schaafwond depte met ontsmettingsmiddel: nog meer geschreeuw. Terwijl hij klaar was met het aanbrengen van een grote pleister, ging de telefoon. Het was de priester die hem riep voor een opdracht in de pastorie, dus hij haastte zich naar me toe en vroeg me om op Jenny te letten. Toen we hem hoorden wegrijden op zijn Honda 50, keek ik naar Jenny en ze glimlachte verlegen. Ze zat nog steeds gehurkt op de nep-granieten plaat, haar korte rok onthulde bleke, gespierde dijen.
"Oké?" Ik zei.
"Het plakt niet goed," klaagde ze. "Kijk."
Ik liep naar haar toe en ging voor haar staan. Ik streek het gips glad en ze legde haar hand op de mijne."
"Hebben jij en Mish dit ooit eerder gedaan?" vroeg ze ondeugend.
Het is best lastig om snel en goed na te denken, maar soms moet het, en dit was zo'n moment. Moest ik doen alsof ik niet kon geloven dat ze zo'n vraag stelde, moest ik haar zeggen dat ze zich met haar eigen zaken moest bemoeien, of moest ik de waarheid toegeven?
"Nee," zei ze. "Dat dacht ik al." Ze pauzeerde even voordat ze verderging. "Ja," zei ze. "Meisjes worden sneller volwassen dan jongens. Ik weet niet waarom. Je zou toch denken dat het andersom is? Kom hier." Ze trok me naar zich toe en we kusten. Het was niet zoals Michelle kussen. Jenny's mond en tong leken te beloven dat er meer zou komen. Ze duwde mijn hand op haar dij en ik dacht dat ik meteen klaar zou komen. Toen stopte ze en leunde achterover.
"Ruik aan me," zei ze, en dat deed ik. Ik haalde diep adem zonder te bewegen en stond op het punt te zeggen hoe lekker ze rook toen ze mijn hoofd pakte en het naar beneden duwde, richting haar rok. "Daar beneden," drong ze aan. Ze duwde me verder naar beneden en spreidde haar benen. Ik vond dit vreselijk onbeleefd, maar het wond me op, dus legde ik mijn wang op haar linkerdij en ademde in.
"Zoals: "Vind je het lekker?" zei ze triomfantelijk. "Waarom vinden jongens het lekker om aan meisjespoesjes te ruiken?" Ze zei "jongens", zoals Davy Jones van de Monkees.
Ik bloosde en zocht naar woorden.
"Je bent een genie," zei ze overtuigend. "Heb je geen biologie of zoiets op school gehad?"
"Ik ben een kunstzinnige student," legde ik uit, terwijl ik ademhaalde. "Engels, Frans, Duits, Latijn..."
"Heb je geen seksuele voorlichting?" vroeg ze verbijsterd. "Dat doen we. Het is 1969. Er heeft een seksuele evolutie plaatsgevonden, eh, revolutie, hoe je het ook wilt noemen. Mevrouw Rodd heeft ons erover verteld." Ze keek me sceptisch aan en werd toen zachter. "Ah, je schaamt je. Is dat niet lief?"
Als er één ding was dat ik haatte, was het wel om lief genoemd te worden. Het was alsof ik een kat was of zoiets, een lief klein dingetje waar niemand bang voor was. Het minste wat dat meisje kon doen, was een beetje voorzichtig met me zijn.
Ik duwde mijn hoofd tussen haar benen en tot aan haar slipje. Ik beet harder in haar schaamheuvel dan ik van plan was, en ze deinsde terug.