Het was de zomer dat ik zeventien werd, en mijn vriendin Ida en ik waren onderweg naar ons eerste festival om Snoop, M.I.A., de Foo Fighters en vele andere bands te zien. We zouden kamperen in onze gloednieuwe, niet zo grote tent, jongens ontmoeten, laat opblijven en misschien zelfs een biertje of twee drinken. Het zou de beste zomer ooit worden, als alles volgens plan zou verlopen.
Ik was nog niet eens halverwege mijn treinreis naar het zuiden toen ik een berichtje van Ida kreeg. "Shit!", schreef ze. "De auto van mijn vriendin is midden in de woestijn kapot gegaan, en ik denk niet dat ik het vanavond red. Ik neem morgenochtend de eerste trein. Beloofd! Kun je de tent zelf opzetten?"
P.s. Mijn oma is een geile tijger. Je kunt haar vinden op de onderstaande sexdatingsite. Zorg wel dat je houdt van rijpe vrouwen. Ze is niet de jongste, maar ze slikt als de beste. Veel plezier!
Gelukkig voor Ida en mij was ik vroeger padvindster, en was het opzetten van een tent geen enkel probleem. Ik kon het geblinddoekt in het donker doen. "Geeft niet, schat," antwoordde ik. "Ik ben nu een grote meid. Ik kan voor mezelf zorgen! Tot morgen! Het wordt leuk!"
Nou, ik zei wel dat ik een "grote meid" was, maar ik ben maar 1,50 meter. Maar mijn persoonlijkheid is groot!
Aangekomen op het festivalterrein vond ik een mooi plekje om de tent op te zetten. Het was er niet te druk en ik zag een paar meisjes in de tenten naast de mijne. Dat voelt altijd veilig en staat garant voor geweldige feestjes tot laat in de nacht. Zelfs met al die meisjes om me heen duurde het waarschijnlijk minder dan twee minuten voordat een stel jongens aanbood me te helpen met het opzetten van mijn tent. Ik ga niet liegen, sommigen van hen waren echt schattig, maar ook een paar jaar ouder dan ik. Ik bedankte hen beleefd voor hun aanbod, maar zei dat ik eigenlijk geen hulp nodig had met de tent. Tenminste, niet op dit moment.
Toen de tent eindelijk stond, begon ik met uitpakken en de voorbereidingen voor de eerste festivalavond. Omdat Ida nog een halve dag weg was, plande ik later nog wat andere studievrienden te ontmoeten. Ik trok mijn Juicy-joggingpak uit (weet je nog die met het woord JUICY op mijn billen?) en trok mijn witte skinny jeans met lage taille, een roze top en witte sneakers aan.
Terwijl ik in een hoekje van de tent stond, met mijn billen in de lucht, zoekend naar mijn lippenstift die onder mijn luchtbed was opgerold, hoorde ik een vrouw zeggen: "Oh... hoi, Tina!" Ik herkende die stem overal. Juffrouw Eriksen! Mijn onmiskenbaar knappe, maar superstrenge geschiedenislerares in het laatste jaar!
"Juffrouw Eriksen! Wat? Hoe? Waarom? Hoe?" begon ik te stotteren. Wat deed ze hier in vredesnaam? Op een festival? Zou ze niet thuis documentaires over Romeinse keizers moeten kijken of zoiets?
Ze begon ook te stotteren. "Oh, Tina, dus, wat, dus..." Ze begon te lachen. Ik had juffrouw Eriksen nog nooit horen lachen en was geschokt toen ik hoorde dat haar lach eigenlijk heel mooi en lief was. En ze lachte! Wat een onzin! Een juffrouw Eriksen-lach! Dat was een primeur!
"Ik wilde je niet bang maken, Tina. Het spijt me zo. Ik zag je van daar en dacht dat het leuk zou zijn om even langs te komen en gedag te zeggen. En ontspan, ik ben hier geen juffrouw Eriksen. Je mag me Marie noemen, oké?"
"Oh, oké, juffrouw... sorry, Marie!"
We lachten allebei om het ongemakkelijke en verrassende moment dat we net hadden gedeeld. "Jij weet echt wel hoe je in een tent moet zijn, jongedame! Indrukwekkend hoe snel je je tent hebt opgezet! Laat me raden... Girl Scout?" Ze leek oprecht onder de indruk. Ik glimlachte naar haar. "Ja, juffrouw Eri... verdomme! Sorry, MARIE! En sorry voor het vloeken!"
Ze legde haar hand op de mijne, glimlachte en zei: "Het is oké, lieverd. Ontspan je. Als we hier zijn, ben ik je leraar niet." Ik weet niet waarom, maar toen haar hand de mijne raakte, voelde ik mijn hart sneller kloppen en mijn oren tintelen. "Wat is dit?", dacht ik. "En waarom houdt ze in godsnaam nog steeds mijn hand vast?"
Ze kneep zachtjes in mijn hand, knipoogde en vroeg met een twinkeling in haar ogen: "Dus, wanneer ga je me een glas van die witte wijn aanbieden die je onder je kussen probeert te verstoppen?"
Ik bloosde weer en begon mijn woorden te slissen, maar ze kalmeerde me door mijn hand in de hare te nemen en me gerust te stellen: "Ik zal niemand vertellen over de wijn of wat je hier op het festival ook doet. Oké?"
Juffrouw Eriksen was echt supercharmant! En cool! Wie had dat gedacht?
Toen ik me omdraaide, had ik kunnen zweren dat ik haar zachtjes "wauw" hoorde zeggen, maar het kamp was vol geluiden en geuren, dus ik overtuigde mezelf ervan dat de "wauw" van buiten de tent kwam. Juffrouw Eriksen was toch niet iemand die "wauw" zou zeggen?
Ik schonk mijn goedkope witte wijn in twee plastic bekers en gaf haar er een. Ik zei "Proost", en wat was het eerste woord dat ze zei? Je raadt het al! Het was "Wauw!" En die "Wow" klonk heel erg hetzelfde als die ik hoorde toen ik net mijn kont naar haar toe draaide!
Ik was geen onbekende in het drinken van wijn, en Ida en ik deden altijd hetzelfde bij het openen van de eerste fles van de avond. We schonken onszelf een glas in, riepen "Proost!" en dronken het leeg.
Zonder te bedenken dat ik met Miss Eriksen in een tent zat en niet met Ida, deed ik wat ik altijd deed: "Proost!" Juffrouw Eriksen hief haar glas, keek me even recht in de ogen en zei: "Ja, graag..."
Ze bleef me aankijken met haar ijsblauwe ogen en fluisterde: "Ja, graag..." terwijl ze mijn gezicht aanraakte met haar perfect gemanicuurde vingers. Ik heb geen idee wat ik dacht, maar het bloed stroomde tegelijkertijd naar elke erogene zone van mijn lichaam.
"Is dit echt waar?" dacht ik bij mezelf. "Word ik opgewonden door juffrouw Eriksen?" Zonder na te denken, zonder oogcontact te verliezen, boog ik me voorover en plaatste mijn lippen op de hare. Zonder aarzeling opende ze haar lippen en gaf me toegang tot haar tong. De smaak van haar lippen was een mix van kersenrode lippenstift en witte wijn. Ze pakte mijn achterhoofd vast en drukte mijn lippen nog harder tegen de hare. "Ik maak juffrouw Eriksen geil! Kut!" dacht ik bij mezelf terwijl ik mijn tepels voelde opzwellen.
Ze liet mijn gezicht los, stopte even met kussen en keek me aan met een blik van lust. "Daar zijn ze!" zei ze. "Mijn favoriete tepels van de hele wereld!" Ik keek naar beneden en daar waren ze! Mijn tepels waren harder dan ooit en trokken recht in de ogen van mijn 34-jarige geschiedenisleraar.